ΒΟΗΘΗΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ

Ἕνα ἁπλὸ βοήθημα γιὰ ἐκείνους ποὺ ἑτοιμάζονται νὰ προσέλθουν στὸ σωστικὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.

Ἡ Ἐξομολόγηση εἶναι τόσο ἀναγκαία γιὰ κάθε χριστιανό, ὅσο καὶ τὸ Βάπτισμα. Γιατί τὸ Βάπτισμα μᾶς καθαρίζει ἀπὸ τὶς προηγούμενες ἁμαρτίες μας, ἐνῶ ἡ Ἐξομολόγηση ἀπὸ ὅσες διαπράττουμε μετὰ τὸ Βάπτισμα. Χωρὶς τὸ Βάπτισμα δὲν μποροῦμε να κοινωνήσουμε τὰ ἄχραντα Μυστήρια τοῦ Κυρίου. Δὲν μποροῦμε ἐπίσης νὰ κοινωνήσουμε, ἂν δὲν ἐξομολογηθοῦμε τὶς ἁμαρτίες μας, ἀφοῦ αὐτὲς σὰν ἕνα τεῖχος μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τὸν Θεό.

Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀρρώστια τῆς ψυχῆς, ποὺ ἂν μείνει ἀθεράπευτη, ὁδηγεῖ στὸν πνευματικὸ θάνατο, στὸν αἰώνιο, δηλαδή, χωρισμὸ τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸν Θεό. Τί κάνουμε ὅταν ἀσθενεῖ τὸ σῶμα μας; Ἐπισκεπτόμαστε χωρὶς καθυστέρηση τὸ γιατρό, στὸν ὁποῖο ἀποκαλύπτουμε τὶς πληγές μας καὶ περιγράφουμε μὲ ἀκρίβεια ὅλα τὰ συμπτώματά μας. Ἐκεῖνος τότε μᾶς χορηγεῖ τὰ κατάλληλα φάρμακα καὶ τὶς ἰατρικὲς ὁδηγίες ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε γιὰ νὰ θεραπευθοῦμε.

Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει ὅταν ἀσθενεῖ ἡ ψυχή μας καὶ ποθοῦμε νὰ ἀνακτήσουμε τὴν πνευματική μας ὑγεία. Προσερχόμαστε στὴν Ἐκκλησία ποὺ εἶναι ἕνα πνευματικὸ θεραπευτήριο. Ἐκεῖ ἀναζητοῦμε τὸν πνευματικό, στὸν ὁποῖο δίχως ντροπὴ ὁμολογοῦμε ὅλες τὶς ἁμαρτίες ποὺ τραυμάτισαν τὴν ψυχή μας. Στὴ συνέχεια ἐκεῖνος θὰ μᾶς διαβάσει τὴ συγχωρητικὴ εὐχὴ καὶ θά μᾶς ἀπευθύνει τὶς ἁρμόζουσες συμβουλὲς γιὰ τὴν εὐόδωση τῆς πνευματικῆς μας πορείας. Μ' αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ φιλάνθρωπος Χριστός, ὁ Ὁποῖος εἶναι παρὼν σὲ ὅλη τη διάρκεια τῆς Ἐξομολογήσεως, μᾶς χορηγεῖ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν καὶ μᾶς ὑποδεικνύει τὸ δρόμο ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ὁριστικὰ ἀπὸ τὴν ἀρρώστια τῆς ἁμαρτίας.

Πρῶτο βῆμα γιὰ τὴν ἐξομολόγησή μας εἶναι ἡ συναίσθηση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Εἶναι ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ ποὺ χαρίζεται σὲ ὅσους τὸ ζητοῦν μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὸ ἐπιδιώκουν μὲ τὴ γενναία καὶ τίμια βυθοσκόπηση τοῦ ἑαυτοῦ τους.

Στὸ δύσκολο ἐγχείρημα τῆς αὐτοκριτικῆς θέλουν νὰ σὲ βοηθήσουν τὰ παρακάτω ἐρωτήματα, τὰ ὁποῖα ἀφοροῦν στὶς σχέσεις μας: α)
μὲ τὸν Θεό, β) μὲ τὸν πλησίον καὶ γ) μὲ τὸν ἑαυτό μας.

§
Α'. Ἐσὺ καὶ ὁ Θεὸς - Βοήθημα Ἐξομολογουμένου

§ Β'. Ἐσὺ καὶ ὁ συνάνθρωπος - Βοήθημα Ἐξομολογουμένου

§ Γ'. Ἐσὺ καὶ ὁ ἑαυτός σου -Βοήθημα Ἐξομολογουμένου

§ Α'. Ἐσὺ καὶ ὁ Θεὸς

§ Πιστεύεις ὁλόψυχα στὸν Τριαδικὸ θεό, τὸν Πατέρα, τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, καὶ στὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας;

§ Ἐμπιστεύεσαι ἀκλόνητα τὸν ἑαυτό σου στὴν πατρικὴ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἢ μήπως στὶς δυσάρεστες περιστάσεις ὀλιγοπιστεῖς, γογγύζεις καὶ ἀπελπίζεσαι;

§ Ὁμολογεῖς μὲ παρρησία τὴν πίστη σου, ὅταν οἱ περιστάσεις τὸ ἀπαιτοῦν ἢ μήπως ντρέπεσαι νὰ κάνεις ἀκόμα καὶ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ ὅταν λ.χ. περνᾶς ἔξω ἀπὸ κάποιον ναό;

§ Μήπως ἀσχολήθηκες ποτὲ μὲ τὸν ἀποκρυφισμό, (μάγους, μέντιουμ, ἀστρολόγους, ὑπνωτιστές, πνευματιστές, χαρτορίχτρες, καφετζοῦδες κ.ἅ.) ἢ ἀναμίχθηκες σὲ παραθρησκευτικὲς ὁμάδες (σχολὲς γιόγκα καὶ διαλογισμοῦ, γνωστικὲς ἢ θεοσοφικὲς σχολές, Βουδισμό, Ἰνδουισμὸ κ.ἅ.);

§ Μήπως πιστεύεις στὴν τύχη καὶ στὰ ὄνειρα ἢ ἀσχολεῖσαι μὲ τὸ ξεμάτιασμα καὶ δίνεις σημασία στὶς διάφορες προλήψεις καὶ δεισιδαιμονίες (π.χ. «τὸ 13 εἶναι γρουσούζικος ἀριθμός», «τὸ πέταλο φέρνει γούρι» κ.λπ.);

§ Προσεύχεσαι τακτικὰ καὶ προσεκτικὰ στὸ σπίτι σου (πρωί, βράδυ, πρὶν καὶ μετὰ τὰ γεύματα) ἢ στὴν Ἐκκλησία (κάθε Κυριακὴ καὶ τὶς μεγάλες γιορτές), εὐγνωμονώντας πρωτίστως τὸν Θεὸ γιὰ τὶς ποικίλες, φανερὲς καὶ ἀφανεῖς εὐεργεσίες Του;

§ Μελετᾶς καθημερινὰ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἄλλα ψυχωφελῆ βιβλία;

§ Νηστεύεις, ἂν δὲν ὑπάρχουν σοβαροὶ λόγοι ὑγείας, τὴν Τετάρτη καὶ τὴν Παρασκευὴ καὶ τὶς ἄλλες περιόδους τῶν Νηστειῶν;

§ Προσέρχεσαι τακτικὰ στὸ Μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας, ὑστέρα ἀπὸ τὴν κατάλληλη προετοιμασία καὶ τὴν ἔγκριση τοῦ πνευματικοῦ σου;

§ Μήπως βλαστημᾶς τὸ ὄνομα τοῦ Χρίστου, τῆς Παναγίας ἢ τῶν Ἁγίων μας;

§ Μήπως ὁρκίζεσαι χωρὶς λόγο ἢ ἀθέτησες τυχὸν ὅρκο ἢ ὑπόσχεσή σου στὸν Θεό;



Β'. Ἐσὺ καὶ ὁ συνάνθρωπος

§ Δείχνεις ἔμπρακτα τὴν ἀγάπη σου στὸν πλησίον, ἰδιαίτερα σὲ ὅσους ὑποφέρουν ἢ ἔχουν ἀνάγκη (ἀσθενεῖς, πτωχούς, φυλακισμένους, ἄνεργους, ὀρφανά, ἡλικιωμένους κ.ἅ.);

§ Συγχωρεῖς ὅσους σὲ ἔβλαψαν ἢ μήπως κρατᾶς μέσα σου ἔχθρα καὶ ἀντιπάθεια; Εἶσαι πρόθυμος νὰ ζητήσεις «συγγνώμην» ἀπὸ τὸν πλησίον γιὰ τυχὸν σφάλματά σου;

§ Μήπως θεληματικὰ ἢ ἀθέλητα διέπραξες φόνο ἢ μὲ τὴ συμπεριφορά σου βοήθησες στὴν ἐκτέλεση μίας τέτοιας πράξεως;

§ Μήπως ἔχεις τὸ ἐλάττωμα

§ - Νὰ λὲς ψέματα;- Νὰ κατακρίνεις;- Νὰ συκοφαντεῖς;- Νὰ κολακεύεις;- Νὰ καταριέσαι;- Νὰ ὀργίζεσαι καὶ νὰ βρίζεις;- Νὰ εἰρωνεύεσαι καὶ νὰ χλευάζεις;- Νὰ διαπληκτίζεσαι καὶ νὰ χειροδικεῖς;- Νὰ «στέλνεις» τοὺς ἄλλους «στὸ διάβολο»;- Νὰ εἶσαι περίεργος;

§ Μήπως φθονεῖς τὴν εὐτυχία ἢ ζηλεύεις τὰ ἀγαθὰ τοῦ πλησίον σου; Ἢ μήπως, πάλι, χαίρεσαι στὶς συμφορές του;

§ Μήπως εἶσαι καχύποπτος καὶ δίνεις πίστη στὶς ὑπόνοιές σου γιὰ τοὺς ἄλλους;

§ Μήπως κλέβεις ἢ συνεργάστηκες ποτὲ σὲ κλοπὴ ἢ δέχτηκες ἐν γνώσει σου κλεμμένα πράγματα;

§ Δείχνεις εὐγνωμοσύνη στοὺς εὐεργέτες σου ἢ μήπως ἀνταποδίδεις ἀχαριστία γιὰ τὸ καλὸ ποὺ σοῦ ἔκαναν;

§ Μήπως μὲ τοὺς λόγους καὶ τὴ συμπεριφορά σου σκανδαλίζεις τὸν πλησίον σου ἢ τὸν ἐξωθεῖς στὴν ἁμαρτία;

§ Μήπως ἀσχολεῖσαι μὲ τὴν προσωπική, οἰκογενειακὴ ἢ ἐπαγγελματικὴ ζωὴ τῶν ἄλλων καὶ ἐπεμβαίνεις ἀδιάκριτα, προκαλώντας διάφορα προβλήματα;

§ Μήπως διακινεῖς ναρκωτικὲς οὐσίες ἢ μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο ὁδήγησες ἄλλους στὴ χρήση τους;

§ Μήπως συνηθίζεις νὰ διαδίδεις πληροφορίες ἢ μυστικὰ τῶν ἄλλων, δημιουργώντας ἔτσι διαμάχες στὶς σχέσεις τῶν συνανθρώπων σου;

§ Στὸ ἐπάγγελμα

§ Μήπως ἡ συνείδησή σου σὲ ἐλέγχει γιὰ ἀπάτη, νοθεία, αἰσχροκέρδεια, κατάχρηση, τοκογλυφία, δωροδοκία, ἀπόκρυψη ἐμπορευμάτων κ.λπ.;

§ Μήπως στὶς συναλλαγές σου σὲ διακρίνει ἀνειλικρίνεια, ἀνεντιμότητα ἢ δολιότητα;

§ Μήπως κακομεταχειρίζεσαι, ἐκμεταλλεύεσαι ἢ ἀδικεῖς τοὺς ἐργάτες, ὑπαλλήλους ἢ ὑφισταμένους σου;

§ Στὴν οἰκογένεια

§ Δείχνεις σεβασμό, ἀγάπη καὶ τιμὴ πρὸς τοὺς γονεῖς σου ἢ μήπως συμπεριφέρεσαι μὲ αὐθάδεια, σκληρότητα καὶ περιφρόνηση; Ἰδιαίτερα, τοὺς συμπαραστέκεσαι στὰ γηρατειά τους;

§ Ἡ συμπεριφορά σου στὸ σπίτι διαπνέεται ἀπὸ πνεῦμα θυσίας, ἀγάπης, καλοσύνης, ἀλληλοκατανόησης, ὑποχωρητικότητας καὶ ὑπομονῆς; Μήπως μὲ τὴν ἐριστικότητα, τὸ πεῖσμα ἢ τὶς παράλογες καὶ ἐγωιστικὲς ἀπαιτήσεις σου διαταράσσεις τὴν οἰκογενειακὴ γαλήνη καὶ ἀτμόσφαιρα;

§ Ὡς σύζυγοι:

§ Ἀποδέχεστε τὴ συζυγία ὡς εὐλογία Θεοῦ καὶ ἀγωνίζεστε καθημερινὰ γιὰ τὴν τελείωση καὶ ὁλοκλήρωση τῆς μεταξύ σας ἀγάπης, ὥστε νὰ μὴ διασπᾶται αὐτὴ ἀπὸ καμιὰ ἄλλη γήϊνη ἀγάπη (πρὸς τοὺς γονεῖς, τὰ παιδιά, τοὺς συγγενεῖς, τὸ ἐπάγγελμα κ.α.);

§ Τιμᾶτε καὶ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τοὺς γονεῖς καὶ συγγενεῖς τοῦ ἄλλου;

§ Διαφυλάσσετε τὴν ἀμοιβαία πίστη καὶ ἀφοσίωση;

§ Μήπως ἀποφεύγετε μὲ διάφορα μέσα τὴν τεκνογονία;

§ Μήπως κάνατε ἔκτρωση ἢ γίνατε ἠθικοὶ αὐτουργοὶ στὴ διάπραξη ἑνὸς τέτοιου ἐγκλήματος;

§ Μήπως διατηρούσατε προγαμιαῖες σχέσεις;

§ Ὡς γονεῖς:

§ Προσεύχεστε θερμὰ γιὰ τὴν προκοπὴ τῶν παιδιῶν σας;

§ Ἢ ζωή σας ἀποτελεῖ καλὸ παράδειγμα γιὰ τὰ παιδιά σας;

§ Μήπως ἐνδιαφέρεστε μόνο γιὰ τὴν κατὰ κόσμο πρόοδό τους; Δείχνετε ἰδιαίτερη φροντίδα γιὰ τὴ χριστιανικὴ ἀγωγή τους, ἀφιερώνοντας γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ τὸν ἀνάλογο χρόνο, ἄλλοτε συμβουλεύοντας καὶ συζητώντας μαζί τους, ἄλλοτε ἐμπνέοντος μὲ τὴ συνέπεια τῆς χριστιανικῆς σας ζωῆς καὶ ἄλλοτε παρακολουθώντας διακριτικὰ τὰ ἀναγνώσματά τους, τοὺς τρόπους ψυχαγωγίας τους καὶ τὶς παρέες τους;

§ Μήπως κάνετε διακρίσεις μεταξὺ τῶν παιδιῶν σας ἢ δὲν ὑπήρξατε δίκαιοι στὶς γονικές σας παροχές;

§ Μήπως ἐπεμβαίνετε ἄκαιρα, πιεστικὰ καὶ ἀδικαιολόγητα στὶς ἀποφάσεις τῶν παιδιῶν σας ἢ στὶς οἰκογένειές τους, ὑπονομεύοντας ἔτσι τὶς προσπάθειές τους ἢ τοὺς οἰκογενειακούς τους δεσμούς;

§ Γ'. Ἐσὺ καὶ ὁ ἑαυτός σου

§ Μήπως εἶσαι προσκολλημένος στὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ τὰ ἐγκόσμια ἀγαθὰ καὶ ἀδιαφορεῖς γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀθάνατης ψυχῆς σου καὶ τὴν ἕνωσή σου μὲ τὸν Θεό;

§ Μήπως διακατέχεσαι ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια, πού εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ ἡ γεννήτρια ὅλων τῶν κακῶν; Αὐτὸ θὰ τὸ διαπιστώσεις:

§ -ἂν ἐπιδιώκεις τὴ δόξα, τὶς τιμές, τοὺς ἐπαίνους, τὰ πρωτεῖα καὶ τὴν προβολή,-ἂν καυχιέσαι καὶ μιλᾶς μὲ ἐγκώμια γιὰ τὶς προσωπικές σου ἱκανότητες, τὴν καλή σου οἰκογένεια καὶ τὶς ἐπαγγελματικές σου ἐπιτυχίες,-ἂν προσπαθεῖς νὰ γίνεσαι ἄρεστος στοὺς ἀνθρώπους,-ἂν δείχνεις μεγάλη ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτὸ σου καὶ ἐπιμένεις μὲ πεῖσμα στὴν προσωπική σου κρίση,-ἂν δὲν δέχεσαι τὶς συμβουλὲς τῶν ἄλλων ἢ ἀντιδρᾶς στὶς ὑποδείξεις τῶν τυχὸν σφαλμάτων σου,-ἂν ἐπιδιώκεις πάντοτε καὶ σὲ ὅλα τὴν ἰκανοποίηση τοῦ ἑαυτοῦ σου ἢ ζητᾶς ἀπαιτητικὰ νὰ ἐξυπηρετεῖσαι ἀπὸ τοὺς ἄλλους.

§ Μήπως μιλᾶς ἄκαιρα, διακόπτοντας ἢ προσβάλλοντας μὲ λόγια ταπεινωτικὰ τοὺς συνομιλητές σου;

§ Μήπως εἶσαι φιλάργυρος ἢ πλεονέκτης;

§ Μήπως ζεῖς μὲ πολυτέλεια καὶ σπατάλη ἢ ξοδεύεις τὰ χρήματά σου σὲ τυχερὰ παιχνίδια, χαρτοπαιξία κ.α.;

§ Μήπως ντύνεσαι καὶ καλλωπίζεσαι μὲ τρόπο προκλητικὸ ἢ μήπως ἡ ἐνδυμασία σου εἶναι ἀνάρμοστη γιὰ τὸ δικό σου φύλο;

§ Μήπως εἶσαι λαίμαργος ἢ γαστρίμαργος;

§ Μήπως λὲς πολλὰ λόγια, περιττὰ καὶ ἀνώφελα ἢ μήπως αἰσχρολογεῖς;

§ Δείχνεις τὸν ἀπαιτούμενο σεβασμὸ στὸ σῶμα σου, ποὺ εἶναι; ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἢ μήπως ἔπεσες σὲ διάφορα σαρκικὰ ἁμαρτήματα (αὐνανισμό, πορνεία, μοιχεία, ἀρσενοκοιτία κ.ἅ.);

§ Μήπως ἐκθέτεις τὸν ἑαυτό σου σὲ διάφορους σαρκικούς πειρασμοὺς (ἄσεμνα θεάματα καὶ διασκεδάσεις, ἀνήθικα περιοδικὰ καὶ βιβλία, πορνογραφήματα, προκλητικὴ μουσικὴ καὶ τραγούδια κ.λ.π.);

§ Ὅταν προσβάλλουν τὸ νοῦ σου αἰσχροὶ λογισμοὶ καὶ φαντασίες τοὺς διώχνεις ἀμέσως ἢ μήπως τοὺς ἀποδέχεσαι καὶ τοὺς καλλιεργεῖς;

§ Μήπως καταστρέφεις τὴν ὑγεία σου, ποὺ εἶναι δωρό του Θεοῦ, μὲ τὴ μέθη, τὸ κάπνισμα ἢ τὴ χρήση ναρκωτικῶν οὐσιῶν;

§ Μήπως σκέφτηκες ποτὲ νὰ αὐτοκτονήσεις;

§ Μήπως διακατέχεσαι ἀπὸ ὀκνηρία, ἀμέλεια ἢ ἀνευθυνότητα;

§ Μήπως σπαταλᾶς ἄσκοπα τὸ χρόνο σου μπροστὰ στὴν τηλεόραση ἢ περιπλανώμενος στὸ διαδίκτυο;

§ Καὶ τώρα, μετὰ τὸν ἔλεγχο τοῦ ἑαυτοῦ σου, τρέξε, ἀδελφέ μου, χωρὶς ἀναβολὴ στὸν πνευματικό. Ἐξομολογήσου τὶς ἁμαρτίες σου α) χωρὶς νὰ κρύψεις καμία, β) μὲ εἰλικρίνεια καὶ συντομία καὶ γ) δίχως νὰ ἀναφέρεις τυχὸν ἀρετές σου ἢ ξένα ἁμαρτήματα. Νὰ εἶσαι σίγουρος πώς, μαζὶ μὲ τὴν ἄφεση, ὁ Θεὸς θὰ σοῦ προσφέρει πλούσια τὴ χάρη Του, γιὰ τὸ ξεκίνημα μίας νέας ζωῆς.




Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου


Νέες ομιλίες π.Αποστόλου Θεολόγου προστέθηκαν.

TRANSLATOR

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Θεία Λειτουργία π.Αποστόλου Θεολόγου Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας Πατησίων

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Όταν του μοιάσουμε...

Τις προάλλες συναντήθηκα με ένα γέροντα που αγαπώ πολύ. Είδες ποτέ τον Χριστό γέροντα τον ρώτησα. «Ναι πάτερ μου», μονολόγησε, με συστολή. «Πώς είναι Γέροντα;»

Με πολλήν προσοχήν πρέπει να περνούμεν τας ημέρας μας. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθειτης )



Με πολλήν προσοχήν πρέπει να περνούμεν τας ημέρας μας. Ο διάβολος είναι πολύ πονηρός και καιροφυλακτεί να μας παγιδεύση εν καιρώ πνευματικού νυσταγμού και να μας κάμνη υπευθύνους ενώπιον του Θεού και της συνειδήσεως. 
Είθε ο Θεός να τον καταργήση, ώστε να μην ημπορή να μας κάμνη κακόν, αλλά ως δίκαιος, δεν δύναται να σηκώση το αυτεξούσιον του ανθρώπου, και ούτω προαιρετικώς υπακούομεν, εγώ πρώτος, εις τας πονηράς υποβολάς του διαβόλου και αμαρτάνομεν.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθειτης
 
elderephraimarizona.blogspot.gr

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

«Καλόν τω Χριστώ συμφεύγειν διωκομένω»

Ένα από τα πιο συναρπαστικά αλλά και πολύ διδακτικά γεγονότα που συνδέονται με τη Γέννηση του Κυρίου είναι οπωσδήποτε η μετάβαση του νεογέννητου Ιησού με την οικογένειά του στην Αίγυπτο. Πρόκειται για ένα συμβάν, το οποίο συνηθίζουμε να αναφέρουμε μεν στις εκκλησιαστικές συνάξεις, αλλά μάλλον σε δεύτερο «πλάνο» σε σχέση με το υπόλοιπο σκηνικό της υπερφυούς γέννησης του Θεού από γυναίκα Παρθένο.
Σύμφωνα με την ευαγγελική διήγηση, ο Ηρώδης πληροφορήθηκε τη γέννηση του Νέου Βασιλέα από τους Μάγους. Θορυβημένος για τη διατήρηση της εξουσίας του, ο αιμοσταγής ηγεμόνας αποφάσισε να εξαλείψει αυτήν την απειλή, έστω και αν πρόκειται ακόμη για ένα αδύναμο βρέφος. Εξάλλου, για τον αρχομανή Ηρώδη η ιστορική γραφίδα λέει πως ήταν αδίστακτος: δεν δίστασε να εξοντώσει ακόμη και άτομα του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος, όταν διαπίστωσε πως στέκονταν εμπόδιο στα σχέδιά του.
Ο Ιωσήφ πληροφορείται τον κίνδυνο από έναν άγγελο. Και αμέσως σπεύδει να προφυλάξει τον Ιησού από τη μήνι του Ηρώδη. Για μια ακόμη φορά υπακούει στο σχέδιο της θείας οικονομίας, παραδίδοντάς μας ένα αυθεντικό μάθημα αγάπης και συμμόρφωσης στη θεία εντολή.

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

Στο δρόμο για την Βηθλεέμ - Ομιλητής: Αρχιμ. π. Ανανίας Κουστένης

                                                                  ahdoni.blogspot.gr

«Να σαρκώσουμε το Λόγο στη ζωή μας»

Μήνυμα για τη Γέννηση του Σωτήρα μας
Ιησού Χριστού
Του Σεβασμιωτάτου
Μητροπολίτη Μπουένος Άιρες και πάσης Αργεντινής
κ. Σ ι λ ο υ α ν ο ύ
«Πυρ στη βάτο»·
Ο Λόγος Του γίνεται δικός μας, και ο λόγος μας γίνεται δικός Του
«Ἐγγύς σου τὸ ρῆμά ἐστιν, ἐν τῷ στόματί σου
καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου» (Ρωμ. 10, 8 και Δευτ. 30, 14)
Αυτό που περισσότερα μας εκπλήσσει στην ενσάρκωση του Λόγου είναι πως ο Δημιουργός έχει εκμηδενίσει την απόσταση που Τον χωρίζει από εμάς, τα πλάσματά Του. Όχι μόνο παίρνει τη φύση μας για να μας σώσει, ή μας μιλά προκειμένου να Τον γνωρίζουμε και να πιστέψουμε σ ‘Αυτόν, ή μας δίνει το σώμα Του και το αίμα Του προκειμένου να ενωθεί μαζί μας, αλλά κατάφερε κάτι μεγαλύτερο. Μας δίνει να βιώσουμε την εμπειρία της χρήσης του λόγου, μια εμπειρία που χαρακτηρίζει αποκλειστικά τα λογικά όντα, για να μάθουμε να μειώσουμε, κι εμείς με τη σειρά μας, την απόσταση που μας χωρίζει απ’ Αυτόν. Έτσι, ο Λόγος θα ενσαρκώνεται στη ζωή μας, θα γίνουμε «ηχείο» του Λόγου, φορείς και οι απόστολοί του. Με τον τρόπο αυτόν, ανοίγει μπροστά μας έναν απίστευτος ορίζοντας: ο Λόγος Του γίνεται δικός μας, και ο λόγος μας γίνεται δικός Του.
Μικρογραφία από τον κώδικα 1 (ευαγγελιστάριο του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά) της Μεγίστης Λαύρας, 1120-1130.
Μικρογραφία από τον κώδικα 1 (ευαγγελιστάριο του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά) της Μεγίστης Λαύρας, 1120-1130.
Πράγματι, μόνον όταν ένα νήπιο μαθαίνει τη χρήση του λόγου, αρχίζει να διαφοροποιείται από τη μητέρα του. Την ξεχωρίζει πια σαν πρόσωπο μοναδικό, αυτόνομο και ανεξάρτητο, και όχι ως μία προέκταση της ύπαρξής του, καθώς την «καταναλώνει» κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Σε μία πνευματική προέκταση αυτής της εμπειρίας, ο νους του ανοίγεται για να απευθυνθεί στο Θεό διαμέσου της προσευχής. Μαθαίνει τη γλώσσα Του με την ανάγνωση του Λόγου του, και ανάλογα με την αφομοίωσή του, διαμορφώνονται η θέλησή του, η συνείδησή του και ο νους του. Ένας τέτοιος άνθρωπος γίνεται ο «καινός άνθρωπος» (Εφ. 4, 24) για τον οποίο μίλησε ο Απόστολος Παύλος, που φέρει τα «στίγματα» του Λόγου στη ζωή του (Γαλ. 6, 17). Γίνεται ακόμη «ποιητής» του λόγου (Ιακ. 1,22), «κινείται» υπό το φως Του και κατά την έμπνευσή Του (Πρ. 17, 28), υπολογιζόμενος ως «πιστός» απ’ Αυτόν (1 Τιμ. 1, 12), και τέλος, γίνεται, δια του λόγου του, ένας μεσίτης για όλους μας και «παράκλητος» εν τω Λόγω προς τον Πατέρα (1 Ιω. 2, 1).
Αυτή η σημασία των Χριστουγέννων οφείλεται στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χαλεπίου, κ. Παύλο, απαχθέντα από τη 22α Απριλίου του 2013, ο οποίος την αναπτύσσει στο βιβλίο του «Πυρ στη βάτος» (που αναφέρεται στη φλεγόμενη και μη καιόμενη βάτο του χωρίου Έξ. 3, 2), και τη συνοψίζει μ’ αυτόν τον τίτλο. Σ’ αυτό το έργο, μας οδηγεί στο μυστήριο της ενσάρκωσης του Λόγου στη δική του ζωή καθώς και στη δική μας. Αν και ο ίδιος εξακολουθεί να εκτελεί τη «μοναδική εκκλησιαστική αποστολή του», αλλά ο λόγος του φτάνει σ’εμάς , σαν να είναι μέσω ενός πέπλου, δηλαδή του πέπλου του λόγου που απλώνεται πάνω στο Λόγο. Στην άοκνη και συνεχή του διακονία του Λόγου, μας προσκαλεί να γινόμαστε διαρκώς συμμέτοχοί του στην εμπειρία αυτή: «Ἐγγύς σου τὸ ρῆμά ἐστιν, ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου» (Ρωμ. 10, 8 και Δευτ. 30, 14).
Διατελώντας εν τω ενσαρκωμένω Λόγω, ζητώ ευγενώς να προφέρετε το λόγο της προσευχής σας για μένα και για εκείνους οι οποίοι, μαζί μου, εμμένουν στην προσευχή και στη διακονία του λόγου καθώς και εξυπηρετούν τα τραπέζια (Πρ. 6, 2-4), έτσι ώστε να συνεχίσει να φλέγεται η «βάτος» μας, προκειμένου να διακονήσουμε επάξια το μυστήριο της «κυοφορίας» του Λόγου «στα στόματα και στις καρδιές» των συνανθρώπων μας.
Ο Μπουένος Άιρες και πάσης Αργεντινής
του Πατριαρχείου Αντιοχείας
† Σ ι λ ο υ α ν ό ς

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

Των αφανών «αγίων» της ζωής...

Στα μελαγχολικά φώτα των πολυκατοικιών, στα νοσοκομεία και φυλακές, στους δρόμους και τις ρίμες της ζωής, στα αζήτητα και το περιθώριο υπάρχουν άγιες ψυχές, που ομολογούν Χριστό. Αυτούς δεν θα τους ανακηρύξει ποτέ κανείς. Έλεγαν οι παλιοί αγιορείτες, «ε.. παιδί μου, υπάρχουν πολλοί άγιοι αφανείς, που δεν τους ξέρει κανείς μονάχα ο Θεός και θα τους εμφανίσει σε δύσκολες εποχές και μέρες…». Κανείς μας δεν μπορεί να πει στο Θεό σε πια ανθρώπινη καρδιά θα αναπαυθεί. Είναι απόλυτα δική του επιλογή. Γι αυτό και στην Βασιλεία Του θα βρεθούμε προ εκπλήξεων. Αυτός γνωρίζει τα παιδιά του, τις ψυχές που λάμπουν μόνο εκείνος ξέρει να διακρίνει.
Όπως εκείνη του νεωκόρου, από μία ενορία των Αθηνών, που μόλις τελείωνε η Θεία Λειτουργία έτρεχε στα φαρμακεία πότε να του δώσουν και άλλοτε να αγοράσει με τον πενιχρό του μισθό φάρμακα, ώστε να τα μοιράσει σε σπίτια και νοσοκομεία. Έλιωσε τα πόδια του στην αγάπη. Άγιασε η καρδιά του.
Να θυμηθούμε την γλυκιά μου Σιμόν Βέιλ που πέθανε 33 ετών κοπέλα, από ασιτία στα μέσα του β΄παγκοσμίου πολέμου, αρνούμενη να φάει θέλοντας με τον τρόπο αυτό να συμμετάσχει στην πείνα του δοκιμαζόμενου λαού.
Εκείνη την πανέμορφη κοπέλα σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, που υπέφερε από  καρκίνο κι' όμως, μέσα στην οδύνη των χημοθεραπειών, δεν σταμάτησε να ψελλίζει, "Δόξα σοι ο Θεός, δόξα σοι ο Θεός.....".
Ο ταπεινός αγρότης από την Κρήτη,

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

Πρόσκληση γι’ ανάπαυση

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Αν η γύρω και μέσα μας κατάσταση χαρακτηρίζεται από σύγχυση, άγχος, πίεση και αναστάτωση, η Εκκλησία  του Χριστού είναι στον κόσμο για να δώσει, σε όσους θέλουν, την ειρήνη της καρδίας, την ανάπαυση και τη χαρά.
Ο Χριστός κάλεσε τους «κοπιώντας και πεφορτισμένους» της ζωής  για  να τους αναπαύσει. Ο Λόγος  Του «Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς» (Ματθ.11,28) έχει σιγουριά και ελπίδα. Δεν είναι υποσχέσεις χωρίς περιεχόμενο. Αποδεικνύεται σ’ εκατομμύρια ανθρώπους, όταν πήγαν κοντά Του και  βρήκαν ανάπαυση.
Το «ελάτε σε μένα» είναι κλήση, έκφραση αγάπης.

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Διορθώστε πρώτα τον εαυτό σας.... ( Άγιος Παΐσιος )

Ἐὰν θέλης νὰ βοηθήσης τὴν Ἐκκλησία,

εἶναι καλύτερα νὰ κοιτάξης νὰ διορθώσης τὸν ἑαυτό σου,

παρὰ νὰ κοιτᾶς νὰ διορθώσης τοὺς ἄλλους.

Ἂν διορθώσης τὸν ἑαυτό σου,

ἀμέσως διορθώνεται ἕνα κομματάκι τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐὰν φυσικὰ αὐτὸ τὸ ἔκαναν ὅλοι, ἡ Ἐκκλησία θὰ ἦταν διορθωμένη.

Ἀλλὰ σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἀσχολοῦνται μὲ ὅλα τὰ ἄλλα θέματα

ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους.

Γιατὶ τὸ νὰ ἀσχολῆσαι μὲ τὸν ἑαυτό σου ἔχει κόπο,

ἐνῶ τὸ νὰ ἀσχολῆσαι μὲ τοὺς ἄλλους εἶναι εὔκολο.



Άγιος Παΐσιος 
agapienxristou.blogspot.gr

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

«Ἀρκεῖ νά μήν εἶσαι δύσπιστος............»

 

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ἡ Ἁγία Παρθένος, ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, χάρη στήν ἕνωσή Της μέ τό Θεό καί τή θαυμαστή ὑπηρεσία Της στόν Κύριο, γίνεται στή στιγμή τά πάντα σέ κείνους πού ἐπικαλοῦνται μέ πίστη καί ἀγάπη τό ὄνομά Της. Τούς λυτρώνει ἀπό κάθε κακό καί τούς χαρίζει «πάντα τά πρός σωτηρίαν αἰτήματα».


Τότε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος δέ θά μᾶς χαρίσει ἀκόμα περισσότερα; Ἀρκεῖ νά μήν εἶσαι δύσπιστος. Ἡ ψυχή σου νά μήν εἶναι κρύα κι ἀναίσθητη σάν πέτρα. Ν᾿ ἀναστήσεις μέσα σου τήν πίστη, νά εὐγνωμονεῖς τό Θεό γιά τίς εὐεργεσίες Του, ν᾿ ἀναγνωρίζεις μέ εἰλικρίνεια τήν ἁμαρτωλότητά σου καί ν᾿ ἀγαπήσεις πραγματικά τό Σωτήρα Σου, μαζί μέ τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, πού σέ ἀγαπᾶ μέ ἀγάπη ἀπροσμέτρητη.



Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

Πίστευε ὅτι ἀληθῶς ὁ Θεός ἔγινεν ἄνθρωπος.

άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων
Αφού οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τον Θεόν, εδημιούργησαν ανθρωπόμορφα είδωλα. Επειδή λοιπόν μέσα στην πλάνη τους οι άνθρωποι προσκυνούσαν ψευδή μορφήν ανθρώπου, έγινεν ο Θεός αληθώς άνθρωπος, ώστε να διαλυθή το ψεύδος. Ο διάβολος είχε χρησιμοποιήσει ως όργανον εναντίον μας την σάρκα. Και αυτό γνωρίζοντας ο Παύλος λέγει: «Βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μέλεσί μου, αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με» και τα λοιπά. Με τα ίδια λοιπόν όπλα με τα οποία μας πολεμούσε ο διάβολος, με αυτά ακριβώς και έχουμε σωθή. Ανέλαβεν ο Κύριος από εμάς την ιδική μας φύση, ώστε να της δώση ό,τι της έλειπε, την πλουσίαν χάρη.Για να γίνη η φύσις των ανθρώπων η αμαρτωλός, Θεού κοινωνός. Και έτσι «όπου επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις». Έπρεπεν ο Κύριος να πάθη υπέρ ημών. Δεν θα τολμούσε όμως ο διάβολος να τον πλησιάση, εάν τον ανεγνώριζε. Το σώμα δηλαδή έγινε δόλωμα για τον θάνατον, ώστε ο δράκοντας, ενώ ήλπιζε ότι θα τον καταπιή, να εμέση και όσους είχεν ήδη καταπιή. «Κατέπιε γαρ ο θάνατος ισχύσας» και «αφείλεν ο Θεός παν δάκρυον από προσώπου παντός», είχε προείπει ο Ησαϊας. Μήπως ο Χριστός ματαίως έγινεν άνθρωπος; Μήπως οι διδασκαλίες του είναι ρητορικά εφευρήματα και ανθρώπινα σοφίσματα; Δεν είναι οι θείες Γραφές που μας οδηγούν στην σωτηρία; Εκεί μέσα δεν συναντούμε τις προρρήσεις των Προφητών; Κράτα, λοιπόν, σε παρακαλώ σταθερά μέσα σου αυτήν την παρακαταθήκη, και κανείς ας μη σε μετακινήση. Πίστευε ότι αληθώς ο Θεός έγινεν άνθρωπος.

Το ότι ήταν λοιπόν δυνατόν ο Θεός να γίνη άνθρωπος έχει αποδειχθή. Αν όμως οι Ιουδαίοι ακόμη απιστούν, θα τους κάνωμε την εξής ερώτηση: Τί παράδοξο κηρύττουμε λέγοντας ότι ο Θεός έγινεν άνθρωπος, αφού σεις οι ίδιοι λέγετε ότι ο Αβραάμ υπεδέχθη τον Κύριον; Τί παράδοξο κηρύττουμε αφού και ο Ιακώβ λέγει: «είδον γαρ Θεόν πρόσωπον προς πρόσωπον, και εσώθη μου η ψυχή». Ο Κύριος, ο οποίος εφιλοξενήθη και έφαγε στην σκηνήν του Αβραάμ, έφαγε και μαζί μας. Τί το παράδοξον λοιπόν κηρύττουμε; Έχουμε όμως να παρουσιάσωμε και δύο μάρτυρες, οι οποίοι εστάθησαν στο όρος Σινά ενώπιον του ιδίου του Κυρίου. Ο Μωυσής, όταν ευρίσκετο μέσα στην οπή του βράχου, και ο Ηλίας αργότερα, που τον είδε επίσης μέσα στην οπή ενός σπηλαίου. Εκείνοι παρουσιάσθησαν κατά την Μεταμόρφωσή του και στο Όρος Θαβώρ και «έλεγον τοις μαθηταίς την έξοδον, ην έμελλε πληρούν εν Ιερουσαλήμ». Αλλά όπως προείπα, έχει αποδειχθή ότι ήταν δυνατόν να λάβη ο Θεός την ανθρωπίνη φύση. Ας αφήσωμε λοιπόν να ασχολούνται με τις αποδείξεις εκείνοι που αρέσκονται να επανέρχωνται συνεχώς στα ίδια.

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

ΕΙΜΑΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΣΤΕ


π. Δημητρίου Μπόκου

Αποτέλεσμα εικόνας για ενας για ολους και ολοι για εναν
Στὴν καρδιὰ τῆς Ἀφρικῆς ἕνας εὐρωπαῖος ἀνθρωπολόγος διεξάγει ἔρευνες καὶ ἐπισκέπτεται μία φυλή. Τὸ βιοτικό της ἐπίπεδο εἶναι χαμηλό. Οἱ ἄνθρωποι ἀγωνίζονται ἁπλῶς γιὰ ἐπιβίωση. Ὁ ἀνθρωπολόγος συγκεντρώνει μιὰ ὁμάδα παιδιῶν καὶ ὀργανώνει ἕνα πρόχειρο ἀγώνισμα. Ἕναν μικρὸ ἀγώνα δρόμου. Ἔχει βάλει στὴ ρίζα ἑνὸς δέντρου ἕνα μεγάλο πανέρι γεμάτο ὥριμα φροῦτα, ὁρίζει τὴν ἀπόσταση καὶ λέει στὰ παιδιὰ νὰ τρέξουν. Ὁ πρῶτος θὰ πάρει γιὰ βραβεῖο τὸ πανέρι μὲ τὰ φροῦτα.

Μὰ τότε ἔγινε κάτι ποὺ δὲν τὸ περίμενε!

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

Αυτά είναι Χριστούγεννα

                     Αποτέλεσμα εικόνας για Αυτά είναι Χριστούγεννα
   αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη
Στις μεγάλες πόλεις σημειώνεται η απόλυτη αντίθεση. Ζεστή ατμόσφαιρα στα μαγαζιά και στα εστιατόρια και έξω από τις πόρτες και τα παράθυρά τους άστεγοι, νηστικοί και παγωμένοι άνθρωποι. Χαμόγελα στους ανέμελους θαμώνες τους και έξω άνθρωποι απογοητευμένοι σχεδόν «ημιθανείς». Άνθρωποι που αναζητούν «το πνεύμα των Χριστουγέννων» και άλλοι που είναι μόνοι τους «χριστοί», αλλά αόρατοι για τους πρώτους. Μια κοινωνία με τόσες αντιθέσεις, σε τέλεια σύγχυση, που αιμορραγεί και πλέον φαίνεται. Δεν μπορεί να κρυφτεί με τίποτα. Έντονα πλέον τα σημάδια που γίνονται τραύματα μέρα με την ημέρα, μιας κατά βάση πολύπλευρης πνευματικής κρίσης. Υπάρχει όμως μέσα σ’αυτήν την τεταμένη ατμόσφαιρα μια ευκαιρία ακόμη εφέτος να έρθουμε πιο κοντά στα Χριστούγεννα, να τα βιώσουμε πραγματικά. Μια κίνηση, ένα βλέμμα, ένα νεύμα σε όσους πάσχουν, αποτελεί την μέγιστη ελεημοσύνη.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Ποιος αγαπά αληθινά;

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Στην εποχή της πληροφορικής, με τις πολλές πληροφορίες να κυκλοφορούν γύρω μας, εύκολα η παρα-πληροφόρηση και η σύγχυση μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά και ουσιαστικά. Και ακόμα, οι λέξεις να χάσουν τη σημασία τους και να καταντήσουν «έπεα πτερόεντα», δηλαδή λόγια του αέρα, χωρίς βαρύτητα, χωρίς περιεχόμενο.
Μια τέτοια λέξη, με έντονο το στοιχείο της σύγχυσης και της ελαφρότητας, είναι η αγάπη. Και, ενώ είναι τόσο σημαντική για τη βιολογική, ψυχολογική και πνευματική μας επιβίωση, γίνεται χωρίς περιεχόμενο, έτσι ώστε να μην εκφράζει αυτό που είναι.
Ακούμε από πνευματικούς πατέρες τη διδασκαλία του Ευαγγελίου που μας καλεί ν’ αγαπήσουμε το Θεό με όλη την ύπαρξή μας και τον πλησίον όπως τον εαυτό μας. Ασφαλώς, αυτή η αγάπη έχει κάποια γνωρίσματα, φαίνεται δηλαδή στην πράξη. Έτσι, αν κάποιος αγαπά το Θεό:      

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Πες του τι αντέχεις να σου πει τι μπορεί....

 
Δεν μπορούμε εμείς να πούμε πως θα είναι ο άλλος στην ζωή του. Το πώς θα επιλέξει να ζήσει είναι δική του ευθύνη. Ο Θεός σέβεται απόλυτα την ανθρώπινη ελευθερία. Ποιοι είμαστε εμείς, να την αμφισβητήσουμε; Εμείς μονάχα μπορούμε να πούμε τι αντέχουμε και τι δεν αντέχουμε. Να φανερώσουμε στον άλλο ότι αυτό που κάνει και ο τρόπος με τον οποίο μας φέρεται, μας ξεπερνάει και δεν μπορούμε να τον βαστάξουμε, αλλά έχει κάθε δικαίωμα να ζήσει όπως θέλει. Απλά εμείς δεν το αντέχουμε. Ο Θεός βέβαια δεν τον κατακρίνει και δεν έχει κάποιο πρόβλημα μαζί του, εμείς όμως έχουμε και υποφέρουμε, γιατί πολύ απλά δεν είμαστε Θεοί. Δώσε στον άλλο να καταλάβει τα όρια σου, για να διαγράψει κι αυτός τα δικά του. Πες του τι αντέχεις για να δει και αυτός τι μπορεί....

π.λίβυος 
plibyos.blogspot.gr

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Η Εκκλησία είναι όπως το καράβι....




"Η Εκκλησία είναι όπως το καράβι. Άλλος κοιμάται, άλλος χαζεύει. Αυτό τραβά το δρόμο του. Άλλος πάλι αγωνίζεται, παλεύει πάνω με τα κύματα. Όλοι μαζί προχωρούν. Φθάνει να είσαι μέσα στην Εκκλησία. Γι’ αυτό να φροντίζετε να είστε πάντα στις ακολουθίες. Να μη λείπετε."
                                                                                                                                               
                                                                                                                            Άγιος Παΐσιος

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Μέγας είσαι ΚΥΡΙΕ!Το Άφθαρτο σκήνωμα 1563 ετών και η θαυμαστή εύρεσή του



Ο Όσιος Πατάπιος υπήρξε πρότυπο της αρετής και αφού κόσμησε τη ζωή του με τα στολίδια της προσευχής, της νηστείας, των καλών έργων και των πολλών θαυμάτων, έφτασε η ώρα που θα έφευγε από την παρούσα ζωή, για να μεταβεί με το έλεος του Θεού στην ουράνια και αιώνια «άνω Ιερουσαλήμ», και να κληρονομήσει την ητοιμασμένην βασιλεία από καταβολής κόσμου (Ματθ.25, 34).
Συνάχθηκαν λοιπόν κοντά του οι αδελφοί της «Μονής των Αιγυπτίων», άλλοι συνασκητές από τα γύρω μοναστήρια και πολλοί «φίλοι της αρετής, λυπημένοι και δακρυσμένοι» και θεωρώντας τον αποχωρισμό τους ως ορφάνια, του έλεγαν: Γιατί, πατέρα μας πολυσέβαστε, δείχνεις ότι δεν αγαπάς τα πνευματικά σου παιδιά, αφού επιταχύνεις την εκδημία σου;
Γιατί μας αφήνεις έρημους; Γιατί δεν μας παίρνεις μαζί σου; Ποιος μετά από σένα θα σταματήσει τη λύπη μας, θα γιάνει το σώμα και θα θεραπεύσει την ψυχή μας με το λόγο, το παράδειγμα, τα θαύματα; Πως θα αντέξουμε τον αποχωρισμό;

Λαβωμένα χαμόγελα...

 
Όλες αυτές τις μέρες, στις παρουσιάσεις και ομιλίες, συνάντησα πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Όλοι όμως είχαν κάτι κοινό. Ένα βαθύ λαβωμένο χαμόγελο κι ένα βλέμμα λιμνασμένο σε δάκρυα που έτρεξαν ή ντράπηκαν να απογυμνώσουν το υγρό κορμί τους. Ναι η ζωή αυτή έχει πόνο. Ίσως πολλές φορές φέρεται άδικα. Μα εάν δεν ήταν έτσι δεν θα προσμέναμε την βασιλεία του Θεού. Η δίψα για δικαιοσύνη μας κάνει να περιμένουμε μια άλλη πατρίδα, την γη του «ουρανού». Όμως εάν δεν αποδεχθούμε αυτή την αλήθεια, δεν θα χαρούμε ποτέ. Να πούμε δηλαδή, ναι, στην ζωή κι ας μην είναι τέλεια. Να πούμε θα χαρώ κι ας μην τα έχω όλα. Με αυτά που έχω και μπορώ, θέλω να χαρώ. Άλλωστε η ζωή είναι αρκετά σκληρή και δύσκολη από μόνη της, δεν είναι ανάγκη να την κάνουμε ακόμη πιο δυσβάσταχτη. Στείλε μας Κύριε φως και χαρά, για το σκοτάδι «φροντίζουμε» μόνοι μας…

π. λίβυος
plibyos.blogspot.gr

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

Στόμα που ευχαριστεί πάντοτε τον Θεόν, ου μη στερηθή των ευλογιών του Θεού, και στόμα που γογγύζει και πληγώνει τον μέγαν Ευεργέτην Του, είναι αδύνατον να μη τον παιδεύση ο Θεός. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )


Στόμα που ευχαριστεί πάντοτε τον Θεόν, ου μη στερηθή των ευλογιών του Θεού, και στόμα που γογγύζει και πληγώνει τον μέγαν Ευεργέτην Του, είναι αδύνατον να μη τον παιδεύση ο Θεός. Αυτός μας έδωσε το είναι μας. Αυτός μας χορηγεί την ζωήν. Αυτός....

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Αγάπη και Ζωή

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Σ’ αγαπώ! Μια λέξη που εκφράζει τον πόθο για βαθύτερη σχέση, που φανερώνει το βάθος των αισθημάτων, που ζωοποιεί αυτόν που το λέει. Γιατί χωρίς ν’ αγαπάς δεν ζεις!
Όμως και μια λέξη που θέλουμε ν’ ακούσουμε και πιο πολύ να τη νιώσουμε. Γιατί χωρίς αγάπη από τους γύρω σου πώς θα μπορέσεις να ζήσεις;

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Ας μη χρησιμοποιούμε μόνο τα λόγια των άλλων για να συνομιλούμε με το Θεό...

Όταν προσευχόμαστε, που και που είναι καλό να λέμε και λίγα λόγια αυτοσχέδια, που να είναι γεμάτα πίστη κι αγάπη για τον Κύριο. Ας μη χρησιμοποιούμε πάντα τα λόγια των άλλων για να...
συνομιλούμε με το Θεό, ας μη παραμένουμε πάντα νήπια σε ό,τι έχει σχέση με την πίστη και την αγάπη μας για Εκείνον.

Πρέπει να χρησιμοποιούμε και το μυαλό μας, να βγάζουμε κάτι κι από την καρδιά μας. Όταν χρησιμοποιούμε τα λόγια των άλλων συχνά τα συνηθίζουμε και ψυχραινόμαστε στην προσευχή.

Πόσο ευάρεστο είναι στον Κύριο το ψιθύρισμα που βγαίνει κατευθείαν από μια καρδιά γεμάτη πίστη, αγάπη κι ευγνωμοσύνη! Είναι αδύνατο να το εκφράσει κανείς. Πρέπει μόνο να πούμε πως όταν προσευχόμαστε στο Θεό με δικά μας λόγια η ψυχή μας ριγά από χαρά, πυρπολείται ολόκληρη, ζωοποιείται, νιώθει μακάρια.

Λίγα λόγια θα πεις, μα θα νιώσεις τέτοια ευλογία, όση δε θα ένιωθες αν έλεγες τις πιό μακρές και κατανυκτικές προσευχές των άλλων, αν τις προφέρεις από συνήθεια, χωρίς αμεσότητα.

Άγιος Ιωάννης Κρονστάνδης

perivolipanagias.blogspot.gr

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Τα λυπηρά της ζωής του ανθρώπου ως οδός μετανοίας

7654duyyq46

 

“Όποιος υποφέρει τα λυπηρά, θα πετύχει και τα χαρούμενα. Και όποιος ανέχεται με καρτερικότητα τα θλιβερά συμβάντα, δεν θα στερηθεί και τα ευχάριστα”…

μας διαβεβαιώνει ο άγιος Νείλος ο Ασκητής. Πολλές είναι οι αιτίες που αναστατώνουν την ψυχή σου, τα λυπηρά που μας βασανίζουν και μας πληγώνουν.
Δοκιμασίες του παρελθόντος, οι δυσκολίες του παρόντος και οι φόβοι για το μέλλον. Κάποιες μπορεί να είναι μεγάλες, κάποιες μπορεί να φαίνονται μικρές. Ο θάνατος ενός προσφιλούς προσώπου, η οικονομική καταστροφή, η διάλυση ενός γάμου, η επίσκεψη ανίατης ασθένειας.
Ίσως είχες την εντύπωση ότι ο Θεός έχει ετοιμάσει ένα θαυμάσιο σχέδιο για σένα και την οικογένειά σου που περιλαμβάνει οικονομική ευμάρεια, επαγγελματική και κοινωνική καταξίωση, σωματική και ψυχική υγεία.
Όμως αυτή είναι μια λανθασμένη εκτίμηση διότι ο Ιησούς Χριστός μάς προειδοποίησε: “ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε”(Ιωάν.16,33).
Δεν μας είπε “ίσως” ή ότι “μπορεί να συμβεί”, αλλά ότι αυτό είναι βέβαιο. Παράλληλα όμως μάς διαβεβαίωσε ότι «ὑμῶν δὲ καὶ αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσί. μὴ οὖν φοβηθῆτε·» (Ματθ.10,30-31) δηλαδή ο Θεός έχει μετρημένες ακόμη και τις τρίχες τον κεφαλιού μας όλες, τη στιγμή πού εμείς για μια απ’ αυτές δείχνουμε ή μικρή ή καμία φροντίδα και αγνοούμε τον αριθμό τους. Ο Θεός δηλαδή γνωρίζει κι αυτά ακόμη τα ελάχιστα πού μάς συμβαίνουν, στα οποία εμείς δίνουμε μικρή σημασία. Αφού λοιπόν ο Θεός τόσο πολύ ενδιαφέρεται για μάς και τόσο πολύ παρακολουθεί όσα μάς συμβαίνουν, δεν θα φροντίσει για καθετί πού αφορά στην υγεία μας, για κάθε θλίψη μας, για ό,τι έχει σχέση με το μέλλον των παιδιών μας, για τούς συγγενείς και φίλους μας, για το σώμα και την ψυχή μας, για την πνευματική μας πορεία και την αιώνια σωτηρία μας; Μας διδάσκει ο άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης:

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

Ἅγιος Παΐσιος: "Ὁ Γέροντας Πορφύριος εἶναι ἔγχρωμη δορυφορικὴ τηλεόραση ἐνῶ ἐγὼ εἶμαι ἀσπρόμαυρη"

"Ἀπόλαυση ἦταν νὰ βλέπει κανείς το πῶς ὁ Γέροντας Παΐσιος καὶ ὁ Γέροντας Πορφύριος σκεφτόντουσαν ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλο.

- Γέροντα, εἶπε κάποιος ἀδελφὸς στὸν Γέροντα Παΐσιο, θέλω νὰ σᾶς δῶ γιὰ κάποιο μου πρόβλημα ποῦ τὸ συζήτησα καὶ μὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο.

- Ἂν τὸ συζήτησες μὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο δὲν χρειάζεται καὶ μ' ἐμένα, γιατί ἐκεῖνος εἶναι ἔγχρωμη δορυφορικὴ τηλεόραση, ἐνῶ ἐγὼ εἶμαι ἀσπρόμαυρη.

Ἔτσι ταπεινὰ φρονοῦσε ὁ Γέροντας. Ὁ δὲ Γέροντας Πορφύριος μᾶς ἔλεγε:

- Ἡ Χάρη ποῦ ἔχει ὁ Γέροντας Παΐσιος ἔχει μεγαλύτερη ἀξία ἀπὸ τὴ δική μου, γιατί αὐτὴ τὴν ἀπέκτησε μετὰ ἀπὸ κόπο καὶ ἀσκητικοὺς ἱδρῶτες, ἐνῶ ἐμένα ὁ Θεός μου τὴν ἔδωσε ἐντελῶς δωρεὰν ὅταν ἤμουν πολὺ μικρός, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ βοηθηθοῦν οἱ ἀδελφοί".

Πηγή: Ἱερομονάχου Χριστοδούλου, Σκεῦος ἐκλογῆς, 1996, σέλ. 379

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμων

Δύο από το σμαραγδένιο σύμπλεγμα των αρετών που επαινεί ιδιαίτερα ο Χριστός μας η ελεημοσύνη και η  εργατικότητα έρχονται στο μυαλό μας βλέποντας την ιερή μορφή του Αγίου Φιλαρέτου, του προστάτη των μελισσοκόμων. Η ελεημοσύνη, γιατί αυτή περικοσμούσε τη ζωή του Αγίου Φιλαρέτου, που η Εκκλησία μας τον επονομάζει «Ελεήμονα» και η εργατικότητα, γιατί αυτή χαρακτηρίζει τη μέλισσα, το μικρό αυτό πετούμενο, που παράγει το γλυκύτατο μέλι, προϊόν με μοναδικές γλυκαντικές και σπουδαίες θεραπευτικές ιδιότητες. Οφείλουμε να τονίσουμε ότι αυτές οι δύο αρετές σχετίζονται μεταξύ τους άμεσα, αφού και οι δύο γλυκαίνουν τον άνθρωπο, που σύγκειται από σώμα και ψυχή. Η ελεημοσύνη γλυκαίνει την ψυχή και τη χαριτώνει, ενώ η εργατικότητα γλυκαίνει το σώμα με την απόκτηση πολλών υλικών αγαθών, μέρος από τα οποία όμως πάλι όταν το σκορπίζουμε σε ελεημοσύνες  γλυκαίνει και την ψυχή μας, ενώ ταυτόχρονα μας κάνει να προγευόμαστε τη γλυκύτητα της αιωνιότητας, αφού μέσα από την ελεημοσύνη αποταμιεύουμε αθανασία στα ταμεία των ουρανών.
filaretos
   Ἡ ελεημοσύνη δεν αποστερεί από υλικά αγαθά τον άνθρωπο. Είτε ελεούμε από το περίσσευμά μας είτε από το υστέρημά μας, αυτά που δίνουμε όχι μόνο δεν χάνονται από τα περιουσιακά μας στοιχεία, αλλά  θησαυρίζονται με τόκο τον έπαινο του Θεού μας στην ουράνια τράπεζα και θα τα βρούμε μπροστά μας την ημέρα της Κρίσεως, αφού  τα έργα μας μας συνοδεύουν, όπως το Πνεύμα του Θεού γράφει στην Αποκάλυψη:

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Οι θλίψεις των δικαίων

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
          Το Ψαλτήρι είναι ένα από τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, το μοναδικό που χρησιμοποιείται τόσο πολύ στις ακολουθίες της Εκκλησίας. Ο λόγος είναι ότι το βιβλίο αυτό περιέχει 150 προσευχές, χωρισμένες σε 20 καθίσματα, κι είναι έργο του προφήτη και βασιλιά Δαυίδ.
          Όσοι μπορούν να το διαβάζουν και να κατανοούν τα γραφόμενα, αρκετές φορές θα αισθανθούν ότι απευθύνεται στον εσωτερικό τους κόσμο. Γιατί όλοι μας στο βάθος έχουμε τον ίδιο πόνο, τις ίδιες απογοητεύσεις, παρόμοιες θλίψεις και αναπαύσεις. Γι’ αυτό το προσωπικό βίωμα γίνεται εκκλησιαστικό - κοινό, ώστε να κατανοείται από τους άλλους.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Θα έλθη καιρός, θα σημάνη ημέρα, θα έλθη στιγμή, όπου θα κλείσουν αυτά τα μάτια και θα ανοιχθούν τα της ψυχής. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Θα έλθη καιρός, θα σημάνη ημέρα, θα έλθη στιγμή, όπου θα κλείσουν αυτά τα μάτια και θα ανοιχθούν τα της ψυχής. Τότε..

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Οἱ δέκα ὀφθαλμοὶ τοῦ ἀνθρώπου

Γράφει ὁ 
Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

Γίνεται κατανοητό, ὅτι τὸ ἀνθρώπινο πνεῦμα δὲν εἶναι ἕνα αὐτόματο καὶ νεκρὸ μηχάνημα, μὲ τὸ ὁποῖο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἐνεργεῖ καὶ πράττει, ἀλλὰ ζωντανὸς συνεργάτης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μὲ τὴν ἐπίδραση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὅλος ὁ ἄνθρωπος μετατρέπεται σὲ «πράξη», «ἐνέργεια». 
Καὶ μὲ τὴν βοήθεια τῶν ἁγίων ἀρετῶν μετατρέπει τὶς «Θεοκεχαριτωμένες» δυνάμεις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σὲ δικές του δυνάμεις. Τὶς μεταφέρει σὲ κάθε «συστατικό» τῆς ὑπάρξεώς του, τὶς ἐκχέει σ’ ὁλόκληρο τὸν ἑαυτό του καὶ αὐτὲς συμμετέχουν σὲ ὅλες τὶς σκέψεις του (τοῦ ἀνθρώπου δηλ.), σὲ ὅλα τὰ αἰσθήματά του, στὶς θελήσεις του, στὶς ἐνέργειές του καὶ σὲ ὅλους τοὺς λόγους του. Μὲ μία λέξη, στὴν ὁλόπλευρη ζωή του.
Γι’ αὐτὸ μὲ τὴν εὐλογία, μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ὁ ἄνθρωπος καθαρίζει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἀνανεώνει, ἀνακαινουργώνει, ἁγιάζει, ἁγιοποιεῖ, μεταμορφώνει ὅλα τὰ ὄργανα τοῦ πνεύματός του, ὄργανα ἐπίγνωσης καὶ αἰσθήσεως: καρδιά, νοῦ, ψυχή, θέλημα, ἔτσι ὥστε αὐτὰ μποροῦν πλέον νὰ μὴ ὑποκύπτουν στὴν ἁμαρτία, νὰ ἐξουδετερώνουν τὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας, μποροῦν πλέον νὰ μὴ ναρκώνονται ἀπὸ τὴν παράλυση τοῦ -οἱουδήποτε-πάθους, ἀπὸ τὴν παράλυση τῶν παθῶν καὶ νὰ προσβλέπουν σὲ ὅλα τὰ θεϊκὰ ἀγαθά, τὰ ὁποία προσφέρει, δίνει σὲ μᾶς ὁ φιλάνθρωπος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός.
Αὐτὸ τὸ μυστήριο μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ «περίφροντις» (αὐτὸς ποὺ φροντίζει πολὺ ) γιὰ τὴν σωτηρία μας Ἀπόστολος, προσευχόμενος στὸν Θεὸ γιὰ τοὺς χριστιανούς, γιὰ καθαρὴ...

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Πολύς δαιμονισμός υπάρχει σήμερα στον κόσμο ( Ἅγιος Παΐσιος )

Πολύς δαιμονισμός υπάρχει σήμερα στον κόσμο

Ο διάβολος αλωνίζει, γιατί οι σημερινοί άνθρωποι του έχουν δώσει πολλά δικαιώματα και δέχονται δαιμονικές επιδράσεις φοβερές.

Έλεγε ένας πολύ σωστά: “Ο διάβολος παλιά ασχολείτο με τους ανθρώπους, τώρα δεν ασχολείται!

Τους έβαλε στον δρόμο και τους λέει: “Ώρα καλή!” και τραβάνε οι άνθρωποι!”

Είναι φοβερό!

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

Ο Κύριος περιμένει

20161124-1

Είτε πέντε χρόνια ζήσει κανείς, είτε εκατόν πέντε δεν έχει σημασία. Αξία έχει η υγεία της ψυχής. Χαρά σ’ αυτούς που αντιμετωπίζουν την περίπτωση της ασθένειας με μετάνοια. Και είτε ζήσουν είτε όχι, θα είναι έτοιμοι. Ο Κύριος περιμένει. Περιμένει στο φρέαρ του Ιακώβ την κάθε ψυχή, όσο αμαρτωλή κι αν είναι. Περιμένει ν’ αδειάσει στο εξομολογητήριο το θολό νερό της ψυχής της και να γεμίσει με νερό καθαρό, ώστε να μη διψάσει στην αιώνια ζωή.
Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Εισόδια της Θεοτόκου: Το προοίμιο της αναμόρφωσης του ανθρώπου

«Ὁ Κύριος δόξασε τὸ ὄνομά σου σὲ ὅλες τὶς γενιές. Μέσα ἀπὸ ἐσένα θὰ ἀποκαλύψει ὁ Κύριος στὶς ἔσχατες ἡμέρες τὴ λύτρωσή Του στὸν Ἰσραὴλ» (Πρωτευαγγέλιο Ιακώβου 7,2)
Εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου και η Εκκλησία θυμάται την εκπλήρωση της υπόσχεσης των Προπατόρων Ιωακείμ και Άννας. Λίγα χρόνια πριν από την ενανθρώπηση του Λόγου, ένα στείρο και άτεκνο ζευγάρι, ο Ιωακείμ και η Άννα, συντετριμμένοι από τη ντροπή της ατεκνίας, πληροφορούνται από άγγελο Κυρίου ότι θα αποκτήσουν παιδί, το οποίο θα λύσει την κατάρα που τους ταλάνιζε. Η θυγατέρα του γηραλέου ζεύγους μεγαλώνει και αφού γίνει τριών ετών εκπληρώνεται η υπόσχεση των γονέων της προς το Θεό, με την αφιέρωση της στο Ναό των Ιεροσολύμων.
eisodiath
Η διήγηση της θεομητορικής εορτής των Εισοδίων προέρχεται από την απόκρυφη, εξωβιβλική παράδοση και συγκεκριμένα από το απόκρυφο βιβλίο «Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου». Στο σχετικό τμήμα του βιβλίου (στίχοι 7,1-8,1) περιγράφεται η πρόθεση των Προπατόρων να εκπληρώσουν την αφιέρωση της Μαριάμ στο Θεό, ήδη από το δεύτερο έτος της. Η απόδοση της Θεοτόκου στο Ναό αναβάλλεται, όμως, με πρωτοβουλία της Άννας, για όταν θα συμπληρωθεί το τρίτο έτος της ζωής της, ώστε να έχει συνείδηση του γεγονότος και να μην αντιδράσει, αναζητώντας τους γονείς της. Ο Γεώργιος Νικομηδείας θαυμάζει τὴ συμπεριφορά της Θεοτόκου κατά τον αποχωρισμό από τους γονείς της, σημειώνοντας ότι δεν αντέδρασε, όπως κάθε άλλο τριετές νήπιο, αλλά υπάκουσε στο θείο θέλημα.

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

Ο «προσηλυτισμός» του Χριστού

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Ο Μέγας Αντώνιος είπε: «Θα ’ρθει εποχή, πού οι άνθρωποι θα φέρονται όπως οι παράφρονες. Και όταν θα βλέπουν κάποιον πού δεν θα συμπεριφέρεται ως παράφρων, θα τα βάζουν μαζί του και θα του λένε: "Εσύ είσαι τρελός", επειδή δεν είναι όμοιος μ’ αυτούς». Μήπως βρισκόμαστε σ’ αυτή την εποχή; Πώς να εξηγηθεί αλλιώς όλο αυτό το σκηνικό, να σέρνουν στα δικαστήρια καταξιωμένους Γέροντες και αξιόλογα Μοναστήρια για δήθεν προσηλυτισμό; Τι να πεις για τη σοβαρότητα της υπόθεσης, όταν μάλιστα ζητείται το ποσόν των δύο εκατομμυρίων ευρώ; Ποιος σοβαρός άνθρωπος θα πιστέψει ότι μια μάνα, κινούμενη απλώς και μόνο με το δικαιολογητικό του πόνου της για τη φυγή του παιδιού της, προκαλεί τόσο θόρυβο στα Μ.Μ.Ε.; Κι ακόμα, ποια υπόθεση προσηλυτισμού μπορεί να σταθεί όταν αφορά ενήλικα, μορφωμένο και με διδακτορικό;

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Το σαρανταλείτουργο και η θαυμαστή σωτηρία

 
Από το κήρυγμα του π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου στην Ιερά Μονή Βαρνάκοβας την Κυριακή, 17 Ιουλίου 2011
Κάποτε, ένας χριστιανός, ενώ έσκαβε με πολλούς μαζί σ’ ένα νταμάρι, έπεσε βράχος και τους καταπλάκωσε η στοά. Η γυναίκα αυτού του χριστιανού, η κυρία Αργυρώ, έδωσε ό,τι είχε από το υστέρημά της σε έναν ιερέα να κάμη 40 Λειτουργίες για την ψυχή του άνδρα της σ’ ένα εξωκκλήσι κοντά στο μέρος όπου έγινε δυστύχημα, διότι επίστεψε ότι είναι νεκρός. Καθημερινά μάλιστα πήγαινε ένα πρόσφορο, ένα μπουκάλι με κρασί και μία λαμπάδα, σαν πτωχή που ήταν.
Όταν έφθασε ο ιερέας στις 20 Λειτουργίες, ο διάβολος φθόνησε την ευλάβεια της κυρά Αργυρώς και αφού μετασχηματίστηκε σε έναν γνωστό της χωρικό, την συνάντησε το πρωί στον δρόμο και της είπε:

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

«Μα είμαι αμαρτωλός και δεν τολμώ ν’ αντικρίσω τον Αγιο»… ( Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου )

Ακριβώς επειδή είσαι αμαρτωλός, έλα εδώ, για να γίνεις δίκαιος«Μα είμαι αμαρτωλός», λες, «και δεν τολμώ ν’ αντικρύσω τον άγιο». Ακριβώς επειδή είσαι αμαρτωλός, έλα εδώ, για να γίνεις δίκαιος. Ή μήπως δεν γνωρίζεις, ότι και αυτοί που στέκονται μπροστά στο ιερό Θυσιαστήριο, έχουν διαπράξει αμαρτίες;


Γι’ αυτό οικονόμησε ο Θεός να υποφέρουν και οι ιερείς από κάποια πάθη, ώστε να κατανοούν την ανθρώπινη αδυναμία και να συγχωρούν τους άλλους.

«Αφού όμως δεν τήρησα όσα άκουσα στην εκκλησία», θα μου πει κάποιος, «πως μπορώ να έρθω πάλι;».

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Ποιος είμαι;

 
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
          Η αυτογνωσία, ως γνώση του βαθύτερου εαυτού μας, είναι έργο επίπονο και μακροχρόνιο. Χρειάζεται να κατέβουμε στο σκοτεινό Άδη, να δούμε κατάματα την πραγματικότητα του κρυμμένου εκεί εαυτού μας και να αποφασίσουμε ν’ αλλάξουμε. Ασφαλώς, η αλλαγή δεν γίνεται αμέσως και χωρίς κόπο, κυρίως συνειδητοποιώντας πόσο δύσκολος είναι ο εαυτός μας. Γι’ αυτό κι ενδέχεται ν’ αρχίσει αγώνας αυτοδικαίωσης, δικαιολογίας, άμυνας. Τότε, καμία αλλαγή δεν είναι δυνατή και καμιά νέα ζωή δεν αρχίζει μέσα μας.
          Έτσι, αν θέλουμε να μιλήσουμε με τη γλώσσα της Εκκλησίας για το θέμα της αλλαγής του ανθρώπου, όχι τόσο στη συμπεριφορά όσο στη νοοτροπία            -που καθορίζει όμως τη συμπεριφορά - θα λέγαμε για την πορεία της μετάνοιας.
          Το πρώτο και καθοριστικό, για να θελήσει ο καθένας μας ν’ αλλάξει, είναι...

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Η ενότητα του Πατρός και του Υιού και η κλήση προς εμάς να γίνουμε όλοι ένα μέσω του Αγ. Πνεύματος

Εμείς οι άνθρωποι έχουμε συνηθίσει να σκεπτόμαστε για τον εαυτό μας και την αξιοπρέπειά μας με τις κατηγορίες του πεπτωκότος ανθρώπου, βασισμένες πάνω στο χωρισμό, στην αυταλλοτρίωση, στην ατομικοποίηση, στην αυτάρκεια, στον κατακερματισμό, στον ναρκισσισμό. Η θεία όμως Αγάπη που αποκαλύπτεται εν τω Μονογενή Υιώ και εν τη ολότητι Αυτού, ευρίσκει το πλήρωμά της και την τελειοποίησή της στον Άλλον, αυξάνει δι’ Εκείνου επ’ άπειρον, επειδή είναι ομοούσιος ή μάλλον μία και η αυτή προς την Αγάπη του Πατρός, αφού εξ αυτής γεννήθηκε και μέσ’ από αυτήν ξεχύθηκε στον κόσμο.
ag-triada5. Μέσα σ’ αυτή την πατρότητα και υιότητα κρύβεται το χαρμόσυνο και αιώνιο μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξής μας. Δεδομένου ότι αυτή η σχέση είναι αναπόσπαστο μέρος του μυστηρίου της Θείας Υπάρξεως, είναι φυσικό ν’ αναζητούμε σ’ αυτήν και να βρίσκουμε τον ομαλό ρυθμό της ζωής μας η οποία μας έχει δοθεί εκ Πατρός, δι’ Υιού, εν Αγίω Πνεύματι.

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Οι τρεις φίλοι


Κάθε άνθρωπος έχει τρεις φίλους.

Ο ένας τον εγκαταλείπει κατά την ώραν του θανάτου, ο άλλος κατά τον ενταφιασμόν και ο τρίτος τον συνοδεύει πέραν του τάφου.

Ο πρώτος είναι τα υλικά αγαθά, ο δεύτερος οι φίλοι του και ο τρίτος τα καλά έργα...

trelogiannis.blogspot.gr

Όταν η ψυχή ταράζεται από οργή, ή θολώνεται από μέθη, ή ενοχλείται από φοβερή λύπη, δεν μπορεί ο νους να κρατήσει τη μνήμη του Κυρίου

 


                                                     Άγιος Διάδοχος επίσκοπος Φωτικής

    Όταν η ψυχή ταράζεται από οργή, ή θολώνεται από μέθη, ή ενοχλείται από φοβερή λύπη, δεν μπορεί ο νους να κρατήσει τη μνήμη του Κυρίου Ιησού, ακόμη και αν κανείς τον βιάζει. Γιατί όπως είναι σκοτισμένος από την σκληρότητα των παθών, χάνει την πνευματική του αίσθηση. Γι' αυτό η επιθυμία της ευχής δεν έχει πού να τυπώσει τη σφραγίδα της, ώστε ο νους να διατηρεί αλησμόνητα τα λόγια της ευχής, επειδή η μνήμη της διάνοιας σκληραίνει από την ωμότητα των παθών. Αν όμως η ψυχή είναι ελεύθερη από αυτά τα πάθη, ακόμη και αν για λίγο λησμονήσει το ποθούμενο όνομα, αμέσως ο νους μεταχειρίζεται την ενεργητικότητά του και ξαναπιάνει γερά το πολυπόθητο εκείνο και σωτήριο θήραμα. 

Γιατί τότε η ψυχή έχει την ίδια τη θεία χάρη που μελετά και κράζει μαζί της το...

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Για ποιους είναι η Εκκλησία;

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε πει: «Ζούμε σ’ ένα κόσμο διεκδικήσεων, αγώνων κ.τ.λ. τούτο είναι φυσικό και κατανοητό. Υπήρχαν όμως ανέκαθεν τρεις θερμές αγκαλιές που δεν ζητούσαν τίποτε παρά μόνο να δοθούν: της μάνας, των ερωτευμένων και της Εκκλησίας». Ο λόγος αυτός εκφράζει την Ελληνορθόδοξη Παράδοσή μας, που προβάλλει το «χώρο» όπου ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει, να υπάρξει ως πρόσωπο, να γίνει αποδεκτός «καθώς εστΙ». Γιατί οι «τρεις θερμές αγκαλιές» δεν ξέρουν το «πρέπει», δεν είναι νόμος, αλλά αγαπούν με την αγάπη που «καλύπτει πλήθος αμαρτιών».

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης εορτάζει σήμερα 10 Νοεμβρίου

arsenios_0Ο Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης γεννήθηκε γύρω στα 1840 μ.Χ. στα Φάρασα ή Βαρασιό, στο Κεφαλοχώρι των έξι Χριστιανικών χωριών της περιφερείας Φαράσων της Καππαδοκίας. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι σε αρετές και μέτριοι σε αγαθά. Είχαν αποκτήσει δύο αγόρια, τον Βλάσιο και τον Θεόδωρο (τον Άγιο Αρσένιο).
Ο Όσιος Αρσένιος, από μικρή ηλικία έμειναν ορφανά και τα προστάτεψε η θεία τους, αδελφή της μητέρας τους. Ένα θαυμαστό γεγονός που συνέβηκε στα παιδιά και την θαυματουργική διάσωση του μικρού τότε Θεόδωρου από τον Άγιο Γεώργιο που τον έσωσε από βέβαιο πνιγμό, είχε ως αποτέλεσμα, για τον μεν Βλάσιο να δοθεί με τον δικό του τρόπο στον Θεό, να τον δοξολογεί ως δάσκαλος της Βυζαντινής Μουσικής και κατέληξε αργότερα στην Κωνσταντινούπολη, για τον Θεόδωρο δε να θέλει να γίνει καλόγερος.
Στη συνέχεια μεγαλώνοντας, στάλθηκε στη Νίγδη και μετά στη Σμύρνη όπου τέλειωσε τις σπουδές του.
Στα είκοσι έξι του περίπου χρόνια

Η Πνευματική αντιμετώπιση της ασθένειας



Η για να ωφεληθεί ο άνθρωπος από την της του είναι να την αντιμετωπίσει πνευματικά.


Τότε ευχαριστεί τον Θεό, ο οποίος σαν καλός πατέρας τον αξίωσε της παιδείας Του, ενθυμούμενος τον προφητικό λόγο: Ον αγαπά Κύριος παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον παραδέχεται.
Ενθυμείται ακόμη τον λόγο του Αποστόλου «Τις εστιν υιός ον ου παιδεύει πατήρ», και αφήνεται στην πρόνοια του Θεού, του μοναδικού Ιατρού της ψυχής και του σώματος. Ας δούμε αναλυτικότερα ποια είναι η πνευματική αντιμετώπιση της ασθενείας.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Άγ. Νεκτάριος, αδικημένος από τους ανθρώπους και ευλογημένος από το Θεό

 Άγιος Νεκτάριος (9 Νοεμβρίου)
Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου του 1846 στην Σηλυβρία της Θράκης, από ευσεβείς και φτωχούς γονείς. Κατά την βάπτιση του  ονομάστηκε Αναστάσιος. Τα πρώτα γράμματα μαζί με χριστιανικές διδαχές τα έλαβε από την μητέρα του. Στη Σηλυβρία τελείωσε το δημοτικό και το σχολαρχείο.  Μετά πήγε στην Κωνσταντινούπολη για να συνεχίσει τις σπουδές του, όπου εργάστηκε στην αρχή σε καπνοπωλείο, για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια του. Άρχισε να μελετά και να συλλέγει ρητά και αποφθέγματα Αγίων Πατέρων και κλασικών φιλοσόφων, τα οποία αποτέλεσαν το δίτομο βιβλίο «Ιερών και φιλοσοφικών λογίων θησαύρισμα», που εξέδωσε το 1895. Πριν ακόμα συμπληρώσει το 20ο  έτος της ηλικίας του, προσελήφθη ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου στη Κωνσταντινούπολη.
agnekt
Μετά ήρθε στη Χίο και εργάστηκε ως δημοδιδάσκαλος στο χωριό Λιθί, ενώ παράλληλα κήρυττε σε ιερούς ναούς της περιοχής. Μετά από επτά χρόνια έγινε μοναχός στην «Νέα Μονή» της Χίου, και έλαβε το όνομα Λάζαρος, ενώ άρχισε να εργάζεται ως γραμματέας του μοναστηριού. Λίγους μήνες αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και  έλαβε το όνομα Νεκτάριος.
Το έτος 1877 έφυγε για την Αθήνα για να συνεχίσει τις σπουδές του με  έξοδα των αδελφών Χωρέμη. Τρία χρόνια μετά επέστρεψε στη Χίο αφού τελείωσε το Γυμνάσιο. Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1882 μετέβη στην Αλεξάνδρεια και ο Πατριάρχης Σωφρόνιος τον βοήθησε να τελειώσει τη Θεολογική σχολή Αθηνών, θέτοντάς του ως όρο μετά το τέλος των σπουδών του, να επιστρέψει στην Αλεξάνδρεια και να εργαστεί για το Πατριαρχείο.
Στις 23 Μαρτίου του 1886 όταν επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στον Ναό του Αγίου Σάββα από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας, ενώ τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου ανήλθε στο αξίωμα του Αρχιμανδρίτη. Εργάστηκε ως γραμματέας του Πατριαρχείου και κατόπιν ως Πατριαρχικός Επίτροπος στο Κάιρο.

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

Πως θα περάσω τα τελώνια! ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )


Ο καιρός της παρούσης ζωής παρέρχεται ανεπαίσθητα, αθόρυβα και το ποινικόν κάθε ανθρώπου βαρύνεται με την πάροδον του χρόνου, χωρίς τούτο να γίνεται αντιληπτόν απ’ αυτόν τον ίδιον. Κάποια ημέρα θα το εννοήση και θα απορήση και θα είπη: Άράγε που ήταν τόσα αμαρτήματα συναγμένα και εγά ο τάλας τα ηγνόουν; Οίμοι, τον ταλαίπωρον, τι με περιμένουν τώρα! Πως θα περάσω τα τελώνια!
Ναι, παιδί μου, τοιουτοτρόπως θα μας συμβούν εις όλους μας. Μόνον τώρα ας ετοιμασθώμεν το γρηγορώτερον, διότι δεν γνωρίζομεν ποίαν ημέραν και ώραν θα έλθη ο Κύριος να μας κτυπήση την θύραν της ψυχής μας, δια να μας καλέση προς απολογίαν. Ας είμεθα λοιπόν πάντοτε προσεκτικοί και έτοιμοι δια το ανεπίστροφον ταξίδιον του Ουρανού.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης 

elderephraimarizona.blogspot.gr

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Η Πρόνοια του Θεού

Αποτέλεσμα εικόνας για Η Πρόνοια του ΘεούΤην πορεία της ζωής του ανθρώπου επηρεάζουν τρεις σπουδαίοι παράγοντες. Ο πρώτος παράγων είναι η πρόνοια του Θεού. Ο Θεός προνοεί ειδικά για κάθε άνθρωπο και καταστρώνει ειδικό σχέδιο για τη σωτηρία του, το οποίο είναι για κάθε άνθρωπο ξεχωριστό. Έτσι του δίνει προσωπικά χαρίσματα και δυνατότητες τα οποία αν αξιοποιήσει ο άνθρωπος μπορεί να γίνει άγιος. Μάλιστα ο Θεός προνοεί το καλύτερο, το τελειότερο, το αγιότερο. Όμως, δεν του επιβάλει την αγιότητα, του δίνει τα χαρίσματα, τις δυνατότητες και τον καλεί να συνεργαστεί ελεύθερα μαζί Του για να γίνει αυτό πραγματικότητα. Η επιλογή είναι του ανθρώπου, ο Θεός σέβεται απόλυτα την ελεύθερη βούλησή του. Ο δεύτερος παράγοντας είναι η παρέμβαση του διαβόλου. Ο διάβολος εκμεταλλεύεται τα πάθη και τις αδυναμίες του ανθρώπου, του υπόσχεται με το τρόπο του, πλούτο, δόξα, ηδονές και όπου τον "πιάσει". Και επειδή η αμαρτωλή φύση ρέπει στα πάθη και την αμαρτία, οι πιθανότητες που έχει να τον κερδίσει είναι μεγάλες. Εκμεταλλεύεται ακόμη την άγνοιά του και την ανωριμότητά του, τον παγιδεύει συνεχώς και επειδή ο άνθρωπος δεν ξέρει ή δεν έχει πείρα να τον αντιμετωπίσει πέφτει πολλές φορές στις παγίδες που του στήνει. Και ο τρίτος παράγοντας είναι η ελευθερία του ανθρώπου. Αν θα δεχτεί ο άνθρωπος να συνεργαστεί με τον Θεό, να καλλιεργήσει τα χαρίσματα του Θεού ή να δουλέψει στα πάθη και τις προκλήσεις του πονηρού είναι καθαρά στην ελεύθερη βούλησή του. Ο Μέγας Βασίλειος λέει οτι o Θεός προνοεί το καλύτερο στη ζωή σου, όμως το "καντήλι" της ζωής σου δεν το κρατάει Εκείνος, αλλά σου το δίνει να το κρατήσεις εσύ στα χέρια σου και Εκείνος θέλει να σε βοηθήσει και να σε στηρίξει. Αν εσύ δεν προσέξεις, σκοντάψεις και πέσεις, τότε το λάδι απο το καντήλι θα χυθεί και το δοχείο θα σπάσει. Όμως για αυτό δεν θα ευθύνεται η Πρόνοια του Θεού, αλλά οι δικές σου επιλογές.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...