ΒΟΗΘΗΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ

Ἕνα ἁπλὸ βοήθημα γιὰ ἐκείνους ποὺ ἑτοιμάζονται νὰ προσέλθουν στὸ σωστικὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.

Ἡ Ἐξομολόγηση εἶναι τόσο ἀναγκαία γιὰ κάθε χριστιανό, ὅσο καὶ τὸ Βάπτισμα. Γιατί τὸ Βάπτισμα μᾶς καθαρίζει ἀπὸ τὶς προηγούμενες ἁμαρτίες μας, ἐνῶ ἡ Ἐξομολόγηση ἀπὸ ὅσες διαπράττουμε μετὰ τὸ Βάπτισμα. Χωρὶς τὸ Βάπτισμα δὲν μποροῦμε να κοινωνήσουμε τὰ ἄχραντα Μυστήρια τοῦ Κυρίου. Δὲν μποροῦμε ἐπίσης νὰ κοινωνήσουμε, ἂν δὲν ἐξομολογηθοῦμε τὶς ἁμαρτίες μας, ἀφοῦ αὐτὲς σὰν ἕνα τεῖχος μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τὸν Θεό.

Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀρρώστια τῆς ψυχῆς, ποὺ ἂν μείνει ἀθεράπευτη, ὁδηγεῖ στὸν πνευματικὸ θάνατο, στὸν αἰώνιο, δηλαδή, χωρισμὸ τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸν Θεό. Τί κάνουμε ὅταν ἀσθενεῖ τὸ σῶμα μας; Ἐπισκεπτόμαστε χωρὶς καθυστέρηση τὸ γιατρό, στὸν ὁποῖο ἀποκαλύπτουμε τὶς πληγές μας καὶ περιγράφουμε μὲ ἀκρίβεια ὅλα τὰ συμπτώματά μας. Ἐκεῖνος τότε μᾶς χορηγεῖ τὰ κατάλληλα φάρμακα καὶ τὶς ἰατρικὲς ὁδηγίες ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε γιὰ νὰ θεραπευθοῦμε.

Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει ὅταν ἀσθενεῖ ἡ ψυχή μας καὶ ποθοῦμε νὰ ἀνακτήσουμε τὴν πνευματική μας ὑγεία. Προσερχόμαστε στὴν Ἐκκλησία ποὺ εἶναι ἕνα πνευματικὸ θεραπευτήριο. Ἐκεῖ ἀναζητοῦμε τὸν πνευματικό, στὸν ὁποῖο δίχως ντροπὴ ὁμολογοῦμε ὅλες τὶς ἁμαρτίες ποὺ τραυμάτισαν τὴν ψυχή μας. Στὴ συνέχεια ἐκεῖνος θὰ μᾶς διαβάσει τὴ συγχωρητικὴ εὐχὴ καὶ θά μᾶς ἀπευθύνει τὶς ἁρμόζουσες συμβουλὲς γιὰ τὴν εὐόδωση τῆς πνευματικῆς μας πορείας. Μ' αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ φιλάνθρωπος Χριστός, ὁ Ὁποῖος εἶναι παρὼν σὲ ὅλη τη διάρκεια τῆς Ἐξομολογήσεως, μᾶς χορηγεῖ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν καὶ μᾶς ὑποδεικνύει τὸ δρόμο ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ὁριστικὰ ἀπὸ τὴν ἀρρώστια τῆς ἁμαρτίας.

Πρῶτο βῆμα γιὰ τὴν ἐξομολόγησή μας εἶναι ἡ συναίσθηση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Εἶναι ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ ποὺ χαρίζεται σὲ ὅσους τὸ ζητοῦν μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὸ ἐπιδιώκουν μὲ τὴ γενναία καὶ τίμια βυθοσκόπηση τοῦ ἑαυτοῦ τους.

Στὸ δύσκολο ἐγχείρημα τῆς αὐτοκριτικῆς θέλουν νὰ σὲ βοηθήσουν τὰ παρακάτω ἐρωτήματα, τὰ ὁποῖα ἀφοροῦν στὶς σχέσεις μας: α)
μὲ τὸν Θεό, β) μὲ τὸν πλησίον καὶ γ) μὲ τὸν ἑαυτό μας.

§
Α'. Ἐσὺ καὶ ὁ Θεὸς - Βοήθημα Ἐξομολογουμένου

§ Β'. Ἐσὺ καὶ ὁ συνάνθρωπος - Βοήθημα Ἐξομολογουμένου

§ Γ'. Ἐσὺ καὶ ὁ ἑαυτός σου -Βοήθημα Ἐξομολογουμένου

§ Α'. Ἐσὺ καὶ ὁ Θεὸς

§ Πιστεύεις ὁλόψυχα στὸν Τριαδικὸ θεό, τὸν Πατέρα, τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, καὶ στὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας;

§ Ἐμπιστεύεσαι ἀκλόνητα τὸν ἑαυτό σου στὴν πατρικὴ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἢ μήπως στὶς δυσάρεστες περιστάσεις ὀλιγοπιστεῖς, γογγύζεις καὶ ἀπελπίζεσαι;

§ Ὁμολογεῖς μὲ παρρησία τὴν πίστη σου, ὅταν οἱ περιστάσεις τὸ ἀπαιτοῦν ἢ μήπως ντρέπεσαι νὰ κάνεις ἀκόμα καὶ τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ ὅταν λ.χ. περνᾶς ἔξω ἀπὸ κάποιον ναό;

§ Μήπως ἀσχολήθηκες ποτὲ μὲ τὸν ἀποκρυφισμό, (μάγους, μέντιουμ, ἀστρολόγους, ὑπνωτιστές, πνευματιστές, χαρτορίχτρες, καφετζοῦδες κ.ἅ.) ἢ ἀναμίχθηκες σὲ παραθρησκευτικὲς ὁμάδες (σχολὲς γιόγκα καὶ διαλογισμοῦ, γνωστικὲς ἢ θεοσοφικὲς σχολές, Βουδισμό, Ἰνδουισμὸ κ.ἅ.);

§ Μήπως πιστεύεις στὴν τύχη καὶ στὰ ὄνειρα ἢ ἀσχολεῖσαι μὲ τὸ ξεμάτιασμα καὶ δίνεις σημασία στὶς διάφορες προλήψεις καὶ δεισιδαιμονίες (π.χ. «τὸ 13 εἶναι γρουσούζικος ἀριθμός», «τὸ πέταλο φέρνει γούρι» κ.λπ.);

§ Προσεύχεσαι τακτικὰ καὶ προσεκτικὰ στὸ σπίτι σου (πρωί, βράδυ, πρὶν καὶ μετὰ τὰ γεύματα) ἢ στὴν Ἐκκλησία (κάθε Κυριακὴ καὶ τὶς μεγάλες γιορτές), εὐγνωμονώντας πρωτίστως τὸν Θεὸ γιὰ τὶς ποικίλες, φανερὲς καὶ ἀφανεῖς εὐεργεσίες Του;

§ Μελετᾶς καθημερινὰ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ἄλλα ψυχωφελῆ βιβλία;

§ Νηστεύεις, ἂν δὲν ὑπάρχουν σοβαροὶ λόγοι ὑγείας, τὴν Τετάρτη καὶ τὴν Παρασκευὴ καὶ τὶς ἄλλες περιόδους τῶν Νηστειῶν;

§ Προσέρχεσαι τακτικὰ στὸ Μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας, ὑστέρα ἀπὸ τὴν κατάλληλη προετοιμασία καὶ τὴν ἔγκριση τοῦ πνευματικοῦ σου;

§ Μήπως βλαστημᾶς τὸ ὄνομα τοῦ Χρίστου, τῆς Παναγίας ἢ τῶν Ἁγίων μας;

§ Μήπως ὁρκίζεσαι χωρὶς λόγο ἢ ἀθέτησες τυχὸν ὅρκο ἢ ὑπόσχεσή σου στὸν Θεό;



Β'. Ἐσὺ καὶ ὁ συνάνθρωπος

§ Δείχνεις ἔμπρακτα τὴν ἀγάπη σου στὸν πλησίον, ἰδιαίτερα σὲ ὅσους ὑποφέρουν ἢ ἔχουν ἀνάγκη (ἀσθενεῖς, πτωχούς, φυλακισμένους, ἄνεργους, ὀρφανά, ἡλικιωμένους κ.ἅ.);

§ Συγχωρεῖς ὅσους σὲ ἔβλαψαν ἢ μήπως κρατᾶς μέσα σου ἔχθρα καὶ ἀντιπάθεια; Εἶσαι πρόθυμος νὰ ζητήσεις «συγγνώμην» ἀπὸ τὸν πλησίον γιὰ τυχὸν σφάλματά σου;

§ Μήπως θεληματικὰ ἢ ἀθέλητα διέπραξες φόνο ἢ μὲ τὴ συμπεριφορά σου βοήθησες στὴν ἐκτέλεση μίας τέτοιας πράξεως;

§ Μήπως ἔχεις τὸ ἐλάττωμα

§ - Νὰ λὲς ψέματα;- Νὰ κατακρίνεις;- Νὰ συκοφαντεῖς;- Νὰ κολακεύεις;- Νὰ καταριέσαι;- Νὰ ὀργίζεσαι καὶ νὰ βρίζεις;- Νὰ εἰρωνεύεσαι καὶ νὰ χλευάζεις;- Νὰ διαπληκτίζεσαι καὶ νὰ χειροδικεῖς;- Νὰ «στέλνεις» τοὺς ἄλλους «στὸ διάβολο»;- Νὰ εἶσαι περίεργος;

§ Μήπως φθονεῖς τὴν εὐτυχία ἢ ζηλεύεις τὰ ἀγαθὰ τοῦ πλησίον σου; Ἢ μήπως, πάλι, χαίρεσαι στὶς συμφορές του;

§ Μήπως εἶσαι καχύποπτος καὶ δίνεις πίστη στὶς ὑπόνοιές σου γιὰ τοὺς ἄλλους;

§ Μήπως κλέβεις ἢ συνεργάστηκες ποτὲ σὲ κλοπὴ ἢ δέχτηκες ἐν γνώσει σου κλεμμένα πράγματα;

§ Δείχνεις εὐγνωμοσύνη στοὺς εὐεργέτες σου ἢ μήπως ἀνταποδίδεις ἀχαριστία γιὰ τὸ καλὸ ποὺ σοῦ ἔκαναν;

§ Μήπως μὲ τοὺς λόγους καὶ τὴ συμπεριφορά σου σκανδαλίζεις τὸν πλησίον σου ἢ τὸν ἐξωθεῖς στὴν ἁμαρτία;

§ Μήπως ἀσχολεῖσαι μὲ τὴν προσωπική, οἰκογενειακὴ ἢ ἐπαγγελματικὴ ζωὴ τῶν ἄλλων καὶ ἐπεμβαίνεις ἀδιάκριτα, προκαλώντας διάφορα προβλήματα;

§ Μήπως διακινεῖς ναρκωτικὲς οὐσίες ἢ μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο ὁδήγησες ἄλλους στὴ χρήση τους;

§ Μήπως συνηθίζεις νὰ διαδίδεις πληροφορίες ἢ μυστικὰ τῶν ἄλλων, δημιουργώντας ἔτσι διαμάχες στὶς σχέσεις τῶν συνανθρώπων σου;

§ Στὸ ἐπάγγελμα

§ Μήπως ἡ συνείδησή σου σὲ ἐλέγχει γιὰ ἀπάτη, νοθεία, αἰσχροκέρδεια, κατάχρηση, τοκογλυφία, δωροδοκία, ἀπόκρυψη ἐμπορευμάτων κ.λπ.;

§ Μήπως στὶς συναλλαγές σου σὲ διακρίνει ἀνειλικρίνεια, ἀνεντιμότητα ἢ δολιότητα;

§ Μήπως κακομεταχειρίζεσαι, ἐκμεταλλεύεσαι ἢ ἀδικεῖς τοὺς ἐργάτες, ὑπαλλήλους ἢ ὑφισταμένους σου;

§ Στὴν οἰκογένεια

§ Δείχνεις σεβασμό, ἀγάπη καὶ τιμὴ πρὸς τοὺς γονεῖς σου ἢ μήπως συμπεριφέρεσαι μὲ αὐθάδεια, σκληρότητα καὶ περιφρόνηση; Ἰδιαίτερα, τοὺς συμπαραστέκεσαι στὰ γηρατειά τους;

§ Ἡ συμπεριφορά σου στὸ σπίτι διαπνέεται ἀπὸ πνεῦμα θυσίας, ἀγάπης, καλοσύνης, ἀλληλοκατανόησης, ὑποχωρητικότητας καὶ ὑπομονῆς; Μήπως μὲ τὴν ἐριστικότητα, τὸ πεῖσμα ἢ τὶς παράλογες καὶ ἐγωιστικὲς ἀπαιτήσεις σου διαταράσσεις τὴν οἰκογενειακὴ γαλήνη καὶ ἀτμόσφαιρα;

§ Ὡς σύζυγοι:

§ Ἀποδέχεστε τὴ συζυγία ὡς εὐλογία Θεοῦ καὶ ἀγωνίζεστε καθημερινὰ γιὰ τὴν τελείωση καὶ ὁλοκλήρωση τῆς μεταξύ σας ἀγάπης, ὥστε νὰ μὴ διασπᾶται αὐτὴ ἀπὸ καμιὰ ἄλλη γήϊνη ἀγάπη (πρὸς τοὺς γονεῖς, τὰ παιδιά, τοὺς συγγενεῖς, τὸ ἐπάγγελμα κ.α.);

§ Τιμᾶτε καὶ ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τοὺς γονεῖς καὶ συγγενεῖς τοῦ ἄλλου;

§ Διαφυλάσσετε τὴν ἀμοιβαία πίστη καὶ ἀφοσίωση;

§ Μήπως ἀποφεύγετε μὲ διάφορα μέσα τὴν τεκνογονία;

§ Μήπως κάνατε ἔκτρωση ἢ γίνατε ἠθικοὶ αὐτουργοὶ στὴ διάπραξη ἑνὸς τέτοιου ἐγκλήματος;

§ Μήπως διατηρούσατε προγαμιαῖες σχέσεις;

§ Ὡς γονεῖς:

§ Προσεύχεστε θερμὰ γιὰ τὴν προκοπὴ τῶν παιδιῶν σας;

§ Ἢ ζωή σας ἀποτελεῖ καλὸ παράδειγμα γιὰ τὰ παιδιά σας;

§ Μήπως ἐνδιαφέρεστε μόνο γιὰ τὴν κατὰ κόσμο πρόοδό τους; Δείχνετε ἰδιαίτερη φροντίδα γιὰ τὴ χριστιανικὴ ἀγωγή τους, ἀφιερώνοντας γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ τὸν ἀνάλογο χρόνο, ἄλλοτε συμβουλεύοντας καὶ συζητώντας μαζί τους, ἄλλοτε ἐμπνέοντος μὲ τὴ συνέπεια τῆς χριστιανικῆς σας ζωῆς καὶ ἄλλοτε παρακολουθώντας διακριτικὰ τὰ ἀναγνώσματά τους, τοὺς τρόπους ψυχαγωγίας τους καὶ τὶς παρέες τους;

§ Μήπως κάνετε διακρίσεις μεταξὺ τῶν παιδιῶν σας ἢ δὲν ὑπήρξατε δίκαιοι στὶς γονικές σας παροχές;

§ Μήπως ἐπεμβαίνετε ἄκαιρα, πιεστικὰ καὶ ἀδικαιολόγητα στὶς ἀποφάσεις τῶν παιδιῶν σας ἢ στὶς οἰκογένειές τους, ὑπονομεύοντας ἔτσι τὶς προσπάθειές τους ἢ τοὺς οἰκογενειακούς τους δεσμούς;

§ Γ'. Ἐσὺ καὶ ὁ ἑαυτός σου

§ Μήπως εἶσαι προσκολλημένος στὶς βιοτικὲς φροντίδες καὶ τὰ ἐγκόσμια ἀγαθὰ καὶ ἀδιαφορεῖς γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀθάνατης ψυχῆς σου καὶ τὴν ἕνωσή σου μὲ τὸν Θεό;

§ Μήπως διακατέχεσαι ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια, πού εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ ἡ γεννήτρια ὅλων τῶν κακῶν; Αὐτὸ θὰ τὸ διαπιστώσεις:

§ -ἂν ἐπιδιώκεις τὴ δόξα, τὶς τιμές, τοὺς ἐπαίνους, τὰ πρωτεῖα καὶ τὴν προβολή,-ἂν καυχιέσαι καὶ μιλᾶς μὲ ἐγκώμια γιὰ τὶς προσωπικές σου ἱκανότητες, τὴν καλή σου οἰκογένεια καὶ τὶς ἐπαγγελματικές σου ἐπιτυχίες,-ἂν προσπαθεῖς νὰ γίνεσαι ἄρεστος στοὺς ἀνθρώπους,-ἂν δείχνεις μεγάλη ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτὸ σου καὶ ἐπιμένεις μὲ πεῖσμα στὴν προσωπική σου κρίση,-ἂν δὲν δέχεσαι τὶς συμβουλὲς τῶν ἄλλων ἢ ἀντιδρᾶς στὶς ὑποδείξεις τῶν τυχὸν σφαλμάτων σου,-ἂν ἐπιδιώκεις πάντοτε καὶ σὲ ὅλα τὴν ἰκανοποίηση τοῦ ἑαυτοῦ σου ἢ ζητᾶς ἀπαιτητικὰ νὰ ἐξυπηρετεῖσαι ἀπὸ τοὺς ἄλλους.

§ Μήπως μιλᾶς ἄκαιρα, διακόπτοντας ἢ προσβάλλοντας μὲ λόγια ταπεινωτικὰ τοὺς συνομιλητές σου;

§ Μήπως εἶσαι φιλάργυρος ἢ πλεονέκτης;

§ Μήπως ζεῖς μὲ πολυτέλεια καὶ σπατάλη ἢ ξοδεύεις τὰ χρήματά σου σὲ τυχερὰ παιχνίδια, χαρτοπαιξία κ.α.;

§ Μήπως ντύνεσαι καὶ καλλωπίζεσαι μὲ τρόπο προκλητικὸ ἢ μήπως ἡ ἐνδυμασία σου εἶναι ἀνάρμοστη γιὰ τὸ δικό σου φύλο;

§ Μήπως εἶσαι λαίμαργος ἢ γαστρίμαργος;

§ Μήπως λὲς πολλὰ λόγια, περιττὰ καὶ ἀνώφελα ἢ μήπως αἰσχρολογεῖς;

§ Δείχνεις τὸν ἀπαιτούμενο σεβασμὸ στὸ σῶμα σου, ποὺ εἶναι; ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἢ μήπως ἔπεσες σὲ διάφορα σαρκικὰ ἁμαρτήματα (αὐνανισμό, πορνεία, μοιχεία, ἀρσενοκοιτία κ.ἅ.);

§ Μήπως ἐκθέτεις τὸν ἑαυτό σου σὲ διάφορους σαρκικούς πειρασμοὺς (ἄσεμνα θεάματα καὶ διασκεδάσεις, ἀνήθικα περιοδικὰ καὶ βιβλία, πορνογραφήματα, προκλητικὴ μουσικὴ καὶ τραγούδια κ.λ.π.);

§ Ὅταν προσβάλλουν τὸ νοῦ σου αἰσχροὶ λογισμοὶ καὶ φαντασίες τοὺς διώχνεις ἀμέσως ἢ μήπως τοὺς ἀποδέχεσαι καὶ τοὺς καλλιεργεῖς;

§ Μήπως καταστρέφεις τὴν ὑγεία σου, ποὺ εἶναι δωρό του Θεοῦ, μὲ τὴ μέθη, τὸ κάπνισμα ἢ τὴ χρήση ναρκωτικῶν οὐσιῶν;

§ Μήπως σκέφτηκες ποτὲ νὰ αὐτοκτονήσεις;

§ Μήπως διακατέχεσαι ἀπὸ ὀκνηρία, ἀμέλεια ἢ ἀνευθυνότητα;

§ Μήπως σπαταλᾶς ἄσκοπα τὸ χρόνο σου μπροστὰ στὴν τηλεόραση ἢ περιπλανώμενος στὸ διαδίκτυο;

§ Καὶ τώρα, μετὰ τὸν ἔλεγχο τοῦ ἑαυτοῦ σου, τρέξε, ἀδελφέ μου, χωρὶς ἀναβολὴ στὸν πνευματικό. Ἐξομολογήσου τὶς ἁμαρτίες σου α) χωρὶς νὰ κρύψεις καμία, β) μὲ εἰλικρίνεια καὶ συντομία καὶ γ) δίχως νὰ ἀναφέρεις τυχὸν ἀρετές σου ἢ ξένα ἁμαρτήματα. Νὰ εἶσαι σίγουρος πώς, μαζὶ μὲ τὴν ἄφεση, ὁ Θεὸς θὰ σοῦ προσφέρει πλούσια τὴ χάρη Του, γιὰ τὸ ξεκίνημα μίας νέας ζωῆς.




Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου


Νέες ομιλίες π.Αποστόλου Θεολόγου προστέθηκαν.

TRANSLATOR

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Θεία Λειτουργία π.Αποστόλου Θεολόγου Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας Πατησίων

Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

Πρόγευση τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ σημαίνει ὀρθότητα Πίστεως μαζί μὲ ἁγιοπνευματικὴ ζωή


Ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὴν ὁποία πήραμε τροφὴ γιὰ πνευματικὴ κουβέντα, προέρχεται ἀπὸ τὸ κατὰ Μάρκον Εὐαγγέλιον καὶ συγκεκριμένα ἀπὸ τὸ ΙΓ΄ κεφάλαιο, στίχοι 31-37 καὶ τὸ ΙΔ΄ κεφάλαιο, στίχοι 1-2.
Μελετώντας στὸ σύνολό της τὴν ἐν λόγω Εὐαγγελικὴ περικοπή, βρισκόμαστε μπροστὰ σὲ μία σαφῆ ἀναφορὰ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου γιὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐφιστᾶ πρὸς ὅλους τὴν ἀνάγκη πνευματικῆς ἐγρήγορσης, διότι ὅπως ἀναφέρει, «οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ κύριος τῆς οἰκίας ἔρχεται» (Μρκ 13, 35). Αὐτὴ λοιπὸν ἡ Δευτέρα ἔλευση τοῦ Κυρίου, δὲν ὑπόκειται σὲ χρονικοὺς καθορισμούς, καθὼς καὶ πάλι μᾶς βεβαιώνει ὁ Εὐαγγελιστὴς Μάρκος: «περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν», (Μρκ 13, 32). Συσχετίζεται ὅμως μὲ τὴν ὥρα τοῦ θανάτου καθενός μας, τὴν ὁποία καὶ αὐτὴ δὲν γνωρίζουμε, παρ΄ ὅλο ποὺ εἴμαστε σίγουροι πὼς θὰ ἔρθει. Ὁ Ἱερὸς λοιπὸν Εὐαγγελιστής, μᾶς παροτρύνει, νὰ ἔχουμε...
...νήψη, ὥστε ἡ ὥρα, εἴτε τοῦ θανάτου μας εἴτε τῆς Δευτέρας τοῦ Κυρίου Παρουσίας νὰ μὴ μᾶς βρεῖ «καθεύδοντας».

Ὅταν κάνουμε λόγο γιὰ ἐσχατολογικὰ γεγονότα, ἐννοοῦμε κυρίως ὅλα ἐκεῖνα ποὺ θὰ συμβοῦν μὲ τὴ Δευτέρα ἔλευση τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ κρίνει τοὺς ἀνθρώπους.
Κατὰ συνέπεια, καὶ ἐνῶ ἀναμένουμε αὐτὰ τὰ ἐσχατολογικὰ γεγονότα, οὐσιαστικὰ ἐξ ἐπόψεως τρόπου ζωῆς τὰ ἔσχατα ἤδη εἶναι παρόντα, ἀφοῦ οἱ Ἅγιοι ἀπολαμβάνουν τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἤδη ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωή. Ὅπως θὰ διαπιστώσουμε στὴν συνέχεια, οἱ Ἅγιοι ἀπὸ τώρα προγεύονται ὅλα ἐκεῖνα ποὺ πρόκειται νὰ ἀποκαλυφθοῦν. Τὰ ἔσχατα, δὲν ἀναμένονται χρονικῶς, ἀλλὰ φωτίζουν λειτουργικῶς ἀπὸ σήμερα τὸν ἀνακαινισμένο ἄνθρωπο καὶ ὁλόκληρη τὴν κτίση.

Ὁ Κύριος ἔδωσε ἐντολὴ στοὺς μαθητές Του νὰ ἔχουν τὰ μάτια τους ἀνοιχτά. Και νὰ προσεύχωνται. Τοὺς εἶπε: «Βλέπετε. Ἀγρυπνεῖτε. Προσεύχεσθε. Οὐκ οἴδατε γὰρ πότε ὁ καιρὸς ἐστίν». Ἡ προσευχὴ εἶναι ἀπαραίτητη καὶ χρειάζεται πάντοτε στὸν ἄνθρωπο, καθὼς εἶναι ὠφέλιμη. Γιατί αὐτὴ τὸν κρατεῖ σὲ κοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ ὑπὸ τὴν σκέπη Του. Αὐτὴ τὸν φυλάει ἀπὸ τὴ φιλαυτία, τὴν αὐτοπεποίθηση καὶ ἀπὸ τὸ παραστράτημα τῆς ματαιοδοξίας καὶ τῆς ὑπερηφανείας.

Σὲ περίοδο θλίψης καὶ κινδύνων, ὁρατῶν καὶ ἀοράτων, ἡ προσευχὴ χρειάζεται ἀκόμη πιὸ πολύ. Γιατί εἶναι ἡ ἔκφραση τῆς ἀπάρνησης τῆς αὐτοπεποίθησης καὶ ἔκφραση τῆς ἐλπίδας στὸ Θεό. Εἶναι λοιπόν, γεγονὸς ὅτι ἡ προσευχὴ μπορεῖ νὰ βιωθεῖ ἰδιαιτέρως στὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Ὅμως, ἡ πληρότητα καὶ τελείωση τοῦ ἀνθρώπου, ἀναμένονται νὰ βιωθοῦν καὶ νὰ φανερωθοῦν μετὰ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, στὴ μέλλουσα Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Ὁλόκληρη ἡ ζωὴ τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ, προσανατολίζεται πρὸς τὴν ἀναμενόμενη καινὴ πραγματικότητα, τὴ ζωὴ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ὅλη ἡ ἐπὶ τῆς γῆς παρουσία του, ἀπὸ αὐτὴ τὴν προοπτικὴ νοηματοδοτεῖται.
Γνωρίζουμε, ἄραγε, οἱ σημερινοὶ χριστιανοί, τί εἶναι ἡ ἀληθινὴ προσευχή, ποιὰ τὰ χαρακτηριστικά της καὶ ποιοὶ οἱ καρποί της; Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ ὑπῆρξαν οἱ κατεξοχὴν προσευχόμενοι ἄνθρωποι, μᾶς ἔχουν παραδώσει τὴν ἱερή τους ἐμπειρία μὲ τρόπο ἐκφραστικὸ καὶ κατηγορηματικό. Ἡ προσευχή, μᾶς λένε, εἶναι ἀνύψωση τοῦ νοῦ στὸ Θεὸ καὶ συνομιλία μαζί Του. Αὐτὴ μᾶς κρατᾶ σὲ συνεχῆ νήψη καὶ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Θεό.

Ἡ ζωὴ τοῦ ἀνακαινιζομένου πιστοῦ, κατευθύνεται ταυτοχρόνως στὸ «νῦν» καὶ στὴ μέλλουσα Βασιλεία, ἡ ἐμπειρία τῆς ὁποίας ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τοῦ «νῦν». Ὁ ἀνακαινισμὸς βιοῦται ὡς ἀραβώνας πνευματικὸς καὶ ἡ μέλλουσα ζωὴ ὡς γάμος ἐν πνεύματι. Ἡ βίωση ἢ ὄχι τῶν ἐμπειρικῶν πραγματικοτήτων, θὰ εἶναι ἀνάλογη ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ προετοίμασε κανεὶς τὸν ἑαυτό του καὶ ἀγρύπνησε πνευματικά, ἤδη ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωή. Μὲ ἄλλα λόγια, ὁ ἄνθρωπος μὲ τὶς ἐπιλογὲς του καθορίζει τὸν τρόπο ὑπάρξεώς του στὸ μέλλον. Γιατί, ἡ ἕνωση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό, εἶναι πραγματικότητες ποὺ ἀρχίζουν νὰ βιώνονται ἀπὸ τώρα καὶ αὐξάνονται κατὰ τὸ πνευματικὸ μέτρο τοῦ καθενός, ὅμως, ἡ πληρότητά τους θὰ ἀποκαλυφθεῖ στὴν ἄλλη ζωή.

Μόνον ὅταν ὁ ἄνθρωπος εἶναι, ἀδιαλείπτως, στραμμένος πρὸς τὸν Θεό, ταπεινά, διὰ τῆς προσευχῆς, εἶναι ἐνεργὸς μέσα του ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐκφραζόμενη ὡς ἁγιοπνευματικὴ ζωή. Γι΄ αὐτό, χριστιανὸς ποὺ δὲν προσεύχεται, δὲν εἶναι ἀληθινὸς χριστιανός. Καὶ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ξέρει νὰ προσευχηθεῖ, δὲν εἶναι ὁλοκληρωμένος ἄνθρωπος.
«Ὅπως τὸ σῶμα», λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, «χωρὶς τὴν ψυχή, εἶναι νεκρό, ἔτσι καὶ ἡ ψυχή, χωρὶς τὴν προσευχή, εἶναι νεκρή».

Ὁ ἀνακαινισμὸς τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς τοῦ πιστοῦ, ἐνεργεῖται μέσα στὴν ἱστορία, ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας». (Β Κορ. 6,2). Γι΄ αὐτὸ ἐπιβάλλεται ἀφ΄ ἑνὸς μὲν νὰ προφυλασόμαστε διὰ τῆς προσευχῆς, ἀφ΄ ἑτέρου δὲ νὰ γίνουμε ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωὴ κοινωνοὶ καὶ μέτοχοι τῶν μελλόντων ἀγαθῶν καὶ νὰ βιώσουμε μέσα μας τὴ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ὅπως ἐπαναλαμβάνει ὁ ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας: «φύεται ἐν τῶδε τῷ βίῳ καὶ τὰς ἀρχὰς ἐντεῦθεν λαμβάνει, τελειοῦται δὲ ἐπὶ τοῦ μέλλοντος», δηλαδή, (ὁ ἀνακαινισμὸς) ἐμφυτεύεται στὴ ζωὴ αὐτὴ καὶ ἀρχίζει ἀπὸ ἐδῶ, τελειοποιεῖται ὅμως κατὰ τὸν μέλλοντα αἰώνα, ὅταν θὰ φθάσει κανεὶς σ΄ ἐκείνη τὴν ἡμέρα.

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης τόνιζε συχνά: «Νὰ προσεύχεσαι χωρὶς ἀγωνία, ἤρεμα, μὲ ἐμπιστοσύνη στὴν ἀγάπη καὶ στὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Μὴν κουρασθεῖς νὰ προσεύχεσαι. Νὰ γονατίζεις μπροστὰ στὸν Ἐσταυρωμένο καὶ τοὺς Ἁγίους καὶ νὰ προσεύχεσαι ταπεινὰ καὶ μὲ ἀγάπη, ὅσο μπορεῖς. Θὰ βρεῖς μεγάλη βοήθεια».

Σύμφωνα μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὁ πιστὸς δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει ταυτοχρόνως ἀρρωστημένη καὶ ὑγιαίνουσα φύση. Ἢ εἶναι ὑγιὴς ἢ εἶναι ἀσθενής. Ἡ θεραπεία ἄλλωστε, τόσο ἀπὸ τὴν προπατορικὴ ὅσο καὶ ἀπὸ τὴν προσωπικὴ ἁμαρτία, δὲν ἀναμένεται στὸ μέλλον, ἀλλὰ παρέχεται πλήρως μέσα στὸ πλαίσιο τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὴν παροῦσα ζωή. Διότι, δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρξουν δύο βασιλεῖες καὶ δύο κυρίαρχοι ταυτοχρόνως (θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ ἐγωκεκτρικὸ θέλημα). Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ λειτουργήσει μέσα μας τέτοια «οἰκουμενικὴ κυβέρνηση». Ὅταν συμβαίνει πάντως νὰ ὑπάρχει κάτι τέτοιο, δὲν εἶναι σίγουρα «οἰκουμενική», ἀλλὰ γνήσια οἰκουμενιστική, δηλαδή, συγκρητιστική.
Ἀμέσως, μόλις ταπεινωθοῦμε, ζητώντας μόνον αὐτὴ τὴ Βασιλεία ἐνεργὸ μέσα μας, ὅλα τὰ ἄλλα τὰ βιοτικά, θὰ μᾶς τὰ διασφαλίσει ὁ Χριστός, ὡς τεκμήρια τῆς ἀξιοπιστίας τῶν λόγων του: «Ζητεῖτε πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμίν». (Μτθ. 6,33).

Ἡ πνευματικὴ προκοπὴ τῶν πιστῶν στὴν ἐν Χριστῷ ζωὴ εἶναι ἀπεριόριστη, καθὼς μποροῦν νὰ φθάσουν μέχρι τοῦ σημείου νὰ γίνουν κατὰ χάριν ὅ,τι ὁ Χριστὸς εἶναι κατὰ φύσιν. Αὐτὸς ἄλλωστε εἶναι ὁ σκοπὸς καὶ ἡ προοπτική τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου στὴν Ἐκκλησία, ἀέναος προσευχὴ γιὰ τὴν αὔξηση τῆς δεκτικότητας τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέχρι τὴν «ἡμέρα Κυρίου». Τότε ποὺ θὰ λάμψει ὁ Θεὸς μὲ τὴ δόξα τῆς θεότητός Του, θὰ γίνει ἡ ἀνέσπερη καὶ ἀτελεύτητη ἡμέρα χαρᾶς τῶν Ἁγίων. Γιατί ἐνῶ ἡ ἔνσαρκη παρουσία τοῦ Κυρίου στὸν κόσμο ἦταν φανέρωση ἀνακαινίσεως καὶ σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ἔνδοξη Δευτέρα Παρουσία Του θὰ εἶναι παρουσία κρίσεως κόσμου.

Νὰ τί λέει ὁ Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης σχετικὰ μὲ τὸν πνευματικό μας ἀγώνα: «Μὲ τὴν ἐγρήγορση καὶ τὴν ἀδιάλειπτη προσευχή, προσέχεις καὶ φέρνεις καλοὺς λογισμούς. Ἐνῶ, ἂν δὲν βρίσκεσαι σὲ ἐγρήγορση, μπορεῖ ὁ νοῦς σου νὰ πάει σὲ διάφορα μὴ πνευματικὰ πράγματα ἢ ἀκόμη καὶ σὲ ἐλεεινά. Γι΄ αὐτὸ προσπάθησε νὰ μὴ μαζεύεις σαβούρα λογισμῶν καὶ ὕστερα παλεύεις νὰ τοὺς διώξεις. Νὰ λὲς τὴν εὐχὴ καὶ νὰ συγκεντρώνεσαι. Μὴν ἀφήνεις τὸ νοῦ σου νὰ γυρίζει».

Ἡ παρουσία τοῦ Κυρίου ἔγινε ἤδη στοὺς πιστοὺς καὶ γίνεται πάντοτε σὲ ὅσους τὴν δέχονται. Ἑπομένως, ἡ «ἡμέρα Κυρίου» πρόκειται νὰ αἰφνιδιάσει μόνο τοὺς ἁμαρτωλούς, ἀφοῦ γιὰ τοὺς δικαίους καὶ ἁγίους εἶναι ἤδη παροῦσα. Ὅσοι εἶναι ἀνακαινισμένοι πνευματικά, ἀγρυπνοῦν καὶ προσεύχονται ἐν μετανοία, αὐτοὶ δὲν κρίνονται στὴ μέλλουσα κρίση, οὔτε ἐλέγχονται μὲ τὸ φῶς γιατί ἔχουν προφωτισθεῖ καὶ εἶναι τέκνα φωτὸς καὶ υἱοὶ τῆς μελλούσης Βασιλείας. Δηλαδή, ἡ «ἡμέρα τοῦ Κυρίου» πρόκειται νὰ ἀποκαλυφθεῖ αἰφνιδίως καὶ θὰ εἶναι παρουσία καὶ «ἀνάστασις κρίσεως», γιὰ ὅσους βρίσκονται μέσα στὸ σκότος τῶν παθῶν καὶ δὲν ἔχουν ἀκόμη ἀνακαινισθεῖ καὶ ὄχι βεβαίως γιὰ ἐκείνους ποὺ ἑλλάμπονται ἀπὸ τὸ θεῖο φῶς.

Ἰδιαιτέρως δὲ ἡ Θεία Εὐχαριστία, δὲν εἶναι τίποτε λιγότερο ἀπὸ φανέρωση τοῦ καινοῦ τρόπου τῆς ὑπάρξεως τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς ἀναμενόμενης Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία δὲν εἶναι διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Ὅταν ὁ πιστὸς γίνεται «κοινωνὸς» ἤδη ἀπὸ ἐδῶ, τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν μέσω τῆς προσευχῆς, γίνεται συγχρόνως συμμέτοχος καὶ κληρονόμος τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν.

Σύμφωνα μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Πατερικὴ Θεολογία, ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι ὅ,τι φαίνεται πὼς εἶναι, ἀλλὰ ὅ,τι πρόκειται νὰ γίνει, ἀφοῦ ἔχει κληθεῖ νὰ γίνει κατὰ χάριν Θεός. Ἑπομένως, ἡ ἁγιοπνευματικὴ ζωή, εἶναι ἄκτιστη ζωὴ καὶ παρέχεται, χαρισματικῶς, μόνον μέσα στὸ πλαίσιο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ τὴν ἐντοπίσει σὲ καμμιὰ ἄλλη θρησκεία ἢ στοὺς ἑτεροδόξους αἱρετικοὺς χριστιανούς.

Ὡς ἀπαύγασμα, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ταυτίζεται μὲ τὴν ἁγιοπνευματικὴ ζωή, κυριαρχεῖ σὲ ὅλες τὶς ἐκδηλώσεις τοῦ πιστοῦ, στὸ πλαίσιο τῆς Ἐκκλησίας. Ἔτσι, ἡ καθαρότητα τῆς πίστεως καὶ ἡ ὀρθότητα τοῦ βίου συνιστοῦν ἀπὸ κοινοῦ τὴν εὐσέβεια τῶν πιστῶν. Ἡ σωστὴ θεωρητικὰ πίστη καθεαυτὴν ἀπὸ μόνη της, δὲν ἔχει σωτηριολογικὸ χαρακτήρα ὅταν ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι διεφθαρμένη, γιατί δὲν ἐνεργεῖ μαγικά, ἀλλὰ ἀπαιτεῖ ἄρρηκτη σύνδεση μὲ τὴν ἁγιοπνευματικὴ ζωή, ὅπως χαρακτηριστικὰ ἀναφέρει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος: «οὐδὲν γὰρ ὄφελος ἠμὶν εἰς σωτηρίαν, δογμάτων ὑγιῶν, διεφθαρμένης ἠμὶν τῆς ζωῆς».

Στὶς ἐπερχόμενες δοκιμασίες θὰ μᾶς θρέψει καὶ θὰ μᾶς στηρίξει μόνο ἡ «ἐν πνεύματι καὶ ἀληθεία» κοινωνία μὲ τὸν ὄντως Ὄντα Θεό, τὸν Παντοκράτορα Κύριο. Ὁ δικός Του αἰώνιος λόγος ἀκούγεται σήμερα, ὅσο ποτὲ ἄλλοτε, ἀφυπνιστικὸς καὶ σωτήριος: «Βλέπετε, ἀγρυπνεῖτε καὶ προσεύχεσθε...», γιὰ νὰ μᾶς βρεῖ ὁ Κύριος ἕτοιμους πνευματικά, καὶ νὰ ἀξιωθοῦμε τῆς ἐπουρανίου Βασιλείας Του. Ἀμήν.


Ἰ. Μ.
www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...