Αυτός ο Άγιος καταγόταν από την Κιλικία, ήταν δε υπερβολικά καλοπροαίρετος άνθρωπος και έχοντας τον φόβο του Θεού φυτευμένο στην καρδιά του, έγινε και στους άλλους δάσκαλος σωτηρίας. Διότι συμβούλευε και τους Έλληνες, που λάτρευαν τα είδωλα, να απέχουν από τα μάταια αυτά και άψυχα και να γνωρίσουν τον Θεό, τον Ποιητή του παντός. Οπότε από την αιτία αυτή συνελήφθη και οδηγήθηκε στον ηγεμόνα, που λεγόταν Σακερδώτας.
Από αυτόν λοιπόν δοκίμασε ο Άγιος διάφορα βάσανα,
διότι αφού έβαλε ο θηριώδης στα πόδια του Αγίου υποδήματα σιδερένια, τα οποία είχαν καρφιά, τον πρόσταζε να τρέχει μπροστά από τα άλογα, μέχρι την πόλη Γάγγρα, η οποία απέχει από την Κιλικία ογδόντα στάδια, δηλαδή δέκα μίλια. Και αφού ο Άγιος πέρασε τα επτά στάδια, δηλαδή περίπου ένα μίλιο, δίψασαν οι στρατιώτες που τον συνόδευαν και δεν μπορούσαν να περπατήσουν πλέον από τη δίψα. Για τον λόγο αυτό ο Άγιος, αφού προσευχήθηκε, έβγαλε νερό από μία ξερή πέτρα, που ήταν στο δρόμο, το οποίο τρέχει μέχρι σήμερα «εις δόξαν Θεού και εις τιμήν του Μάρτυρος».
Και όταν ο Άγιος έφθασε στην Γάγγρα, εκεί ανάφθηκε ένα καμίνι και τοποθετήθηκε μέσα σ’ αυτό, όπου και την ψυχή του παρέδωσε στον Κύριο και έλαβε από αυτόν του μαρτυρίου τον στέφανο. Τελείται δε η Σύναξη και εορτή του κοντά στην γέφυρα του Ιουστινιανού και κοντά στην τοποθεσία που λέγεται Πετρίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου