ΒΟΗΘΗΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ

Ἕνα ἁπλὸ βοήθημα γιὰ ἐκείνους ποὺ ἑτοιμάζονται νὰ προσέλθουν στὸ σωστικὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.

Ἡ Ἐξομολόγηση εἶναι τόσο ἀναγκαία γιὰ κάθε χριστιανό, ὅσο καὶ τὸ Βάπτισμα. Γιατί τὸ Βάπτισμα μᾶς καθαρίζει ἀπὸ τὶς προηγούμενες ἁμαρτίες μας, ἐνῶ ἡ Ἐξομολόγηση ἀπὸ ὅσες διαπράττουμε μετὰ τὸ Βάπτισμα. Χωρὶς τὸ Βάπτισμα δὲν μποροῦμε να κοινωνήσουμε τὰ ἄχραντα Μυστήρια τοῦ Κυρίου. Δὲν μποροῦμε ἐπίσης νὰ κοινωνήσουμε, ἂν δὲν ἐξομολογηθοῦμε τὶς ἁμαρτίες μας, ἀφοῦ αὐτὲς σὰν ἕνα τεῖχος μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τὸν Θεό.

Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀρρώστια τῆς ψυχῆς, ποὺ ἂν μείνει ἀθεράπευτη, ὁδηγεῖ στὸν πνευματικὸ θάνατο, στὸν αἰώνιο, δηλαδή, χωρισμὸ τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸν Θεό. Τί κάνουμε ὅταν ἀσθενεῖ τὸ σῶμα μας; Ἐπισκεπτόμαστε χωρὶς καθυστέρηση τὸ γιατρό, στὸν ὁποῖο ἀποκαλύπτουμε τὶς πληγές μας καὶ περιγράφουμε μὲ ἀκρίβεια ὅλα τὰ συμπτώματά μας. Ἐκεῖνος τότε μᾶς χορηγεῖ τὰ κατάλληλα φάρμακα καὶ τὶς ἰατρικὲς ὁδηγίες ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε γιὰ νὰ θεραπευθοῦμε.

Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει ὅταν ἀσθενεῖ ἡ ψυχή μας καὶ ποθοῦμε νὰ ἀνακτήσουμε τὴν πνευματική μας ὑγεία. Προσερχόμαστε στὴν Ἐκκλησία ποὺ εἶναι ἕνα πνευματικὸ θεραπευτήριο. Ἐκεῖ ἀναζητοῦμε τὸν πνευματικό, στὸν ὁποῖο δίχως ντροπὴ ὁμολογοῦμε ὅλες τὶς ἁμαρτίες ποὺ τραυμάτισαν τὴν ψυχή μας. Στὴ συνέχεια ἐκεῖνος θὰ μᾶς διαβάσει τὴ συγχωρητικὴ εὐχὴ καὶ θά μᾶς ἀπευθύνει τὶς ἁρμόζουσες συμβουλὲς γιὰ τὴν εὐόδωση τῆς πνευματικῆς μας πορείας. Μ' αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ φιλάνθρωπος Χριστός, ὁ Ὁποῖος εἶναι παρὼν σὲ ὅλη τη διάρκεια τῆς Ἐξομολογήσεως, μᾶς χορηγεῖ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν καὶ μᾶς ὑποδεικνύει τὸ δρόμο ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ὁριστικὰ ἀπὸ τὴν ἀρρώστια τῆς ἁμαρτίας.

Πρῶτο βῆμα γιὰ τὴν ἐξομολόγησή μας εἶναι ἡ συναίσθηση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Εἶναι ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ ποὺ χαρίζεται σὲ ὅσους τὸ ζητοῦν μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὸ ἐπιδιώκουν μὲ τὴ γενναία καὶ τίμια βυθοσκόπηση τοῦ ἑαυτοῦ τους.

Στὸ δύσκολο ἐγχείρημα τῆς αὐτοκριτικῆς θέλουν νὰ σὲ βοηθήσουν τὰ παρακάτω ἐρωτήματα, τὰ ὁποῖα ἀφοροῦν στὶς σχέσεις μας: α)
μὲ τὸν Θεό, β) μὲ τὸν πλησίον καὶ γ) μὲ τὸν ἑαυτό μας.

§
Α'. Ἐσὺ καὶ ὁ Θεὸς - Βοήθημα Ἐξομολογουμένου

§ Β'. Ἐσὺ καὶ ὁ συνάνθρωπος - Βοήθημα Ἐξομολογουμένου

§ Γ'. Ἐσὺ καὶ ὁ ἑαυτός σου -Βοήθημα Ἐξομολογουμένου

§ Α'. Ἐσὺ καὶ ὁ Θεὸς

§ Πιστεύεις ὁλόψυχα στὸν Τριαδικὸ θεό, τὸν Πατέρα, τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, καὶ στὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας;

§ Ἐμπιστεύεσαι ἀκλόνητα τὸν ἑαυτό σου στὴν πατρικὴ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἢ μήπως στὶς δυσάρεστες περιστάσεις ὀλιγοπιστεῖς, γογγύζεις καὶ ἀπελπίζεσαι;

§ Ὁμολογεῖς μὲ παρρησία τὴν πίστη σου, ὅταν οἱ περιστάσεις τὸ ἀπαιτοῦν ἢ μήπως ντρέπεσαι νὰ κάνεις ἀκόμα καὶ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ ὅταν λ.χ. περνᾶς ἔξω ἀπὸ κάποιον ναό;

§ Μήπως ἀσχολήθηκες ποτὲ μὲ τὸν ἀποκρυφισμό, (μάγους, μέντιουμ, ἀστρολόγους, ὑπνωτιστές, πνευματιστές, χαρτορίχτρες, καφετζοῦδες κ.ἅ.) ἢ ἀναμίχθηκες σὲ παραθρησκευτικὲς ὁμάδες (σχολὲς γιόγκα καὶ διαλογισμοῦ, γνωστικὲς ἢ θεοσοφικὲς σχολές, Βουδισμό, Ἰνδουισμὸ κ.ἅ.);

§ Μήπως πιστεύεις στὴν τύχη καὶ στὰ ὄνειρα ἢ ἀσχολεῖσαι μὲ τὸ ξεμάτιασμα καὶ δίνεις σημασία στὶς διάφορες προλήψεις καὶ δεισιδαιμονίες (π.χ. «τὸ 13 εἶναι γρουσούζικος ἀριθμός», «τὸ πέταλο φέρνει γούρι» κ.λπ.);

§ Προσεύχεσαι τακτικὰ καὶ προσεκτικὰ στὸ σπίτι σου (πρωί, βράδυ, πρὶν καὶ μετὰ τὰ γεύματα) ἢ στὴν Ἐκκλησία (κάθε Κυριακὴ καὶ τὶς μεγάλες γιορτές), εὐγνωμονώντας πρωτίστως τὸν Θεὸ γιὰ τὶς ποικίλες, φανερὲς καὶ ἀφανεῖς εὐεργεσίες Του;

§ Μελετᾶς καθημερινὰ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἄλλα ψυχωφελῆ βιβλία;

§ Νηστεύεις, ἂν δὲν ὑπάρχουν σοβαροὶ λόγοι ὑγείας, τὴν Τετάρτη καὶ τὴν Παρασκευὴ καὶ τὶς ἄλλες περιόδους τῶν Νηστειῶν;

§ Προσέρχεσαι τακτικὰ στὸ Μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας, ὑστέρα ἀπὸ τὴν κατάλληλη προετοιμασία καὶ τὴν ἔγκριση τοῦ πνευματικοῦ σου;

§ Μήπως βλαστημᾶς τὸ ὄνομα τοῦ Χρίστου, τῆς Παναγίας ἢ τῶν Ἁγίων μας;

§ Μήπως ὁρκίζεσαι χωρὶς λόγο ἢ ἀθέτησες τυχὸν ὅρκο ἢ ὑπόσχεσή σου στὸν Θεό;



Β'. Ἐσὺ καὶ ὁ συνάνθρωπος

§ Δείχνεις ἔμπρακτα τὴν ἀγάπη σου στὸν πλησίον, ἰδιαίτερα σὲ ὅσους ὑποφέρουν ἢ ἔχουν ἀνάγκη (ἀσθενεῖς, πτωχούς, φυλακισμένους, ἄνεργους, ὀρφανά, ἡλικιωμένους κ.ἅ.);

§ Συγχωρεῖς ὅσους σὲ ἔβλαψαν ἢ μήπως κρατᾶς μέσα σου ἔχθρα καὶ ἀντιπάθεια; Εἶσαι πρόθυμος νὰ ζητήσεις «συγγνώμην» ἀπὸ τὸν πλησίον γιὰ τυχὸν σφάλματά σου;

§ Μήπως θεληματικὰ ἢ ἀθέλητα διέπραξες φόνο ἢ μὲ τὴ συμπεριφορά σου βοήθησες στὴν ἐκτέλεση μίας τέτοιας πράξεως;

§ Μήπως ἔχεις τὸ ἐλάττωμα

§ - Νὰ λὲς ψέματα;- Νὰ κατακρίνεις;- Νὰ συκοφαντεῖς;- Νὰ κολακεύεις;- Νὰ καταριέσαι;- Νὰ ὀργίζεσαι καὶ νὰ βρίζεις;- Νὰ εἰρωνεύεσαι καὶ νὰ χλευάζεις;- Νὰ διαπληκτίζεσαι καὶ νὰ χειροδικεῖς;- Νὰ «στέλνεις» τοὺς ἄλλους «στὸ διάβολο»;- Νὰ εἶσαι περίεργος;

§ Μήπως φθονεῖς τὴν εὐτυχία ἢ ζηλεύεις τὰ ἀγαθὰ τοῦ πλησίον σου; Ἢ μήπως, πάλι, χαίρεσαι στὶς συμφορές του;

§ Μήπως εἶσαι καχύποπτος καὶ δίνεις πίστη στὶς ὑπόνοιές σου γιὰ τοὺς ἄλλους;

§ Μήπως κλέβεις ἢ συνεργάστηκες ποτὲ σὲ κλοπὴ ἢ δέχτηκες ἐν γνώσει σου κλεμμένα πράγματα;

§ Δείχνεις εὐγνωμοσύνη στοὺς εὐεργέτες σου ἢ μήπως ἀνταποδίδεις ἀχαριστία γιὰ τὸ καλὸ ποὺ σοῦ ἔκαναν;

§ Μήπως μὲ τοὺς λόγους καὶ τὴ συμπεριφορά σου σκανδαλίζεις τὸν πλησίον σου ἢ τὸν ἐξωθεῖς στὴν ἁμαρτία;

§ Μήπως ἀσχολεῖσαι μὲ τὴν προσωπική, οἰκογενειακὴ ἢ ἐπαγγελματικὴ ζωὴ τῶν ἄλλων καὶ ἐπεμβαίνεις ἀδιάκριτα, προκαλώντας διάφορα προβλήματα;

§ Μήπως διακινεῖς ναρκωτικὲς οὐσίες ἢ μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο ὁδήγησες ἄλλους στὴ χρήση τους;

§ Μήπως συνηθίζεις νὰ διαδίδεις πληροφορίες ἢ μυστικὰ τῶν ἄλλων, δημιουργώντας ἔτσι διαμάχες στὶς σχέσεις τῶν συνανθρώπων σου;

§ Στὸ ἐπάγγελμα

§ Μήπως ἡ συνείδησή σου σὲ ἐλέγχει γιὰ ἀπάτη, νοθεία, αἰσχροκέρδεια, κατάχρηση, τοκογλυφία, δωροδοκία, ἀπόκρυψη ἐμπορευμάτων κ.λπ.;

§ Μήπως στὶς συναλλαγές σου σὲ διακρίνει ἀνειλικρίνεια, ἀνεντιμότητα ἢ δολιότητα;

§ Μήπως κακομεταχειρίζεσαι, ἐκμεταλλεύεσαι ἢ ἀδικεῖς τοὺς ἐργάτες, ὑπαλλήλους ἢ ὑφισταμένους σου;

§ Στὴν οἰκογένεια

§ Δείχνεις σεβασμό, ἀγάπη καὶ τιμὴ πρὸς τοὺς γονεῖς σου ἢ μήπως συμπεριφέρεσαι μὲ αὐθάδεια, σκληρότητα καὶ περιφρόνηση; Ἰδιαίτερα, τοὺς συμπαραστέκεσαι στὰ γηρατειά τους;

§ Ἡ συμπεριφορά σου στὸ σπίτι διαπνέεται ἀπὸ πνεῦμα θυσίας, ἀγάπης, καλοσύνης, ἀλληλοκατανόησης, ὑποχωρητικότητας καὶ ὑπομονῆς; Μήπως μὲ τὴν ἐριστικότητα, τὸ πεῖσμα ἢ τὶς παράλογες καὶ ἐγωιστικὲς ἀπαιτήσεις σου διαταράσσεις τὴν οἰκογενειακὴ γαλήνη καὶ ἀτμόσφαιρα;

§ Ὡς σύζυγοι:

§ Ἀποδέχεστε τὴ συζυγία ὡς εὐλογία Θεοῦ καὶ ἀγωνίζεστε καθημερινὰ γιὰ τὴν τελείωση καὶ ὁλοκλήρωση τῆς μεταξύ σας ἀγάπης, ὥστε νὰ μὴ διασπᾶται αὐτὴ ἀπὸ καμιὰ ἄλλη γήϊνη ἀγάπη (πρὸς τοὺς γονεῖς, τὰ παιδιά, τοὺς συγγενεῖς, τὸ ἐπάγγελμα κ.α.);

§ Τιμᾶτε καὶ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τοὺς γονεῖς καὶ συγγενεῖς τοῦ ἄλλου;

§ Διαφυλάσσετε τὴν ἀμοιβαία πίστη καὶ ἀφοσίωση;

§ Μήπως ἀποφεύγετε μὲ διάφορα μέσα τὴν τεκνογονία;

§ Μήπως κάνατε ἔκτρωση ἢ γίνατε ἠθικοὶ αὐτουργοὶ στὴ διάπραξη ἑνὸς τέτοιου ἐγκλήματος;

§ Μήπως διατηρούσατε προγαμιαῖες σχέσεις;

§ Ὡς γονεῖς:

§ Προσεύχεστε θερμὰ γιὰ τὴν προκοπὴ τῶν παιδιῶν σας;

§ Ἢ ζωή σας ἀποτελεῖ καλὸ παράδειγμα γιὰ τὰ παιδιά σας;

§ Μήπως ἐνδιαφέρεστε μόνο γιὰ τὴν κατὰ κόσμο πρόοδό τους; Δείχνετε ἰδιαίτερη φροντίδα γιὰ τὴ χριστιανικὴ ἀγωγή τους, ἀφιερώνοντας γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ τὸν ἀνάλογο χρόνο, ἄλλοτε συμβουλεύοντας καὶ συζητώντας μαζί τους, ἄλλοτε ἐμπνέοντος μὲ τὴ συνέπεια τῆς χριστιανικῆς σας ζωῆς καὶ ἄλλοτε παρακολουθώντας διακριτικὰ τὰ ἀναγνώσματά τους, τοὺς τρόπους ψυχαγωγίας τους καὶ τὶς παρέες τους;

§ Μήπως κάνετε διακρίσεις μεταξὺ τῶν παιδιῶν σας ἢ δὲν ὑπήρξατε δίκαιοι στὶς γονικές σας παροχές;

§ Μήπως ἐπεμβαίνετε ἄκαιρα, πιεστικὰ καὶ ἀδικαιολόγητα στὶς ἀποφάσεις τῶν παιδιῶν σας ἢ στὶς οἰκογένειές τους, ὑπονομεύοντας ἔτσι τὶς προσπάθειές τους ἢ τοὺς οἰκογενειακούς τους δεσμούς;

§ Γ'. Ἐσὺ καὶ ὁ ἑαυτός σου

§ Μήπως εἶσαι προσκολλημένος στὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ τὰ ἐγκόσμια ἀγαθὰ καὶ ἀδιαφορεῖς γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀθάνατης ψυχῆς σου καὶ τὴν ἕνωσή σου μὲ τὸν Θεό;

§ Μήπως διακατέχεσαι ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια, πού εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ ἡ γεννήτρια ὅλων τῶν κακῶν; Αὐτὸ θὰ τὸ διαπιστώσεις:

§ -ἂν ἐπιδιώκεις τὴ δόξα, τὶς τιμές, τοὺς ἐπαίνους, τὰ πρωτεῖα καὶ τὴν προβολή,-ἂν καυχιέσαι καὶ μιλᾶς μὲ ἐγκώμια γιὰ τὶς προσωπικές σου ἱκανότητες, τὴν καλή σου οἰκογένεια καὶ τὶς ἐπαγγελματικές σου ἐπιτυχίες,-ἂν προσπαθεῖς νὰ γίνεσαι ἄρεστος στοὺς ἀνθρώπους,-ἂν δείχνεις μεγάλη ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτὸ σου καὶ ἐπιμένεις μὲ πεῖσμα στὴν προσωπική σου κρίση,-ἂν δὲν δέχεσαι τὶς συμβουλὲς τῶν ἄλλων ἢ ἀντιδρᾶς στὶς ὑποδείξεις τῶν τυχὸν σφαλμάτων σου,-ἂν ἐπιδιώκεις πάντοτε καὶ σὲ ὅλα τὴν ἰκανοποίηση τοῦ ἑαυτοῦ σου ἢ ζητᾶς ἀπαιτητικὰ νὰ ἐξυπηρετεῖσαι ἀπὸ τοὺς ἄλλους.

§ Μήπως μιλᾶς ἄκαιρα, διακόπτοντας ἢ προσβάλλοντας μὲ λόγια ταπεινωτικὰ τοὺς συνομιλητές σου;

§ Μήπως εἶσαι φιλάργυρος ἢ πλεονέκτης;

§ Μήπως ζεῖς μὲ πολυτέλεια καὶ σπατάλη ἢ ξοδεύεις τὰ χρήματά σου σὲ τυχερὰ παιχνίδια, χαρτοπαιξία κ.α.;

§ Μήπως ντύνεσαι καὶ καλλωπίζεσαι μὲ τρόπο προκλητικὸ ἢ μήπως ἡ ἐνδυμασία σου εἶναι ἀνάρμοστη γιὰ τὸ δικό σου φύλο;

§ Μήπως εἶσαι λαίμαργος ἢ γαστρίμαργος;

§ Μήπως λὲς πολλὰ λόγια, περιττὰ καὶ ἀνώφελα ἢ μήπως αἰσχρολογεῖς;

§ Δείχνεις τὸν ἀπαιτούμενο σεβασμὸ στὸ σῶμα σου, ποὺ εἶναι; ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἢ μήπως ἔπεσες σὲ διάφορα σαρκικὰ ἁμαρτήματα (αὐνανισμό, πορνεία, μοιχεία, ἀρσενοκοιτία κ.ἅ.);

§ Μήπως ἐκθέτεις τὸν ἑαυτό σου σὲ διάφορους σαρκικούς πειρασμοὺς (ἄσεμνα θεάματα καὶ διασκεδάσεις, ἀνήθικα περιοδικὰ καὶ βιβλία, πορνογραφήματα, προκλητικὴ μουσικὴ καὶ τραγούδια κ.λ.π.);

§ Ὅταν προσβάλλουν τὸ νοῦ σου αἰσχροὶ λογισμοὶ καὶ φαντασίες τοὺς διώχνεις ἀμέσως ἢ μήπως τοὺς ἀποδέχεσαι καὶ τοὺς καλλιεργεῖς;

§ Μήπως καταστρέφεις τὴν ὑγεία σου, ποὺ εἶναι δωρό του Θεοῦ, μὲ τὴ μέθη, τὸ κάπνισμα ἢ τὴ χρήση ναρκωτικῶν οὐσιῶν;

§ Μήπως σκέφτηκες ποτὲ νὰ αὐτοκτονήσεις;

§ Μήπως διακατέχεσαι ἀπὸ ὀκνηρία, ἀμέλεια ἢ ἀνευθυνότητα;

§ Μήπως σπαταλᾶς ἄσκοπα τὸ χρόνο σου μπροστὰ στὴν τηλεόραση ἢ περιπλανώμενος στὸ διαδίκτυο;

§ Καὶ τώρα, μετὰ τὸν ἔλεγχο τοῦ ἑαυτοῦ σου, τρέξε, ἀδελφέ μου, χωρὶς ἀναβολὴ στὸν πνευματικό. Ἐξομολογήσου τὶς ἁμαρτίες σου α) χωρὶς νὰ κρύψεις καμία, β) μὲ εἰλικρίνεια καὶ συντομία καὶ γ) δίχως νὰ ἀναφέρεις τυχὸν ἀρετές σου ἢ ξένα ἁμαρτήματα. Νὰ εἶσαι σίγουρος πώς, μαζὶ μὲ τὴν ἄφεση, ὁ Θεὸς θὰ σοῦ προσφέρει πλούσια τὴ χάρη Του, γιὰ τὸ ξεκίνημα μίας νέας ζωῆς.




Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου


Νέες ομιλίες π.Αποστόλου Θεολόγου προστέθηκαν.

TRANSLATOR

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Θεία Λειτουργία π.Αποστόλου Θεολόγου Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας Πατησίων

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Φώτης Κόντογλου:Καλοκαίρι στο Άγιον Όρος.

Στ᾿ γιον ρος πγα πολλς φορές. Τν πρώτη φορ κάθησα παραπάνω πδυ μνες κ᾿ κανα γνωριμία μ πολλος πατέρες κα λαϊκούς, γιατ πάρχουνεκε πέρα κα γωγιάτες ρβαντες, παραγυιο κα γεμιτζδες πο φορτώνουνε κερεστ (ξυλεία) στ καράβια. Στ Δάφνη, πο εναι  σκάλα πο πιάνουνε τβαπόρια, βρισκόντανε κα κάτι ψαράδες κοσμικοί, κ᾿ κε γνωρίσθηκα μ τρεςϊβαλιτες κα περάσαμε πολ μορφα. π κε πγα στς Καρυές, μ δν κάθησα πολύ, γιατ γύρευα θάλασσα.

Πγα στ μοναστήρι τν βήρων μαζ μ να γέροντα πο πουλοσε βιβλίαστς Καρυς κα πο τν λέγανε βέρκιον ΚομβολογνΣ᾿ ατ τ μοναστρι κάθησα κάμποσο. Πι πολ μ τραβοσε  ρσανς, δηλαδ τ μέρος ποβάζουνε τς βάρκες κα τ σύνεργα τς ψαρικς. φησα τ γένεια μου, τξέχασα λα κα γίνηκα ψαρς. τρωγα, πινα, δούλευα, κοιμώμουνα μαζ μτος ψαρδες πο τανε λο καλόγεροι, ο πι πολλο Μπουγαζιανοί, δηλαδπ τ μπουγάζια τς Πόλης. Τί ξέγνοιαστη ζω πο πέρασα! διαίτερη φιλίαδεσα μ τρες.  νας τανε ς εκοσιπέντε χρον, καλ ψυχή, φιλότιμος, στοχαστικός, πρόθυμος στ κάθε τί κ᾿ εχε καλογερέψει π μικρός: τν λέγανε Βαρθολομαο.  λλος τανε ς σαράντα χρονν, ψαρς π τ χωριό του, κοντόφαρδος, πλός, συχος, λιγομίλητος, κακος, «πτωχς τ πνεύματι», ταπεινς κα τν λέγανε Βασίλειο.  λλος τανε γέρος σν τν γιο Πέτρο, γελαζούμενος, χωρατατζς κα τν λέγανε Νικάνορα.  Βαρθολομαος διάβαζε κα βιβλία μ ταξίδια θαλασσινά. νάμεσα σ λλα εχε στ κελλί του κα τ δυτρία βιβλία το ουλίου Βέρν. Μ᾿ ατν ψαρεύαμε στακούς. βγαζε κακοράλλια κα μο δειχνε πς ν τ ψαρεύω.
 ρσανς τανε να σπίτι μακρύχτισμένο πάνω στ θάλασσα μέσα σ᾿ναν κόρφο πο τν ποσκέπαζε νας κάβος κα γι κεραμίδια εχε μαρεςπλάκεςΜπροστ εχε κάτι ξέρες πο σκάζανε ο θάλασσες ποτε περνε βορις, κι π πάνω κατεβαίνανε τ βράχια φυτρωμένα μ μυρσίνες, μ πουρνάρια κακάθε γριο χαμόδεντρο.  ρσανς εχε πεντέξη κάβιες (κάμαρες) ραδιασμένες κα μπροστ εχε να χαγιάτι πο κουμποσε σ κάτι δοκάρια π γριόξυλα.κε μέσα κοιμόμαστε. π κάτω εχε κάτι χαμηλς καμάρες κα μέσα στς καμάρες τραβούσανε τς βάρκες. Τ δίχτυα τ πλώνανε πάνω στ μπαρμάκια (κάγκελα) το χαγιατιοκε πο κοιμόμαστε κούγαμε π κάτω μας τθάλασσα πο μπαινε μέσα στς καμάρες κα κυλοσε τ χαλίκια κα μς νανούριζε. Παλι εκονίσματα τανε κρεμασμένα μέσα στν ρσαν κ᾿ καιγεκοίμητο καντήλι.
φησα γεία στος βηρτες κα τράβηξα μ τ πόδια κα πγα στ μοναστριτο ΚαρακάλλουΚ᾿ κε πέρασα πολ καλά· ο πατέρες μ εχανε σν δικό τους. Ατ τ μοναστρι εναι κοινόβιο κα τότες εχανε γούμενο ναν γιο νθρωπο, τν Κοδρτο, γέροντα συχον, ερηνικόν, ποιμένα ληθινόν,  καταγωγή τουπ τ λάτσατα.  ρσανς το Καρακάλου τανε πίσημος, νας βυζαντινς πύργος χτισμένος πάνω σ᾿ ναν βράχο. Κάθησα κ᾿ κειπέρα κάμποσες μέρες.π κε πγα στ Μοναστήρι τς Μεγίστης Λαύρας, πο βρίσκουνται πολλκειμήλια κ᾿ ο θαυμαστς γιογραφίες το Θεοφάνη το Κρητός.
«Τότε σηκώνεσαι κα σύκα παίρνεις κα τν άβδαν,περιπατες κα ρχεσαι ες τν γίαν Λαύραν.Κα ναπαύεσαι κε σον καιρνθελήσεις,σον ν ερς συντροφιν κα πλοον ν κινήσεις».
π κε λοιπν πρα κ᾿ γ τν άβδαν κα τράβηξα ν πάγω στΚαψοκαλύβιαΜαζί μου ρθε κ᾿ νας πλοϊκς καλόγερος, ψηλς κι δύνατος, μ᾿λο πο τανε ψωμς στ μοναστήρι. Τ μονοπάτι περν π για κ᾿ μορφα μέρη, ς πο φτάνει πάνω π κάτι θεόχτιστους κάβους, πο κοιτάζουνε καττ νοτιά, στ᾿ νοιχτ πέλαγο. π τ μέρος τς στερις στέκεται πάνω π τκεφάλι σου  θωνας. Σ᾿ να μέρος βλέπεις τν ποδι το βουνο πο στέκεται κοφτ πάνω π τ θάλασσα, σν νναι κομμένη μ τ μαχαίρι, λς καξεκόλλησε πρ λίγη ρα να κομμάτι βουν κ᾿ πεσε στ θάλασσα. Κι ληθινά,πως μο επανε πι στερα ο Καψοκαλυβίτες, κόπηκε τ βουν μι μέρα στ1900, κ᾿ πεσε μονοκόμματο στ θάλασσα κα πλάκωσε δυ τρία ψαραδόσπιτα μ καμι δεκαρι πατέρες.  σεισμς κούνησε λη τ Μακεδονία.
Στ Καψοκαλύβια κάθησα πι πολν καιρ π τ᾿ λλ τ μοναστήριαΤόσο δικό τους μ εχανε ο πατέρες, πο ποτε κάνανε σύναξη πρεπε ν καθήσω κ᾿γ στ συμβούλιο πο συζητούσανε «τ τς σκήτεως». Μ᾿ χουνε γράψει καστος δρυτς κα μ μνημονεύουνε μετ τς συμβίας κα τν τέκνων. διαίτερη φιλία δεσα μ τν πάτερ σίδωρο, πο μ᾿ εχε στ κελλί του. λλη φορ γραψα πολλ γι δατον. Τότες τανε ς τριανταπέντε χρονν κ᾿ εχε γι δόκιμο τν μπαρμπα-Χαραλαμπο π τ Καστελλόριζο, ς βδομήντα χρονν, τελώνιο τς θάλασσας, πο ζησε φουΐστρος στ βαπόρια κα ταξίδευε σαμε τν Κίτρινο ποταμ τς Κίνας.
Εχε ρθει μι μέρα στ Καψοκαλύβια νας καλόγερος π κάποιοψαραδόσπιτο πο τανε νάμεσα στν κάβο Σμέρνα κα στ Καψοκαλύβιακατν φιλοξένησε  πάτερ σίδωροςκα γνωρισθήκαμεΤν λέγανε Νελο, κ᾿ τανε Μυτιληνιός. Φεύγοντας μ προσκάλεσε ν πάγω στ κελλί του. Σ δυ τρες μέρες, πγα. Στ ρος βλέπει κανένας πολλ συνήθιστα πράγματα κα χτίρια, πλν τ κελλ το πάτερ Νείλου τανε π τ πι παράξενα. Σ᾿ ατ τ μέρος κατεβαίνανε δυ ραχοκοκαλις π βράχια κα κάνανε δυ κάβους ποτραβούσανε βαθει στ θάλασσα,  νας πολ κοντ στν λλον, τόσο, πολεγες πς τ νερ πο βρισκότανε νάμεσά τους τανε ποτάμι κι χι θάλασσα.κε πο σμιγε  νας κάβος μ τν λλον, σηκωνόντανε δυ ράχες π βράχια κ᾿ τανε τόσο κοντά, πο σκοτεινιάζανε κενο τ μέρος, ς λαμπε  λιος τκαλοκαίρι.
Σ᾿ ατ τ μέροςμέσα σ᾿ ατ τν τρύπατανε χτισμένος  ρσανς τοπάτερ ΝείλουΤ νερ τανε πατα κα σκοτειν μέσα σ κενο τ κανάλι. Τσπίτι τχανε χτισμένο λίγο παραπάνω π τ θάλασσα, θεμελιωμένο στ βράχο, μ χαγιάτια κα μ καμάρες, πως συνηθίζεται στ ρος π τ παλη χρόνια, μ μαρες πλάκες ντ γι κεραμίδια. Λίγο παραπάνω τανε χτισμένη κκλησιά, μικρή, μ σκαλιστ τέμπλο κα μ λα τ καθέκαστα. ποπάνω κρεμότανε να βουν δασωμένο κα στν κορφ εχε να βράχο πότομο, μ᾿ να σπήλαιο. Σ᾿ ατ τ σπήλαιο σκήτευε πρ λίγα χρόνια νας γέροντας ποστάθηκε στ νιάτα του πλαρχηγς στ Μακεδονία. Τώρα εχανε φωλιάσειρνια μέσα στ σπηλι κα τβλεπα πο περννε βόλτες γύρω στ ράχη.
 Νελος κα  συνοδεία του εχανε δυ τράτες κα δυ βάρκες. τανεφτ-χτ νοματέοι, πέντε μεγάλοι κα δυ-τρία καλογεροπαίδια. λοι τουςτανε λιοκαμένοι, μαροι σν ραπάδες.  πάτερ Νελος εχε πάνω του μισυχία κα μιν πλότητα πο σ κανε ν τν γαπήσεις κα ν τν σεβαστες. Λιγόλογος, μ λοένα τανε χαμογελαστ τ πρόσωπό του, μ κάτι χείλια χοντρσν το ράπη, μ μαρα κα πυκν γένεια, πο φυτρώνανε κάτω π τ μάτια του κα σκεπάζανε τ μάγουλά του. Μ τ σκούφια πο φοροσε τανε διος βαβυλώνιος. Ξυπόλητος, πως δ τανε λοι τους, φοροσε πάνω να σκορο πουκάμισο κα κάτω να βρακ νατολίτικο σαμε τ γόνατα.
Τς μέρες πο κάθησα κειπέρα Νελος κ᾿ νας δόκιμος δν πηγαίνανε μ τντράτα γι ν μο κρατήσουνε συντροφιάτανε κ᾿ νας γέρος, πάτερθανάσιος, πο φύλαε πάντα τ σπίτι. Σν γυρίζανε π τ ψάρεμα, βγάζανε τψάρια ξω κι φο διαλέγανε λίγα χοντρ γι ν φμε, κι λλα γι πάστωμα, τψιλ τ κάνανε ναν σωρ κα τ᾿ φήνανε ν σιτέψουν γι ν τ᾿ λατίσουνε.π τ χοντρ παστώνανε πολλος ροφούς, νχουνε τ χειμώνα. Ψιλά, μαρίδα κα σαρδέλλα, παστώνανε πολλ βαρέλια κα τ στέλνανε στ Σαλονίκη. Καθόντανε σταυροπόδι γύρω στ σωρ κα παστώνανε. λο τ σπίτι μύριζε μιτέτοια ψαρίλα, πο στν ρχ γυρίζανε νω κάτω τ στομάχια μου. Μ σιγσιγ συνήθισα κα δν καταλάβαινα τν ψαρίλα σχεδν λότελα. Συλλογιζόμουνα κιόλας πς τσι θ μυρίζανε κι  Χριστς κ᾿ ο πόστολοι. Ονθρωποι κι ,τι πιανες, λα μυρίζανε ψαρίλα. κόμα κα μέσα στν κκλησινοιωθες ατ τ μυρουδιά.
Τς ρες πο λείπανε ο λλοι στ ψάρεμακουβεντιάζαμε μ τν πάτερ Νελογι θρησκευτικ κα γι τ στορικ το σπιτιο τουτί φουρτονες περάσανετίθεριόψαρα συναντήσανετί καΐκια βουλιάξανε π τότες πο κάθησε σ᾿ ατ τμέρος κι λλ λογι-λογινλλη φορ πάλι, κε πο καλαφάτιζε μι βάρκα τραβηγμένη ξω, ψελνε μ τ γλυκει φωνή του, κ᾿ κανε τν δεξι ψάλτη κι γτν ριστερόν. Λέγαμε τς Καταβασίες τς Μεταμορφώσεως (γιατ τανε κενες ο μέρες το Αγούστου) «Χορο σραλ νίκμοις ποσί, πόντον ρυθρν κα γρν βυθν διελάσαντες», τ Πασαπνοάρια μ τ δοξαστικ «Παρέλαβεν  Χριστς τν Πέτρον κα άκωβον κα ωάννην», κ᾿ στερα λέγαμε ργς κα μετ μέλους τ κοινωνικ «ν τ φωτ τς δόξης το προσώπου σου, Κύριε, πορευσόμεθα ες τν αἰῶνα». Στ τέλος μως ψέλναμε πάντα τ «Ελογητς ε, Χριστ  Θεςμν,  πανσόφους τος λιες ναδείξας, καταπέμψας ατος τ Πνεμα τγιον, κα δι᾿ ατν τν οκουμένην σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε, δόξα σοι». Δν μπορ ν παραστήσω τ πόσο συγκινημένη τανε  καρδιά μου σν κουγα νψέλνει  ψαρς  πάτερ Νελος, ξυπόλητος, μ τ κατραμωμένο βρακί, μ τφύκια κολλημένα πάνω στ γυμν ποδάρια του, ν ψέλνει μ κείνη τν ρχαία μελωδία κα ν λέγει στίχους αμβικούς, κα παραπέρα ν᾿ φρίζουνε τπαμπάλαια λληνικ κύματα κι  γέρας ν βουΐζει πανηγυρικ πάνω στθεόχτιστα βράχια κα στ δέντρα!
Μ  πι βαθει κι  πι παράξενη συγκίνηση μ᾿ πίανε τν Κυριακ κα τςλλες γιορτινς μέρες πο λειτουργοσε  πάτερ Νελος  ψαρς κα γινότανεερες το Θεο το ψίστουατς πο τν βλεπα τς λλες μέρες ν᾿ λατίζειψάριαν καλαφατίζει βάρκεςν ματίζει σκοινιάν γραντολογ καραβόπανα,ν βολεύει γκουρεςν μπαλώνει δίχτυαμαζ μ τ συνοδεία τουΚα στλειτουργία γινότανε σν πατριάρχης, μ τ πανωκαλύμμαυχο, μ τ χρυσφελάνι, μ τ πιμάνικα, μ τ πιγονάτιο, κα δεότανε μυστικς μπροστ στνγία Τράπεζα «πρ τν το λαο γνοημάτων», «ς ν δεδομένος τν τςερατείας χάριν». ! Τί ξαίσια κα φρικτ μυστήρια χει  ταπειν ρθοδοξία μας! Μ  καρδιά μου δάκρυζε ληθιν π για χαρ κι π κατάνυξη, σν στρώνανε γι ν φμε κ᾿ ελογοσε τν τράπεζα  πάτερ Νελος μ τθαλασσοψημένα δάχτυλά του, ν γύρω στεκόντανε μ σταυρωμένα χέριακενοι ο πλο ψαρδες, κουρασμένοι, θαλασσοδαρμένοι, ξεχασμένοι π τν κόσμο μέσα σ κείνη τν καταβόθρα. Κ᾿ λεγε μ τν ταπειν φωνή του  πάτερ Νελος: «Χριστ  Θεός, ελόγησον τν βρσιν κα τν πόσιν τν δούλων σου, τιγιος ε πάντοτε, νν κα ε κα ες τος αἰῶνας τν αώνων», ν μςπόσκιαζε  πλώρη το τρεχαντηριο κ᾿  ρμύρα ρχότανε π τ βουερ τπέλαγο.
Φώτης Κόντογλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...