Ἱερὰ Μονὴ Καρακάλλου Ἁγίου Ὅρους
Ἡ
εἰκόνα τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ εἶναι μεγαλοπρεπής. Οἱ Μαθηταὶ
ἐξεπλάγησαν, καὶ μὲ ἀπερίγραπτον χαρὰν καὶ θαυμασμὸν παρακολουθοῦσαν τὴν
Ἀνάληψιν τοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς οὐρανούς. Οἱ Μαθηταὶ δὲν εἶδαν τὴν ἀρχὴν
τῆς Ἀναστάσεως, ἀφοῦ κανεὶς δὲν εἶδε τὸ Χριστὸ τὴν ὥρα ποὺ ἐξήρχετο ἀπὸ
τὸ μνημεῖον. Μετὰ ὅμως ἀπὸ τὴν Ἀνάστασίν Του, ὁ Κύριος ἐμφανίσθηκε
πολλὲς φορὲς εἰς αὐτούς. Τὴν Ἀνάληψιν ὅμως τοῦ Κυρίου οἱ Μαθηταὶ τὴν
εἶδον ἀπὸ τὴ ἀρχήν.
Οἱ Μαθηταὶ ἀτενίζουν πρὸς τὸν οὐρανὸν
καὶ βλέπουν ἀναλαμβανόμενον τὸν ἀγαπητόν τους Διδάσκαλον. Καὶ ἐνῶ
ἀποχωρίζεται ἀπὸ αὐτοὺς ὁ Κύριος, εἰς τὸ κέντρον τῆς Συνάξεως τῶν
Ἀποστόλων εὑρίσκεται ἡ Παναγία, ἡ Μητέρα τοῦ Χριστού1. Ἡ Παναγία εἶναι
τὸ πιὸ ἀγαπητὸν πρόσωπον εἰς τὸν Χριστὸν καὶ εἰς τοὺς Χριστιανούς. Ποτὲ
δὲν διεκδίκησε καμμίαν θέσιν μέσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Εἶναι ὅμως τὸ
κέντρον τῆς θείας λατρείας καὶ ὁ πιὸ πολύτιμος θυσαυρὸς ποὺ ἔχει ἡ
Ἐκκλησία μας.
Πάντα ὁ Κύριος προετοίμαζε τοὺς Μαθητές
Του ὅτι θὰ φύγη ἀπὸ τὸν κόσμον αὐτόν. Καὶ ὅταν ἐπλησίαζε ἡ ὥρα τῆς
Σταυρικῆς Του θυσίας, ἔλεγε πρὸς αὐτοὺς ὅτι...