«Όταν θελήσεις να κάνεις αρχή καλού έργου, πρώτα να ετοιμάσεις τον εαυτό σου για την αντιμετώπιση των πειρασμών, που πρόκειται να έρθουν»

 

Ὅταν θελήσεις νὰ κάνεις ἀρχὴ καλοῦ ἔργου, πρῶτα νὰ ἑτοιμάσεις τὸν ἑαυτό σου γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν, ποὺ πρόκειται νὰ ἔρθουν ἐναντίον σου.

Γιατὶ ὁ ἐχθρός, ὅταν δεῖ κάποιον ν᾿ ἀρχίζει μὲ θερμὴ πίστη μία θεάρεστη ζωή, συνηθίζει νὰ τοῦ ἐπιτίθεται μὲ διάφορους καὶ φοβεροὺς πειρασμούς, ὥστε νὰ δειλιάσει ἀπ᾿ αὐτοὺς ὁ ἄνθρωπος καὶ νὰ ἐγκαταλείψει τὴν καλή του πρόθεση.

Καὶ παραχωρεῖ ὁ Θεὸς νὰ πέσεις σὲ πειρασμοὺς γιὰ νὰ χτυπήσεις ἐπίμονα τὴ θύρα (τοῦ ἐλέους) Του καὶ γιὰ νὰ ριζώσει μέσα στὸ νοῦ σου, ἀπὸ τὸ φόβο τῶν θλίψεων, ἡ μνήμη Ἐκείνου, καὶ γιὰ νὰ Τὸν πλησιάσεις μὲ τὶς προσευχές, ὥστε ν᾿ ἁγιαστεῖ ἔτσι ἡ καρδιά σου ἀπὸ τὴν ἀκατάπαυστη ἐνθύμησή Του.

Καὶ ὅταν Τὸν ἐπικαλεῖσαι, θὰ σὲ ἀκούσει. Καὶ θὰ μάθεις ἔτσι, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ σὲ λυτρώνει. Καὶ τότε θὰ νιώσεις τὴν παρουσία Ἐκείνου ποὺ σ᾿ ἔπλασε καὶ σὲ δυναμώνει καὶ σὲ προστατεύει.

Γιατὶ ἡ σκέπη καὶ ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ...

Η προσευχή πρέπει να συνοδεύεται από ταπείνωση

 

Ένας γέροντας, δέχονταν σφοδρό πόλεμο από τον διάβολο, παρότι προσευχόταν συνεχώς με το:

– Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με! Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!…
”Καλά, το όνομα του Ιησού Χριστού, δεν διώχνει τον διάβολο…;” αναρωτήθηκε.
Κατάλαβε όμως, ότι η προσευχή πρέπει να συνοδεύεται από ταπείνωση. Προφανώς έλεγε την ευχή χωρίς ταπείνωση. Διότι ο εχθρός δεν είναι βλάκας. Γνωρίζει ποιά προσευχή γίνεται με ταπείνωση και ποιά όχι…

«Στα 44 μου χρόνια ο Θεός μού φανέρωσε αυτό που θα με κράταγε μέχρι τέλους τής ζωής μου σταθερό στη στενή και τεθλιμμένη οδό πού είχα επιλέξει…»

 

Στά 44 μου χρόνια ό Θεός μού φανέρωσε αυτό πού θά μέ κράταγε μέχρι τέλους τής ζωής μου σταθερό στή στενή καί τεθλιμμένη οδό πού είχα επιλέξει, τό τής «ἀτιμίας πόμα καθάρσιον» πού λέει καί ό Άγιος Ιωάννης ό Σιναϊτης.

Η πρωινή προσευχή πρέπει να προηγείται της εργασίας

 

Να έρχεσθε εδώ με μεγάλη προθυμία και να αναπέμπετε στο Θεό των όλων τις πρωινές σας προσευχές και εξομολογήσεις , να Τον ευχαριστήτε για τα αγαθά  που σας έχει χαρίσει και να Τον παρακαλήτε να λάβετε μεγάλη βοήθεια για να μπορέσετε κατόπιν να τα διατηρήστε, και έτσι μετά την αναχώρησί σας από εδώ να αρχίζετε ο καθένας  την εργασία σας με κάθε ευλάβεια.

Ο ένας ας πηγαίνη στην χειρωνακτική εργασία, ο άλλος στη στρατιωτική του υπηρεσία και ο άλλος στις πολιτικές του ασχολίες∙ ο καθένας με φόβο και αγωνία να αρχίζη την εργασία του και έτσι ας διανύη τον καιρό της ημέρας, σαν να οφείλη το εσπέρας να έρθη πάλι εδώ και να αποδώση λόγο στον Κύριο και να ζητήση συγνώμη για τα πταίσματά του.Διότι...

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος: «Η μόνη ελπίδα που μας απομένει, να επιστρέψουμε στον Θεό..»

 

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

Αδελφοί Χριστιανοί Έλληνες, τα παθήματα ας μας γίνουν μαθήματα, ας στοχασθούμε καλώς τι ήταν κάποτε η Ελλάς και τι είναι σήμερα. Ήταν μία μεγάλη, ισχυρή αυτοκρατορία και σήμερα κατάντησε ένα μικρό, φτωχό, ασθενές βασίλειο, πού δεν μπορεί να ζήσει.

Δεν του έμεινε τίποτε παρά μάταιη καύχηση στους πολλούς των Ελλήνων, ότι είναι Έλληνες απόγονοι των μεγάλων σοφών και Αγίων και των μεγάλων ηρώων της Ελλάδος, και μία μάταιη και ψευδής ελπίδα…

Οι Έλληνες, εάν σμικρύνθηκαν, εξουθενώθηκαν και βασανίστηκαν περισσότερο από άλλα έθνη, αυτό το έπαθαν για τις πολλές αμαρτίες τους, όπως λέγει το Πνεύμα το Άγιο διά του σοφού Παροιμιαστού: «Ελαττονούσι φυλάς αμαρτίαι, δικαιοσύνη δε υψοί έθνος». Έπαθαν για την απομάκρυνσή τους από τον Θεό. Το έπαθαν για την υπερηφάνειά τους, τον φθόνο, τις αντιζηλίες, τις διαιρέσεις και λοιπές αμαρτίες. «Πάσα βασιλεία καθ’ εαυτήν μερισθείσα ερημούται» (Ματθ. 12:25).

Έλληνες αδελφοί, τα παθήματα ας μας γίνουν μαθήματα. Όταν οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου Κωνσταντίνοι, Θεοδόσιοι, Λέοντες, Ιουστινιανοί, Ηράκλειοι,

Μάθε ποιος είσαι! (Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής)

 Ο φοβούμενος να γνωρίσει τον εαυτό του, αυτός βρίσκεται μακριά από τη γνώση άλλο τίποτε δεν αγαπά παρά να βλέπει μόνο λάθη στους άλλους και να τους κρίνει…

Πρώτα απ’ όλα χρειάζεται το «γνώθι σαυτόν». Δηλαδή να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ποιος είσαι.

Ποιος είσαι στ’ αλήθεια, όχι ποιος νομίζεις εσύ ότι είσαι. Με τη γνώση αυτή γίνεσαι ο σοφότερος των ανθρώπων.

Με τέτοια επίγνωση έρχεσαι σε ταπείνωση και παίρνεις χάρη από τον Κύριο. Διαφορετικά αν δεν αποκτήσεις αυτογνωσία, αλλ’ υπολογίζεις μόνο τον κόπο σου, γνώριζε ότι πάντοτε θα βρίσκεσαι μακριά από το δρόμο.

Διότι δεν λέει ο Προφήτης·

ΑΓΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ: Η ΕΥΣΕΒΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΠΑΘΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού  

     Μια πλειάδα αγίων της Εκκλησίας μας υπήρξαν βασιλείς, οι οποίοι υπερέβησαν την εγκόσμια δόξα και τον πειρασμό της εξουσίας και πολιτεύτηκαν σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου και προσάρμοσαν τη ζωή τους στη ζωή του Χριστού. Μια τέτοια αγιασμένη μορφή υπήρξε και η αγία Θεοδώρα η βασίλισσα της Άρτας. 

     Γεννήθηκε στα Σέρβια της Κοζάνης το 1210. Ο πατέρας της ονομαζόταν Ιωάννης Πετραλίφας και ήταν σεβαστοκράτορας και διοικητής της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Η μητέρα του Ελένη ανήκε σε οικογένεια αριστοκρατών της Κωνσταντινουπόλεως. Η οικογένεια του πατέρα της ήλκε την καταγωγή του από την φημισμένη ιταλική οικογένεια των Πετραλίφα. Πρόγονός της υπήρξε ο Πέτρος di Alife, ο οποίος είχε πάρει μέρος στην Α΄ Σταυροφορία, τον 11ο αιώνα.  

      Ανάμεσα στα έτη 1224-1230 πέθανε ο πατέρας της και ανάλαβε την προστασία της ο Δεσπότης της Ηπείρου Θεόδωρος Άγγελος Κομνηνός – Δούκας. Πληροφοριακά αναφέρουμε ότι την εποχή αυτή δεν υφίσταται η βυζαντινή αυτοκρατορία, αφότου την κατέλυσαν οι σταυροφόροι της Δ΄ Σταυροφορίας (1204), αλλά κάποια βασίλεια – δεσποτάτα. Ένα από αυτά ήταν αυτό της Ηπείρου, που είχε έδρα την Άρτα. Οι Κομνηνοδούκες έφυγαν από την Κωνασταντινούπολη και ίδρυσαν το Δεσποτάτο της Ηπείρου το 1204. 

        Στα 1230 ο Θεόδωρος υπέστη ήττα από τους Βουλγάρους και γι’ αυτό αναγκάστηκε να παραδώσει την εξουσία στον ανεψιό του Μιχαήλ Β΄, γιο του Μιχαήλ Α΄ , ιδρυτή του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Ο Μιχαήλ Β΄ γνώρισε την νεαρή Θεοδώρα και εντυπωσιάστηκε από την σπάνια ομορφιά της...