Του Μακ. Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου
Απόψε, αγαπητοί μου, ψάλλεται τό τροπάριο τής Κασσιανής, πού ελκύει σάν μαγνήτης πολλές ψυχές. Η ακολουθία αρχίζει καί συνεχίζεται μέ ύμνους πού κατ' επανάληψιν αναφέρουν τή λέξι «πόρνη».
Μερικοί σκανδαλίζονται όταν ακούσουν τέτοιες λέξεις. Τί είν' αυτά! λένε• επιτρέπεται στήν εκκλησία ν' ακούγωνται τέτοιες βρωμερές λέξεις;… Ενώ ο κόσμος κολυμπά στό βόρβορο, αυτοί ταράζονται άμα ακούσουν νά μιλάη ο ιεροκήρυκας περί πορνείας. Ανήκουν στό κόμμα τών λεγομένων ευφημιστών • είνε αυτοί πού λένε τό ξίδι γλυκάδι, τό σκότος φώς… Αλλά τέτοια γλώσσα κολακείας δέν γνωρίζει η Εκκλησία μας. Τά πράγματα θά τάπή όπως είνε• τήν πορνεία πορνεία. Ενώ γιά τόν κόσμο η πορνεία πήρε τώρα άλλο όνομα•ονομάζεται «φιλία», καί η πόρνη «φιλενάδα»!
Γιά τήν πόρνη λοιπόν κάνει λόγο καί τό τροπάριο τής Κασσιανής «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…». Είνε ένα εμπνευσμένο ποιητικό αριστούργημα, τό οποίο έγραψε μία γυναίκα, η Κασσιανή.
Τί ήταν η Κασσιανή ; Κατά τούς Βυζαντινούς χρονικογράφους ήταν μία εκλεκτή κόρη τού Βυζαντίου, πού διακρινόταν γιά τήν ευφυΐα, τή μόρφωσι, καί τήν καλλονή της. Στό άνθος τής ηλικίας της ήταν όταν επρόκειτο νά γίνη μία επιλογή. Ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος τό 830 μ.Χ. επρόκειτο νά εκλέξη τή γυναίκα πού θά γινόταν σύζυγός του.
Η μητέρα του Ευφροσύνη συγκέντρωσε στά ανάκτορα τίς ωραιότερες καί περιφημότερες παρθένες νεάνιδες τής αυτοκρατορίας. Ο Θεόφιλος κρατούσε ένα χρυσό μήλο, πού θά τό έδινε στήν εκλεκτή τής καρδιάς του. Μέσα σέ όλες διέκρινε ως ωραιότερη τήν Κασσιανή. Αλλά πρίν τής δώση τό μήλο, θέλοντας νά δοκιμάση καί τήν ευφυΐα της, τή ρώτησε• «Ως άρα διά γυναικός ερρύη τά φαύλα;» , άν δηλαδή από τή γυναίκα προέρχονται όλα τά κακά (καί εννοούσε τήν Εύα , πού υπήρξε η αιτία τής πτώσεως τού ανθρωπίνου γένους).
Η Κασσιανή όμως απήντησε μ? εκεί νο τό άφθαστο• «Καί διά γυναικός πηγάζει τά κρείττονα», ότι δηλαδή από τή γυναίκα επίσης προέρχεται ό,τι ανώτερο καί ωραιότερο υπάρχει στόν κόσμο (καί εννοούσε τήν υπεραγία Θεοτόκο). Μέ τήν απάντησι αυτή ο Θεόφιλος δυσαρεστήθηκε –οι άντρες δέν θέλουν οι γυναίκες νά ?νε έξυπνες. Έτσι έδωσε τό μήλο σέ άλλη, στήν Θεοδώρα.
Μετά τήν αποτυχία αυτή η Κασσιανή πικραμένη αποσύρθηκε στήν έρημο. Ίδρυσε μοναστήρι, συγκέντρωσε κι άλλες γυναίκες καί έζησε ασκητικά. Είχε δέ καί ποιητικό τάλαντο .Συνέθεσε έξοχους ύμνους, αλλ' ο εξοχώτερος είνε αυτό πού ακούμε σήμερα• «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…».
Ποιά άραγε νά είνε αυτή η γυναίκα γιά τή νοποία ομιλεί τό τροπάριο; Δέν είνε η Κασσιανή.
Απόψε, αγαπητοί μου, ψάλλεται τό τροπάριο τής Κασσιανής, πού ελκύει σάν μαγνήτης πολλές ψυχές. Η ακολουθία αρχίζει καί συνεχίζεται μέ ύμνους πού κατ' επανάληψιν αναφέρουν τή λέξι «πόρνη».
Μερικοί σκανδαλίζονται όταν ακούσουν τέτοιες λέξεις. Τί είν' αυτά! λένε• επιτρέπεται στήν εκκλησία ν' ακούγωνται τέτοιες βρωμερές λέξεις;… Ενώ ο κόσμος κολυμπά στό βόρβορο, αυτοί ταράζονται άμα ακούσουν νά μιλάη ο ιεροκήρυκας περί πορνείας. Ανήκουν στό κόμμα τών λεγομένων ευφημιστών • είνε αυτοί πού λένε τό ξίδι γλυκάδι, τό σκότος φώς… Αλλά τέτοια γλώσσα κολακείας δέν γνωρίζει η Εκκλησία μας. Τά πράγματα θά τάπή όπως είνε• τήν πορνεία πορνεία. Ενώ γιά τόν κόσμο η πορνεία πήρε τώρα άλλο όνομα•ονομάζεται «φιλία», καί η πόρνη «φιλενάδα»!
Γιά τήν πόρνη λοιπόν κάνει λόγο καί τό τροπάριο τής Κασσιανής «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…». Είνε ένα εμπνευσμένο ποιητικό αριστούργημα, τό οποίο έγραψε μία γυναίκα, η Κασσιανή.
Τί ήταν η Κασσιανή ; Κατά τούς Βυζαντινούς χρονικογράφους ήταν μία εκλεκτή κόρη τού Βυζαντίου, πού διακρινόταν γιά τήν ευφυΐα, τή μόρφωσι, καί τήν καλλονή της. Στό άνθος τής ηλικίας της ήταν όταν επρόκειτο νά γίνη μία επιλογή. Ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος τό 830 μ.Χ. επρόκειτο νά εκλέξη τή γυναίκα πού θά γινόταν σύζυγός του.
Η μητέρα του Ευφροσύνη συγκέντρωσε στά ανάκτορα τίς ωραιότερες καί περιφημότερες παρθένες νεάνιδες τής αυτοκρατορίας. Ο Θεόφιλος κρατούσε ένα χρυσό μήλο, πού θά τό έδινε στήν εκλεκτή τής καρδιάς του. Μέσα σέ όλες διέκρινε ως ωραιότερη τήν Κασσιανή. Αλλά πρίν τής δώση τό μήλο, θέλοντας νά δοκιμάση καί τήν ευφυΐα της, τή ρώτησε• «Ως άρα διά γυναικός ερρύη τά φαύλα;» , άν δηλαδή από τή γυναίκα προέρχονται όλα τά κακά (καί εννοούσε τήν Εύα , πού υπήρξε η αιτία τής πτώσεως τού ανθρωπίνου γένους).
Η Κασσιανή όμως απήντησε μ? εκεί νο τό άφθαστο• «Καί διά γυναικός πηγάζει τά κρείττονα», ότι δηλαδή από τή γυναίκα επίσης προέρχεται ό,τι ανώτερο καί ωραιότερο υπάρχει στόν κόσμο (καί εννοούσε τήν υπεραγία Θεοτόκο). Μέ τήν απάντησι αυτή ο Θεόφιλος δυσαρεστήθηκε –οι άντρες δέν θέλουν οι γυναίκες νά ?νε έξυπνες. Έτσι έδωσε τό μήλο σέ άλλη, στήν Θεοδώρα.
Μετά τήν αποτυχία αυτή η Κασσιανή πικραμένη αποσύρθηκε στήν έρημο. Ίδρυσε μοναστήρι, συγκέντρωσε κι άλλες γυναίκες καί έζησε ασκητικά. Είχε δέ καί ποιητικό τάλαντο .Συνέθεσε έξοχους ύμνους, αλλ' ο εξοχώτερος είνε αυτό πού ακούμε σήμερα• «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…».
Ποιά άραγε νά είνε αυτή η γυναίκα γιά τή νοποία ομιλεί τό τροπάριο; Δέν είνε η Κασσιανή.