Άγιος Παΐσιος: «Στις θλίψεις ο Θεός δίνει την αληθινή παρηγοριά»

 

~ Ο Θεός βλέπει από κοντά τις ταλαιπωρίες των παιδιών Του και τα παρηγορεί σαν καλός Πατέρας. Γιατί, τι νομίζεις, θέλει να βλέπη το παιδάκι Του να ταλαιπωρήται;

Όλα τα βάσανά του, τα κλάματά του, τα λαμβάνει υπ’ όψιν Του και ύστερα πληρώνει. Μόνον ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή παρηγοριά. Γι’ αυτό, άνθρωπος που δεν πιστεύει στην αληθινή ζωή, που δεν πιστεύει στον Θεό, για να Του ζητήση το έλεός Του στις δοκιμασίες που περνάει, είναι όλο απελπισία και δεν έχει νόημα η ζωή του. Πάντα μένει αβοήθητος, απαρηγόρητος και βασανισμένος σ’ αυτήν την ζωή, αλλά καταδικάζει και αιώνια την ψυχή του.

Οι πνευματικοί όμως άνθρωποι,

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: Έβλεπε τις ψυχές από μακριά, σαν σε ανοιχτό βιβλίο

 

 

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

~ Μία γυναίκα από το Περιθώρι της Δράμας γνώρισε τον όσιο Γεώργιο το έτος 1947. Επιθυμούσε να τον γνωρίσει από καιρό, γιατί πολλά θαυμαστά είχε ακούσει περί αυτού.

Μετά από μία Θεία Λειτουργία τον επισκέφθηκε στο κελλάκι του. Της είπε ο όσιος απλά: «Αδελφή Κυριακή, απόλαυσες αυτό που ποθούσες. Των αγίων Θεοδώρων θα έλθει και ο σύζυγός σου». Πράγματι την ημέρα εκείνη πήγε και ο σύζυγός της, κατά την ακριβή πρόγνωση του οσίου.

Η ίδια γυναίκα διηγήθηκε πάλι ότι ο όσιος Γέροντας πήγαινε επισκέψεις σε ορισμένα σπίτια. Το ότι δεν πήγαινε στο δικό της, το θεωρούσε πως, επειδή ήταν πολύ αμαρτωλή, γι’ αυτό και δεν πήγαινε. Ο όσιος με την πνευματική του όραση το αισθάνθηκε καλά. Μία ημέρα, εορτή του αγίου ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, που εόρταζε και ο σύζυγός της, επισκέφθηκε το σπίτι της και χάρηκε πολύ. Αφού τους νουθέτησε, ωφελήθηκαν και χάρηκαν όλοι, φεύγοντας τους είπε: «Αυτοί που θα έλθουν, να τους ταΐσετε, γιατί είναι νηστικοί». Έβλεπε τις ψυχές από μακριά, σαν σε ανοιχτό βιβλίο.

Ένας κύριος από την Περιχώρα Δράμας επισκέφθηκε τον όσιο Γεώργιο το έτος 1959,

Μέγας Βασίλειος: Όλα περνούν και μένουν πίσω σου...

 

 «Ό χρόνος συνοδεύει τη ζωή και την κατευθύνει στό θάνατο. 

"Οπως οι επιβάτες των πλοίων οδηγούνται αυτομάτως στο λιμάνι, έστω κι αν κοιμούνται και δεν το αντιλαμβάνονται, έτσι και κάθε άνθρωπος με το πέρασμα του Χρόνου, σαν με μια συνεχή και ακατάπαυστη κίνηση, οδηγείται στο τέλος του. 

Κοιμάσαι και ο Χρόνος σε παρατρέχει. 

Είσαι ξυπνητός κι έχεις φροντίδες, άλλα ή ζωή δαπανάται, έστω και αν αυτό διαφεύγει την αντίληψη μας. 

"Ολοι τρέχουμε κάποιο δρόμο, 
σπεύδοντας ό καθένας προς το τέλος του...

Κάθε στάση δηλώνει μια κατάσταση ....

  

Το σώμα μας είναι η γη πάνω στην οποία ανθίζει το πνεύμα μας. Κάθε σωματική στάση περιγράφει μια κατάσταση. Κάντε το πολύ απλό, σηκώστε το κεφάλι σας ψηλά, να κοιτάει τον ουρανό και προσπαθήστε να κλάψετε. Σχεδόν αδύνατο. Τώρα αντιστρέψτε το, κοιτάξτε χαμηλά την γη, με κατεβασμένο κεφάλι και προσπαθήστε να χαρείτε. Δύσκολο και πάλι. Διότι κάθε σωματική στάση δηλώνει μια ψυχική κατάσταση.

Δες τους ώμους σου πως είναι, η πλάτη ή το στέρνο σου, η μέση ή τα πόδια σου, όλα δηλώνουν μια κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ψυχή σου. Το σώμα μιλάει, ακούει, κοινωνεί και συμπορεύεται με την ψυχή.

Γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο οπου...

Ο αμελής είναι δυστυχής άνθρωπος, γιατί αγνοεί, ότι....

 

Ο αμελής είναι δυστυχής άνθρωπος, γιατί αγνοεί, ότι ζει για να τελειοποιηθεί, 

αγνοεί πως κλήθηκε για μεγάλα ύψη δόξας. 

Αγνοεί, ότι είναι κυκλωμένος από πλήθος χαρίτων, έτοιμων να του προσφέρουν κάθε είδος πνευματικής ευφροσύνης και αποφεύγει να σηκώσει τα μάτια του, για να τις ατενίσει. 

Αγνοεί, ότι...

Τα 4 μυστικά της ζωής μας

 

 

 Με αυτές τις 4 λέξεις πρέπει να προσευχόμαστε στο Θεό. 
Είναι τα 4 μυστικά της ζωής μας:

Μέ τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ εἴμαστε «ἱματισμένοι καί σωφρονοῦντες»

 

 

Κυριακή ΣΤ΄ Λουκᾶ

 (25-10-2020)

(Θεραπεία δαιμονισμένου 

εἰς τά Γάδαρα)

«Εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον ἀφ' οὗ τὰ δαιμόνια ἐξῆλθεν ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ» (Λκ. 8,35).
Στό πάνω (βόρειο) μέρος τῆς Παλαιστίνης βρίσκεται ἡ Γαλιλαία μέ τή λίμνη Γεννησαρέτ. Στή μιά μεριά αὐτῆς βρισκόταν ἡ Καπερναούμ, ὅπου σύχναζε κηρύττοντας καί θεραπεύοντας ὁ Χριστός, καί στήν ἄλλη μεριά ἦταν ἡ χώρα τῶν Γαδαρηνῶν, τήν ἐπίσκεψη στήν ὁποία μᾶς περιέγραψε ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς μέ τό σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα.
Ὅταν ἔφτασε ὁ Χριστός στή χώρα αὐτή τόν συνάντησε κάποιος πού ἦταν δαιμονισμένος ἀπό πολλά χρόνια. Μέσα του εἶχαν 'μπεῖ ὄχι ἕνα ἀλλά πολλά δαιμόνια. Ποιά ἡ ἐμφάνιση καί ἡ ζωή του; Γυμνός, δέν ἔμενε σέ σπίτι ἀλλά στά μνήματα. Ὅταν προσπαθώντας νά τόν συγκρατήσουν τόν ἔδεναν μέ ἁλυσίδες καί τοῦ ἔβαζαν σιδερένια δεσμά στά πόδια, τά ἔσπαζε καί τριγυρνοῦσε... στίς ἐρημιές.

Σήμερα ὑπάρχουν δαιμονισμένοι;
Δυστυχῶς ναί. Καί σήμερα ὑπάρχουν οἱ χαρακτηριστικές ἐκεῖνες περιπτώσεις, πού καί μόνο ἄν τίς δεῖ κάποιος, καταλαβαίνει ὅτι δέν πρόκειται γιά φυσιολογικές καταστάσεις ἤ γιά ἁπλές ψυχοπάθειες, ἀλλά γιά περιπτώσεις σωματικῆς καταλήψεως ἀπό πονηρό ἤ πονηρά πνεύματα.
Ἀπό αὐτή τήν τυραννία τοῦ διαβόλου ἦλθε νά μᾶς ἀπαλλάξει ὁ Χριστός. Πῶς ἔγινε καί πῶς γίνεται αὐτό;