"Ἀπόλαυση ἦταν νὰ βλέπει κανείς το πῶς ὁ Γέροντας
Παΐσιος καὶ ὁ Γέροντας Πορφύριος σκεφτόντουσαν ὁ ἕνας γιὰ τὸν
ἄλλο.
- Γέροντα, εἶπε κάποιος ἀδελφὸς στὸν Γέροντα Παΐσιο,
θέλω νὰ σᾶς δῶ γιὰ κάποιο μου πρόβλημα ποῦ τὸ συζήτησα καὶ μὲ τὸν Γέροντα
Πορφύριο.
- Ἂν τὸ συζήτησες μὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο δὲν
χρειάζεται καὶ μ' ἐμένα, γιατί ἐκεῖνος εἶναι ἔγχρωμη δορυφορικὴ τηλεόραση, ἐνῶ
ἐγὼ εἶμαι ἀσπρόμαυρη.
Ἔτσι ταπεινὰ φρονοῦσε ὁ Γέροντας. Ὁ δὲ Γέροντας
Πορφύριος μᾶς ἔλεγε:
- Ἡ Χάρη ποῦ ἔχει ὁ Γέροντας Παΐσιος ἔχει μεγαλύτερη
ἀξία ἀπὸ τὴ δική μου, γιατί αὐτὴ τὴν ἀπέκτησε μετὰ ἀπὸ κόπο καὶ ἀσκητικοὺς
ἱδρῶτες, ἐνῶ ἐμένα ὁ Θεός μου τὴν ἔδωσε ἐντελῶς δωρεὰν ὅταν ἤμουν πολὺ μικρός,
μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ βοηθηθοῦν οἱ ἀδελφοί".
Πηγή: Ἱερομονάχου Χριστοδούλου,
Σκεῦος ἐκλογῆς, 1996, σέλ. 379
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου