Θεομηνία ἢ Θεομήνυμα;

Γράφει ὁ Βελισσάριος Γ. Γκεζερλὴς, 

Ἱεροψάλτης, Δρ. Πληροφορικῆς

 

Συγκλονισμένοι εἴμαστε ὅλο τὸ πανελλήνιο γιὰ τὴν μεγάλη καταστροφὴ ποὺ ἔγινε στὴν Εὔβοια ἐξαιτίας τῆς πολὺ δυνατῆς νεροποντῆς. Δυστυχῶς 7 ἄνθρωποι ἔχασαν τὴ ζωή τους καὶ ἑκατοντάδες οἰκογένειες ἐπέστησαν καταστροφὲς στὸ βίος τους. Εἶδαν μέσα σὲ λίγες ὧρες ὁ ἀγώνας μίας ζωῆς νὰ ἐξανεμίζεται, ἀκόμα καὶ αὐτὴ ἡ ἀνθρώπινη ζωὴ νὰ ἀπειλεῖται ἀπὸ τὸ κύριο συστατικό της ζωῆς, τὸ νερό!

Ἀμέσως, οἱ δημοσιογράφοι καὶ τὰ κανάλια βρῆκαν εὔκαιρη τροφὴ γιὰ τὰ προπαγανδιστικά τους εἰδησεογραφικὰ σενάρια. «ΘΕΟΜΗΝΙΑ» ἡ λέξη ποὺ κυριαρχεῖ σὲ τέτοιες καὶ ἀνάλογες καταστάσεις. Ἡ λέξη αὐτὴ ποὺ τὴν ἐκφέρουν μὲ τόση ἄνεση καὶ ἱκανοποίηση λὲς καὶ ἔχουν βρεῖ τὸν αἴτιο τῆς καταστροφῆς! Ὁ Θεὸς εἶναι ποὺ φταίει γιὰ ὅλα! Τὸ «μένος» τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ κατὰ τὴν ἑτοιμολογία τῆς λέξης ἡ μανιώδης ὀργὴ τοῦ Θεοῦ! Ὀργίστηκε ὁ Θεὸς καὶ μὲ μανία ἔστειλε τὴν τιμωρία του, τὴν «θεομηνία» γιὰ νὰ καταστρέψει τοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὶς πράξεις τους! Βρήκαμε ἐπιτέλους τὸν αἴτιο τῆς καταστροφῆς! Καὶ οἱ πολίτικοί μας μποροῦν νὰ συνεχίζουν ἀνενόχλητοι τὸ «ἐποικοδομητικὸ» ἔργο τοὺς προσπερνώντας ἐλαφρὰ τὴ καρδία τέτοιες...

Το δικό μας έργο

ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ

Νά ἐμπιστεύεσαι τή ζωή σου καί τήν ψυχή σου στό Κύριο, τόν παντοδύναμο καί πανάγαθο. 

Ὄχι στόν ἑαυτό σου, τόν ἀδύναμο καί ἁμαρτωλό. 

Ἔτσι θά εἶσαι ἀσφαλής. 

11 Αὐγούστου: Τὸ μεγάλο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνα στὴν Κέρκυρα

 

 

Στὶς 11 Αὐγούστου ἑκάστου ἔτους λιτανεύεται στὴν Κέρκυρα τὸ σεπτὸ σκήνωμα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, σὲ ἀνάμνηση τῆς θαυματουργικῆς ἐπέμβασης τοῦ Ἁγίου τὸ 1716 μ. Χ., ὁ ὁποῖος ἐδίωξε σὲ μία νύχτα τὶς χιλιάδες τῶν Τούρκων εἰσβολέων καὶ ἔτσι διέσωσε τὸ νησὶ τῆς Κέρκυρας.

Τὸ 1716 ἡ Κέρκυρα βρισκόταν στὰ χέρια τῶν Βενετῶν, οἱ ὁποῖοι τὴν κατεῖχαν ἀπὸ τὸ 1386.

Ἐπειδή, λοιπόν, οἱ Τοῦρκοι κινοῦνταν ἀπειλητικὰ πρὸς τὴν Κέρκυρα, τότε στάλθηκε στὸ νησὶ ὁ Στρατηγὸς Ἰωάννης Ματθίας Σούλεμπουργκ, προκειμένου νὰ παρακολουθεῖ τὶς στρατιωτικές κινησεις τῶν Τούρκων, οἱ ὁποῖοι ἀπὸ τὸ 1431 ἐπιχειροῦσαν, κατὰ καιρούς, νὰ τὴν καταλάβουν…

Οἱ Τοῦρκοι, λοιπόν, τὴν 24η Ἰουνίου τοῦ 1716, πραγματοποίησαν τὴν πρώτη τους ἐπίθεση μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Καπουδᾶν Χοντζὰ πασά· «Οἱ σκληροὶ οὗτοι ἐπολιόρκησαν ἐξαίφνης τὴν πόλιν δια ξηρᾶς καὶ διὰ θαλάσσης. Ἀφοῦ δὲ ἤρχισεν ὁ βαρβαρικὸς πόλεμος, μὲ πῦρ καὶ μὲ σιδηρον κατέθλιβον τὴν πόλιν καὶ τοὺς πολίτες καὶ μετὰ παρέλευσιν πεντήκοντα ἡμερῶν, ἐν αἶς σφοδραί...

Ἅγιος Νεομάρτυρας Τριαντάφυλλος ἐκ Ζαγορᾶς τοῦ Πηλίου

Τοῦ Λάμπρου Κ. Σκόντζου, 

Θεολόγου  – Καθηγητοῦ

Μία μεγάλη πλειάδα Νεομαρτύρων ἦταν νεαρὰ παιδιά, ἀγόρια καὶ κορίτσια, τὰ ὁποῖα, παρὰ τὸ ἄγουρο τῆς ἡλικίας τους, ἐνέταξαν τὴν ἑδραία πίστη τους στὸν ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεό, ἀπέναντι στοὺς ἀλλόθρησκους Ὀθωμανοὺς τυράννους, οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ τοὺς ἐξισλαμίσουν καὶ αὐτόματα νὰ χάσουν καὶ τὴν ἑλληνική τους συνείδηση. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε καὶ ὀ άγιος Νεομάρτυρας Τριαντάφυλλος.

Γεννήθηκε στά 1663 στήν Ζαγορὰ τοῦ Πηλίου, στὰ μαῦρα χρόνια, ποὺ Τὸ Γένος μας καὶ ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι λαοὶ τῶν Βαλκανίων ζοῦσαν κάτω ἀπὸ μία, ἀπὸ τίς πιὸ τυραννικὲς περιόδους τῆς ἱστορίας. Οἱ γονεῖς του ἦταν ἄνθρωποι ἁπλοὶ καὶ φτωχοί, ἀλλὰ θεοσεβούμενοι, οἱ ὁποῖοι τὸν ἀνάθρεψαν μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου. Στάλαξαν στὴν παιδική του ψυχὴ τὴν πίστη στὸν μόνο ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεό, τὸν Ὁποῖο μᾶς γνώρισε ὁ ἐνανθρωπίσας Υἱὸς καὶ Λόγος Του, Ἰησοῦς Χριστός. Νὰ ἔχει προσήλωση στὴν ἁγία Ἐκκλησία Του, τὸ ἀσφαλὲς καταφύγιο κάθε ψυχῆς. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸν ὁδηγοῦσαν συχνὰ στὴν ἐκκλησία. Καὶ ἐκεῖνος ἔτρεχε μὲ χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση γιὰ νὰ βοηθᾶ τὸν ἱερέα καὶ τὸν ψάλτη τοῦ χωριοῦ. Ἔμαθε νὰ ἀγαπᾶ τὸ Χριστὸ καὶ τοὺς ἁγίους, νὰ τοὺς θεωρεῖ φίλους του, νὰ κουβεντιάζει ὧρες ὁλόκληρες μαζί τους. Ἰδιαίτερα σέβονταν καὶ ἀγαποῦσε τὴν Παναγία μας καὶ τὸν ἅγιο Γεώργιο, ὁ ὁποῖος εἶχε ὑποφέρει καὶ εἶχε πεθάνει ἡρωικὰ γιὰ τὴν πίστη του στὸ Χριστό. 

Ἐνωρὶς εἶχε χάσει τοὺς ἀγαπημένους του γονεῖς, μένοντας ὀρφανός. Ἡ ἀκράδαντη πίστη του...

«Σώσε με..», η κραυγή του Δεκαπενταυγούστου…

Διαβάζοντας τους στίχους του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνα προς την Παναγία μας, τον οποίο ψάλλουμε αυτές τις ημέρες στις εκκλησίες αναρωτήθηκα, τι πόνο και καημό, τι μεράκια και τραύματα πρέπει να κουβαλούσε η ψυχή εκείνου που έγραψε αυτά τα λόγια. Έτσι έψαξα να δω ποιος είναι και τι κατέτρωγε την ψυχή του. Ήμουν βέβαιος, ότι πίσω από αυτό τον υπέροχο ύμνο υπήρχε μια πληγή. 

Άλλωστε η πληγή, το τραύμα, το πένθος και η απώλεια γράφουν, ζωγραφίζουν, τραγουδούν και προσεύχονται. Δίχως πληγές δεν υπάρχουν σοφοί και άγιοι, καλλιτέχνες και εραστές Θείου. Μόνο κάποιος που κάτι έχασε ψάχνει να το βρει. Μόνο κάποιος που πόνεσε και πένθησε δημιουργεί. Άνθρωπος που δεν σταυρώθηκε δεν μπορεί να αναστηθεί. Μάτια που δεν δάκρυσαν Θεό δεν είδαν και γόνατα που δεν λύγισαν ποτέ δεν έμαθαν να εκτιμούν την ζωή. Αυτός που γεύθηκε τον θάνατο μπορεί να μας μιλήσει για την αξία της ζωής, εκείνος που αρρώστησε μπορεί να μα πει για την ευλογία της υγείας. 

Ένα τέτοιος λοιπόν βαριά άρρωστος και πληγωμένος άνθρωπος ήταν ο υμνογράφος του Μεγάλου Παρακλητικού κανόνα προς την Παναγία.

«Έλα κι εσύ, ελάτε να φάτε, εδώ έχει θησαυρό!»

 
ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ

Δὲν μπορῶ νὰ συγκρατήσω τὸν ἑαυτό μου. Γι᾿ αὐτὸ λέω.
Ὅπως ἕνα μυρμήγκι, ὅταν βρίσκει μία τροφὴ ἐκεῖ, καὶ πηγαίνει, εἰδοποιεῖ ὅλο τὸ κοπάδι, ἂς τὸ ποῦμε, κι ἔρχονται πολλὰ μυρμήγκια νὰ φᾶνε αὐτὴν τὴν τροφή. Ὅπως κι ὁ ἅγιος Χρυσόστομος λέει: «Ὁ μόσχος πολύς, ἡ τράπεζα γέμει, μηδεὶς ἐξέλθει πεινῶν» (στὸν πανηγυρικὸ λόγο τῆς Ἀναστάσεως αὐτό). Ἔτσι κι ἐγώ, δὲν μπορῶ νὰ τὸ συγκρατήσω. Δηλαδή, αὐτὸ ποὺ βρῆκα, ἔλα κὶ σύ, ἐλᾶτε νὰ φᾶτε, ἐδῶ ἔχει θησαυρό!
Ὅταν πλησιάζεις ἕναν ἄνθρωπο πνευματικό,

Οι Άγιοι Επτά Παίδες εν Εφέσω: Προστάτες όσων έχουν προβλήματα αϋπνίας

Στην καρδιά του Πάσχα του καλοκαιριού, δεσπόζουν σπουδαίες εορτές. Μεγάλη και ίσως όμως όχι τόσο γνωστή όσο θα έπρεπε, είναι η σημερινή γιορτή (4 Αυγούστου) όπου εορτάζουμε τη μνήμη των Αγίων Επτά Παίδων των εν Εφέσω, που έδειξαν με θαυμαστό τρόπο την ύπαρξη της ζωής μετά τον θάνατο.

Όταν ξέσπασαν οι διωγμοί κατά των Χριστιανών, οι επτά παίδες μοίρασαν την περιούσια τους στους πτωχούς, εγκατέλειψαν την Έφεσο και κρύφτηκαν σε μια σπηλιά μέχρι να τελειώσει ο διωγμός. Έτσι δεν θα αναγκάζονταν να αρνηθούν την πίστη τους. Όταν όμως αντιλήφθηκαν ότι οι διώκτες τους πλησίαζαν στο καταφύγιο τους, προσευχήθηκαν στο Θεό κατά τη διάρκεια της νύχτας να πεθάνουν για να μην πέσουν στα χέρια των διωκτών τους. Ο Θεός εισάκουσε τη δέηση τους και το πρωί κοιμήθηκαν χωρίς να ξυπνήσουν. Ο βασιλιάς ανακάλυψε τη σπηλιά τους και διέταξε να φραγεί με μια μεγάλη πέτρα η είσοδος της σπηλιάς.

Μετά από 194 χρόνια (περί το 446 μ.Χ.),

Πῶς νὰ προσευχόμαστε στὴν Παναγία

 

Ἡ Παναγία εἶναι καὶ σήμερα ζωντανή. Καὶ ὄχι μόνο ζεῖ, ἀλλὰ καὶ ζωοποιεῖ καὶ θεραπεύει τὶς ψυχὲς καί, ἂν εἶναι πρὸς τὸ συμφέρον τῆς ψυχῆς, καὶ τὰ σώματα ἐκείνων τῶν πιστῶν ποὺ προσεύχονται σ’ Αὐτήν. Τὸ ἴδιο καὶ οἱ Ἅγιοι ζοῦν καὶ μετὰ τὸ θάνατο…

Νὰ φανταστεῖς ὅτι...

Όταν νηστεύεις, να ευχαριστείς και να χαμογελάς...

 

Από αύριο μπαίνουμε σε μια πανέμορφη περίοδο, νηστείας, προσευχής και περισσότερης μετοχής στην Θεία Λειτουργία. Όλα αυτά με κέντρο ένα λατρεμένο γυναικείο και μητρικό πρόσωπο, εκείνο της Παναγία μας. Πόση αγάπη έχουμε πάρει και πόσο αγάπη νιώθουμε ότι πρέπει να της δώσουμε ως ένα τεράστιο ευχαριστώ για όλα. Γι’ αυτά που ξέρουμε ότι μας πρόσφερε και συνεχίζει να μας προσφέρει μα ιδιαιτέρως για όλα εκείνα που δεν τα γνωρίζουμε και πιστέψτε με είναι τόσο πολλά. Μεγάλη η προστασία της. 

Λένε κάποιοι πατέρες της εκκλησίας...