Ένας μοναχός, που ζούσε σε κοινοβιακό μοναστήρι, πολεμιόταν από τους λογισμούς αναχωρήσεως από το κοινόβιο. Μία μέρα πήρε ένα χαρτί και κάθισε και έγραψε σ’ αυτό όλες τις αιτίες, για τις οποίες οι λογισμοί του έλεγαν να φύγει. Αφού τις απαρίθμησε όλες, από κάτω έγραψε και μία ερώτηση, που την απηύθυνε στον εαυτό του: «Τα υπομένεις όλα;». Τέλος, σαν απάντηση στην ερώτηση αυτή έγραψε: «Εις το όνομα του Ιησού Χριστού του Υιού του Θεού, ναι, θα τα υπομένω». Κι αφού τύλιξε το χαρτί, το έδεσε στη ζώνη του. Όταν λοιπόν κάποια από τις αιτίες εκείνες του ερχόταν στο μυαλό και τον ενοχλούσαν οι λογισμοί της αναχωρήσεως από το κοινόβιο, εκείνος έτρεχε, πήγαινε ιδιαιτέρως, έβγαζε το χαρτί από τη ζώνη του και το διάβαζε. Κι όταν έφθανε στη φράση «Εις το όνομα του Ιησού Χριστού του Υιού του Θεού θα υπομένω..», απευθυνόταν στον εαυτό του και έλεγε: «Πρόσεξε ταλαίπωρε, γιατί δεν συμφώνησες με άνθρωπο αλλά με τον Θεό», και αμέσως ησύχαζε. Έτσι έκανε ο μοναχός αυτό όσες φορές κάποια αιτία δημιουργούσε στην ψυχή του ταραχή, και παρέμενε ατάραχος. Όταν οι άλλοι μοναχοί αντιλήφθηκαν αυτό που κάνει ο αδελφός και πως ζει ειρηνικά διαβάζοντας εκείνο το χαρτί, ενώ αυτοί πολλές φορές εξ αιτίας του πειρασμού ταράζονταν, τον φθόνησαν και τον μίσησαν. Πήγαν όλοι μαζί στον ηγούμενο και του είπαν:
Ο τίτλος του άρθρου είναι .Γένεση (η κινέζικες ιστορίες) ,πιθανόν επειδή με αυτή τη Θεία Λειτουργία,την πρώτη στην Ταιπέι,πρωτεύουσα της Ταιβάν συγκροτήθηκε το μικρό ποίμνιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας εκεί..
«Ο ερχομός του καινούργιου χρόνου(2001) βρήκε τον παπά(π.Ιωνά) γεμάτο σκέψη και αγωνία.Γιατί ο καιρός περνούσε και δεν είχε που να λειτουργήσει.Δεν τον πείραζε το ταξίδι κάθε Κυριακή χαράματα με το τραίνο στην Ταιτσούνγκ .Το συνήθισε σιγά-σιγά.Από τις 4.30 σέρνοντας τη βαλίτσα με τά άγια σκεύη ,το Eυαγγέλιο ,τη στολή ,να βρεί ταξί,να δώσει στον ταξιτζή να καταλάβει που να τον πάει.
Γιατί στην μικρή πόλη έξω από την Ταιτσούνγκ ,μόνος ένας ορθόδοξος αμερικανός υπήρχε-κανείς άλλος στην λειτουργία.
Όμως τώρα ,τον έτρωγε η αγωνία.Γιατί είχε βάλει αγγελία στις εφημερίδες: «λειτουργία για τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνεια».Κάποιος φοιτητής ,ρώσος ,του είπε και θυμόταν ότι οι Ρώσοι ακολουθούν το παλιό ημερολόγιο .Αλλά που να λειτουργήσει στην Ταιπέι;
Σκέφτηκε τα ξενοδοχεία .Έχει εδώ στην Ταιπέι μεγάλα και πολυτελή.Θυμόταν τον πρώτο καιρό ,όταν τύχαινε να περνάει απ΄έξω από κάποιο….Έριχνε κανένα βλέμμα μέσα,δειλά-δειλά Άλλωστε δεν είχε ποτέ πάρε-δώσε με ξενοδοχεία,καταγόταν από φτωχή οικογένεια,μετά στο Άγιο Όρος…Και από πού να αρχίσει; «Ας πάμε στον σταθμό» σκέφτηκε ,το μέρος που ήξερε κάπως.Άλλωστε γύρω απ’ άυτόν υπάρχουν πολλά ωραία ξενοδοχεία.
..Άρχισε από το πρώτο .Το «COSMOS HOTEL»….Διαπίστωσε ότι το Σάββατο 6 Ιανουαρίου από πολύ νωρίς είναι κλεισμένο για γάμους και δεξιώσεις .Ήταν η αρχή του χρόνου και σύμφωνα με το φεγγάρι ,ήταν τυχερή περίοδος για γάμους .Έφυγε ..Ανέβηκε στην εναέρια γέφυρα ,δρόμο για το HILTON ,απέναντι.Η κυρία Αθηνά Τσέν ,που τον δέχτηκε στον 6ο όροφο ,του είπε χαμογελώντας ότι είναι κλεισμένο ένα μήνα μπροστά για γάμους…Ανταλλάξανε χαμόγελα και κάρτες και έφυγε με την ψυχή στο στόμα και την αγωνία στην καρδιά…… «Θεέ μου ,που να βρώ….»
Πηγε τρεμάμενος πιο πέρα ,στον επόμενο σταθμό του ηλεκτρικού.