Έλεγε ένας ιερέας, που ήταν πνευματικός καθοδηγός πολλών ψυχών:
«Η μετάνοια είναι σπουδαίο πράγμα, αλλά είναι η αρχή μόνο για την αποκατάσταση της υγείας της ψυχής. Διότι υπάρχουν πολλά είδη αμαρτιών, που λερώνουν την ψυχή, και χρειάζεται διαφορετικός κόπος και χρόνος για να καθαριστεί το καθένα απ΄ αυτά και να αναπνεύσει υγιής και πάλι η ψυχή, δίχως τις συνέπειες των λεκέδων της αμαρτίας.
Υπάρχουν αμαρτίες που κάθονται σαν απαλή σκόνη πάνω στην επιδερμίδα της ψυχής. Με ένα απλό τίναγμα, η σκόνη φεύγει και η ψυχή αμέσως καθαρίζει. Υπάρχουν άλλες αμαρτίες που λερώνουν την επιδερμίδα σαν το κρασί. Ένα απλό τίναγμα δεν αρκεί. Με λίγο νερό όμως ξεπλένεται αμέσως η επιφάνεια. Άλλες αμαρτίες λερώνουν σαν το λάδι. Σ΄αυτή την περίπτωση, ούτε το τίναγμα ούτε το νερό επαρκούν. Χρειάζεται σαπούνι για να γίνει σωστά ο καθαρισμός. Άλλες πάλι αμαρτίες είναι σαν το μελάνι. Το σαπούνι δεν αρκεί, χρειάζεται οινόπνευμα. Τέλος υπάρχουν αμαρτίες που είναι σαν το τατουάζ. Για να καθαρίσει η επιδερμίδα της ψυχής, απαιτείται επώδυνη εγχείρηση!
Όμως για κάθε λεκέ της ψυχής, η αρχή του καθαρισμού γίνεται με την μετάνοια. Όσο πιο ειλικρινής είναι η μετάνοια, τόσο πιο αποδοτική θα είναι και η μέθοδος καθαρισμού που θα επιλέξει ο Θεός να εφαρμόσει στην ψυχή μας...»
Πηγή: Βασίλης Αργυριάδης, "Όσο μπορείς", εκδ. εν πλω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου