Τον αμαρτωλό τον αγαπάς, δεν τον πετροβολάς...

 

 

 

Πάντως ώρες ώρες έχω την εντύπωση ότι ορισμένοι άνθρωποι της "θρησκείας", όχι απλά δεν θα άφηναν κάτω την πέτρα στην προτροπή του Χριστού «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω…», αλλά θα έπιαναν την πιο μεγάλη και βαριά πέτρα που θα έβρισκαν μπροστά τους και θα την πετούσαν με μανία στο αμαρτωλό άνθρωπο. 

Άλλωστε γι’ αυτούς είναι εχθρός, γιατί κάνει κάτι «απαίσιο», τους θυμίζει όλα εκείνα που θα ήθελαν και αυτοί...

Πέτα, φτερούγισε από αναστάσιμη χαρά!

 

Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Καζάκος

Μη σε πιάνει αυτή η αφόρητη φοβία ότι τα πάντα είναι αμαρτία….

Αυτό σε οδηγεί σε κατάθλιψη, και σε απόγνωση δαιμονική!

Ούτε όμως και στο άλλο άκρο,…

Ο Θεός είναι η "ξεκούραση" μας...

 

 

Έρχεται ο άλλος λαβωμένος από την ζωή, τις δοκιμασίες, τις αρρώστιες, τα πάθη, τα λάθη, και όλα τα ζόρια του βίου, και αντί να τον αναπαύσεις και ξεκουράσεις, τον γεμίζεις ενοχές. 

Του λες ότι ο Θεός είναι θυμωμένος, ότι δεν τον αγαπάει όπως πριν, και για ότι κακό και δύσκολο του συμβαίνει φταίει ότι είναι «αμαρτωλός». 

Δηλαδή πάνω στον ήδη βαρύ σταυρό του πας και του καρφώνεις ακόμη ένα καρφί. Κι αυτός αιμορραγεί περισσότερο. 

Μοιάζει με...

Αυτός ο άγιος δεν ήταν άνθρωπος σαν εμένα ; Πώς έγινε άγιος ;

 

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Διαβάζεις την ζωή των αγίων και βλέπεις μπροστά σου ζωντανές μεταφράσεις του Ευαγγελίου και εμπνέεσαι.
Τους γνωρίζεις σιγά σιγά. Βλέπεις πώς γεννήθηκαν, ποια ήταν η κατά σάρκα μητέρα τους, πώς άρχισαν την ζωή τους, πώς έχυσαν τους ιδρώτες τους, τα αγιασμένα τους δάκρυα, πώς πότισαν την γη με το πολύτιμο, το ζεστό τους αίμα.
 Το αίμα εκείνο που ήταν ενωμένο με το αίμα του Χριστού.
Ενθουσιάζεσαι και σου έρχεται να πηδήσεις για να φτάσεις ψηλά.
 Τους διαβάζεις και τους νοιώθεις μαζί σου, σα να ακούς την αναπνοή τους. Σα να καθώμαστε όλοι μαζί και ύστερα από λίγο σας λέω:

Πώς πραγματικά να αποτίσουμε φόρο τιμής για τους εκλειπόντες αγαπημένους μας

 

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς

Συναντούμε πολύ συχνά περιπτώσεις όπου συγγενείς τού θανόντος θέλουν να διοργανώσουν πολυέξοδη κηδεία ή να χτίσουν έναν πλούσιο τάφο. Μεγάλα χρηματικά ποσά δαπανώνται μερικές φορές σε πολυτελή μνημεία.
Πολλά χρήματα δαπανώνται από συγγενείς και φίλους σε στεφάνια και λουλούδια, και τα τελευταία πρέπει μάλιστα να αφαιρεθούν από το φέρετρο πριν κλείσει, για να αποφευχθεί τυχόν επιτάχυνση τής αποσύνθεσης τού σώματος.

Άλλοι πάλι προτιμούν να αποτίσουν φόρο τιμής στον θανόντα αλλά και τη συμπαράσταση τους με τους συγγενείς τού θανόντος μέσω του Τύπου, αν κι αυτός καθαυτός ένας τέτοιος τρόπος έκφρασης τών συναισθημάτων δεν καταδείχνει τίποτε άλλο παρά την ρηχότητά αυτών τών «συναισθημάτων», και μερικές φορές το πόσο ψεύτικα αυτά τα συναισθήματα είναι, γιατί αυτός που θρηνεί με ειλικρίνεια δεν θα ‘βγάλει’ τον θρήνο του στην ‘βιτρίνα’ για επίδειξη αλλά θα θελήσει να εκφράσει την θλίψη του με πιο προσωπικό, πιο ζεστό τρόπο.
Αλλά ό,τι κι αν κάνει κανείς, για το θανόντα δεν θα αλλάξει τίποτε: είναι ένα νεκρό σώμα πού κείτεται σε ένα φτωχό ή σε ένα πλούσιο φέρετρο, σε έναν πολυτελή ή ταπεινό τάφο. Δεν κουβαλάει την μυρωδιά τών λουλουδιών, δεν τού χρειάζονται οι προσποιημένες εκφράσεις θλίψης.
Το σώμα ενδίδει στην αποσύνθεση, η ψυχή όμως ζεί, αλλά...

Τ. Κολλιάντερ : Μάθε να γίνεσαι αόρατος… ώστε να σε βλέπει και να σε ευλογεί ο Θεός

 

Θα στο ξαναπώ άλλη μια φορά.

Μάθε να σιωπάς.

Μην αφήνεις να βλέπουν οι άλλοι τι κρατάς στα χέρια σου.

Δουλεύεις για τον Αόρατο.

Ας είναι και το έργο σου αόρατο.

Όταν σκορπίζει κανείς γύρω του ψίχουλα, μαζεύονται τα πουλιά που στέλνει ο διάβολος, λένε οι άγιοι.

Πρόσεξε την αυτοϊκανοποίηση.

Γι’αυτό οι άγιοι δίνουν την συμβουλή:

Πώς πολεμάει ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ τον ΑΝΘΡΩΠΟ- 20 ΤΑΚΤΙΚΕΣ που ακολουθεί

www.triklopodia.gr

ΤΟΛΜΗ

 

Αν φοβάσαι να ξεβολευτείς,να εκτεθείς, να ρισκαρεις να χάσεις κάτι πολύτιμο,κάτι που πραγματικά θα σου κοστίσει, θα παραμείνεις μοιραία στην μετριότητα που προσφέρει η απλή επιβίωση.


Ο κόσμος έχει εθιστεί στην αδράνεια,ο φόβος έχει παραλύσει κάθε ελπίδα για αλλαγή.Κι όμως η ζωή χωρίς ανατροπή μοιαζει άγευστη και αδυνατεί να χορτάσει την αιώνια ψυχή.


Αν κάτι μας ζητά ο Χριστός αυτό είναι...

Μόνο δύο πράγματα δεν θα σε αφήσει να κάνεις ο πονηρός…

 

Η πίστη μας δεν μαθαίνεται με διαβάσματα και ακούσματα. Στην πράξη, με την εφαρμογή θα διαπιστώσουμε εάν είναι αλήθεια. Την πίστη μας είναι ζωή και την μαθαίνουμε ζώντας! Μετά από 2000 χρόνια θα πιστεύουμε μόνο; Εάν δεν ζούμε τον Θεό, δεν τον ξέρουμε.
Ο διάβολος μας βοηθά να κάνουμε ελεημοσύνη, να νηστεύουμε, να παρθενεύουμε, να χτίζουμε Εκκλησίες γιατί ξέρει ότι μπορεί να μας ρίξει στην υπερηφάνια.

 Μόνο δύο πράγματα δεν θα σε αφήσει να κάνεις ο διάβολος:

Το θαύμα της προσευχής των θλιμμένων και ταπεινών.

 

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

«Ο Κύριος, δεν ευαρεστείται με την προσευχή των υπερηφάνων. Όταν όμως θλίβεται η ψυχή του ταπεινού ανθρώπου, ο Κύριος πάντα την εισακούει.
Ένας γέρος ασκητής, που ζούσε στις πλαγιές του όρους Άθω, είδε ότι οι προσευχές των μοναχών ανέβαιναν στους ουρανούς· και εγώ δεν εκπλήττομαι γι’ αυτό.

Ο ίδιος γέροντας, όταν ήταν μικρός και έβλεπε...

Ἁγ. Παΐσιος: Τώρα καταλαβαίνω τί τραβοῦσαν οἱ Προφῆτες.

 

 

– Ἀγωνιᾶτε, Γέροντα;
– Ἄχ, τί ἄσπρισαν τὰ γένια μου πρόωρα; Ἐγώ πονάω δυὸ φορές, μία, ὅταν προβλέπω μία κατάσταση καὶ φωνάζω, γιὰ νὰ προλάβουμε ἕνα κακό ποὺ πρόκειται νὰ γίνη, καὶ μία, ὅταν δὲν δίνουν σημασία – ἴσως ὄχι ἀπὸ περιφρόνηση –, καὶ συμβαίνη μετά τὸ κακό καὶ μοῦ ζητοῦν τότε τὴν συμπαράστασή μου. Τώρα καταλαβαίνω τί τραβοῦσαν οἱ Προφῆτες. 

Μεγαλύτεροι Μάρτυρες ἦταν οἱ Προφῆτες!

Ο Απαιτητικός γέρος

 

Κάποτε ο αββάς Αγάθων πήγαινε στη πόλη για να πουλήσει το εργόχειρό του και να προμηθευτεί λίγο ψωμί για τη συντήρησή του. Κοντά στην αγορά βρήκε έναν φτωχό και ανάπηρο γέρο.
   -Για όνομα του Θεού, αββά, άρχισε τα παρακάλια ο γέρος μόλις είδε τον όσιο. Μη μ’αφήσεις κι εσύ αβοήθητο και τον δυστυχή! Πάρε με κοντά σου.
   Ο αββάς Αγάθων τον έβαλε να καθίσει δίπλα του, εκεί που άπλωσε τα καλάθια του για να τα  πουλήσει.
   -Πόσα λεπτά πήρες, αββά; τον ρώτησε ο γέρος μόλις  πούλησε το πρώτο καλάθι.

Η αμαρτία να αρνείσαι την ζωή….

 

 

Ο Γάλλος ψυχαναλυτής Λακάν έλεγε, «υπάρχει μόνο μια αμαρτία, ένα δικαιολογημένο αίσθημα ενοχής: να υποχωρήσεις με την έννοια του να κάνεις πίσω όσον αφορά την επιθυμία σου».
Αυτή όμως είναι μια εξίσου μεγάλη θεολογική αλήθεια. Δηλαδή ότι, η άρνηση να ζήσεις την ζωή που σου χάρισε ο Θεός, είναι αμαρτία. Ο Θεός μας «καλεί» και εμείς κρυβόμαστε από τα όνειρα, τις επιθυμίες και τα χαρίσματα μας.

Ας θυμηθούμε την παραβολή των ταλάντων.

Γέρων Ἐφραίμ: Ὅσον περισσότερον πάσχομεν, τόσον πιὸ ὡραῖος στέφανος τῆς δόξης πλέκεται!

Βάσταζε, παιδί μου, τὸν σταυρόν σου καὶ γνώριζε ὅτι εἰς ὅσα πάσχομεν εἶναι γνώστης ὁ Θεὸς καὶ ὡς Πατὴρ γνήσιος προσπαθεῖ μὲ κάθε τρόπον νὰ μᾶς μορφώση ἐντός μας, τὸν Ἰησοῦν Χριστόν.
Ὁ Θεὸς παιδεύει καὶ πάλιν ἰᾶται, ἀνεβάζει καὶ κατεβάζει. Εἰς τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου τὶς δύναται ἀντιστῆναι; Ἐὰν θέλει ὁ Θεὸς νὰ πάσχωμεν, ἄρα ἔχει κάποιον σωτήριον σκοπόν, τὸν ὁποῖον ἠμεῖς οἱ γήϊνοι δὲν δυνάμεθα προορατικῶς νὰ τὸν προϊδωμεν, ἐνῶ ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ μακροθυμία καὶ τὸ ταπεινόν της παραδοχῆς τοῦ πειρασμοῦ, πάντοτε, ναί, πάντοτε, θὰ φέρη κατόπιν βεβαίαν ὠφέλειαν.
Βάσταζε, παιδί μου, τὸν σταυρόν σου καὶ γνώριζε ὅτι εἰς ὅσα πάσχομεν εἶναι γνώστης ὁ Θεὸς καὶ ὡς Πατὴρ γνήσιος προσπαθεῖ μὲ κάθε τρόπον νὰ μᾶς μορφώση ἐντός μας, τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. Θέλει νὰ πάσχωμεν, διότι οἶδεν, τί ἔχει ἑτοιμάσει διὰ τὰ πάσχοντα παιδιὰ Τοῦ εἰς τοὺς οὐρανούς.
Ἐὰν ὅμως δὲν στείλη εἰς αὐτὰ θλίψεις, θὰ ἀδικηθοῦν, διότι θὰ ὑστερηθοῦν τὰ ἀνεκλάλητα ἀγαθὰ τοῦ οὐρανοῦ. Ὅσον περισσότερον πάσχομεν, τόσον πιὸ ὡραῖος στέφανος τῆς δόξης πλέκεται!
Μὴ πιστεύης ποτὲ ὅτι ἔχεις δαιμόνιον, μὴ σὲ πλανέση ποτὲ κανένας τέτοιος λογισμός. Εἰς πολλοὺς μοναχοὺς συμβαίνουν τοιαῦτα, ὅταν ἀρρωστήσουν, οὕτως ὁ Θεὸς τὰ ἔκανε. Ὅταν ἀσθενῆ τὸ σῶμα, νὰ ἀκολουθῆ σύμφωνα καὶ ἡ ψυχή, καὶ ὅταν....

Ο Θεός είναι αίσθηση χαράς...

 

 

 

Ο Θεός είναι μια βαθιά αίσθηση χαράς, αγάπης και ειρήνης. Δεν μπορεί να ερμηνευτεί, γιατί δεν είναι μια χαρά ενδοκοσμική, δεν είναι μια χαρά αντικειμένου. Η χαρά αυτή δεν ήλθε στην ζωή σου, γιατί πέτυχες, πλούτησες, κατέκτησες, κατάφερες, πήρες και αγόρασες ένα αντικείμενο που τόσο πολύ ήθελες. Άλλωστε κι αυτό σε λιγάκι όσο κι αν το πόθησες, δεν θα σε εκπλήσει πια. 

Η παρουσία του Θεού είναι...

«Μονογενής Ελπίδα»

 

+ Φώτης Κόντογλου

Ο άνθρωπος που δεν ελπίζει σε καμμιά βοήθεια εκτός από τον Θεό, και σε καμμιά ζωή εκτός από αυτόν, και σε καμμιά άλλη χαρά εκτός από αυτόν, και σε καμ­μιά δικαιοσύνη εκτός από αυτόν, και κρεμιέται με δά­κρυα μονάχα σ’ Εκείνον, έχοντας «μονογενή ελπίδα», αυτός βρίσκει έλεος και αναπαύεται από «τα της ματαιότητος και πολυμόχθου σαρκός».

Γι’ αυτόν «η αγάπη η εν Χριστώ ισχυροτέρα εστί της ενταύθα ζωής», κατά τον ά­γιο Ισαάκ. Και δεν θέλει να χωρισθεί από τον Θεό, και προτιμά τον θάνατο από τούτον τον χωρισμό, γιατί νοιώ­θει καλά πως σωστά λέγει ο άγιος Κύριλλος ότι...

Η πίστη βλέπει το αόρατο, πιστεύει στο απίστευτο, και λαμβάνει το αδύνατο

 

ΕΙΠΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ… Χρόνος δεν είναι τίποτε άλλο… απο την χρυσή ευκαιρία που έδωσε ο Θεός στους πιστούς για το ύστατο ήμαρτον… Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με τον αμαρτωλό…

Μετά τον εκκλησιασμό.

 

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Ας αναχωρούμε, αδελφοί μου,από τη θεία Λειτουργία σαν λιοντάρια που βγάζουν φωτιά, έχοντας γίνει φοβεροί ακόμα και στο διάβολο.
Γιατί το άγιο αίμα του Κυρίου που κοινωνούμε, ποτίζει την ψυχή μας και της δίνει μεγάλη δύναμη. Όταν το μεταλαβαίνουμε άξια, διώχνει τους δαίμονες μακριά και φέρνει κοντά μας τους αγγέλους και τον Κύριο των αγγέλων.

Αυτό το αίμα είναι η σωτηρία των ψυχών μας, μ’ αυτό...

Στην προσευχή χρειάζεται επιμονή και υπομονή

 

Γέροντος Παΐσίου Αγιορείτου

– Γέροντα, μερικές φορές, όταν παρακαλώ τον Θεό να γίνει κάτι και δεν γίνεται, αναρωτιέμαι: «Άραγε ο Θεός ακούει την προσευχή μου;».

Τα μεγάλα χαρίσματα έχουν και μεγάλες δοκιμασίες…

 

π. Λίβυος
Τα μεγάλα χαρίσματα συνοδεύονται πάντα από μεγάλες δοκιμασίες, και πριν και μετά την έλευση τους. Και τούτο διότι ο καλός Θεός γνωρίζει τον αρρωστημένο ναρκισσισμό μας, που θέλει όλα να τα προσεταιρίζεται προς ίδιον όφελος. Γι αυτό...