Δυο παραδείγματα της μετάνοιάς μας

 

Από τον αρχιμανδρίτη Καλλίνικο Β. Νικολάου
Οι πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος, οι αποκληθέντες «στύλοι» της Εκκλησίας , γίνονται οι διδάσκαλοί μας στην πνευματική ζωή, εφόσον οι ίδιοι προέτρεψαν τους πιστούς να τους μιμηθούν.
Να μιμηθούν την πίστη, την αγωνιστικότητα, την αφοσίωση, τη θυσία, τη Μετάνοια. Και οι δύο έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά και ένα από αυτά είναι η Μετάνοιά τους. Ο μεν Απόστολος Πέτρος κλαίει πικρώς μετανοώντας και ομολογώντας τον Κύριο Ιησού Χριστό, όταν Τον αρνήθηκε τρις εκείνες τις φρικτές ώρες της δίκης του Ιησού Χριστού.
Ο δε απόστολος Παύλος γίνεται από μέγας διώκτης μέγας Απόστολος και θεμελιωτής της πίστεως στον Ιησού Χριστό στον κόσμο.
Ας δούμε τα χαρακτηριστικά των δύο αποστόλων. Ο απόστολος Πέτρος αρνήθηκε τον Κύριο Ιησού Χριστό. Στην πτώση τον οδήγησαν κάποιες αδυναμίες που προηγήθηκαν και την προετοίμασαν.

Ευχαριστώ!

Ένα βράδυ, όταν επέστρεψε μετά από ένα κήρυγμα, ο ιερέας του επιτέθηκαν με όπλο λίγα τετράγωνα από το σπίτι του.
Δεδομένου ότι ήταν βαθιά θρησκευόμενος πριν πάει για ύπνο, κάθισε μπροστά στο γραφείο του και έγραψε την ακόλουθη προσευχή:

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΜΨΩΝ Ο ΞΕΝΟΔΟΧΟΣ – Ένας φιλάνθρωπος και ανάργυρος ιατρός και ιερέας († 27 Ιουνίου)

 

Ο άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος εορτάζει στις 27 Ιουνίου και είναι ο προστάτης των ξενοδόχων

Μέσα στη σεπτή χορεία των είκοσι ιαματικών Αγίων Αναργύρων συγκαταλέγεται και ο τιμώμενος στις 27 Ιουνίου Άγιος Σαμψών ο Ξενοδόχος, ο οποίος διακρίθηκε για τη φιλανθρωπία του, αλλά και για το χάρισμα να θεραπεύει ασθενείς με την επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού.

Ο φιλεύσπλαχνος Άγιος Σαμψών γεννήθηκε στη Ρώμη το 511μ.Χ. από εύπορους γονείς με βασιλική καταγωγή, οι οποίοι ήταν και συγγενείς του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Λόγω της οικονομικής ευμάρειας της οικογένειάς του, μορφώθηκε πλουσιοπάροχα και από όλες τις επιστήμες αγάπησε την ιατρική χάρη στο φιλάνθρωπο και ψυχωφελές περιεχόμενό της. Γι’ αυτό και την επιστήμη της ιατρικής δεν την εξασκούσε ως βιοποριστικό επάγγελμα, αλλά ως κοινωνικό λειτούργημα για να βοηθά τους φτωχούς και να θεραπεύει με τη χάρη του Θεού τους ασθενείς. Μετά τον θάνατο των εύπορων γονέων του, διένειμε τη μεγάλη περιουσία του στους φτωχούς και εκατοντάδες άποροι βρήκαν τροφή, ανακούφιση και στήριγμα.
Όμως ο ταπεινός και φιλεύσπλαχνος Άγιος Σαμψών άρχισε να αποκτά τη φήμη του φιλάνθρωπου και ανάργυρου ιατρού και έξω από τα όρια της Ρώμης.
Γι’ αυτό και πολυάριθμοι άνθρωποι άρχισαν...

Το κεράκι είναι μια κεραία που μας φέρνει σε επαφή με τον Θεό!

 

-Γέροντα, όταν ανάβουμε ένα κεράκι, λέμε ότι είναι γι᾿ αυτόν τον σκοπό;
– Το ανάβεις· που το στέλνεις; Δεν το στέλνεις κάπου; Με το κεράκι ζητούμε κάτι από τον Θεό. Όταν το ανάβης και λές «γι᾿ αυτούς που πάσχουν σωματικά και ψυχικά και γι᾿ αυτούς που έχουν την πιο μεγάλη ανάγκη», μέσα σ᾿ αυτούς είναι και οι ζώντες και οι κεκοιμημένοι.
Ξέρεις πόση ανάπαυση νιώθουν οι κεκοιμημένοι, όταν ανάβουμε ένα κεράκι γι᾿ αυτούς;

Χριστέ μου, κάνε με να...

 

Χριστέ μου, κάνε με να Σ΄αγαπώ κάθε μέρα και πιο πολύ, και να μη χορταίνω την αγάπη Σου και να μη μπορώ να ζήσω χωρίς την αγάπη Σου και να μην τελειώνει ποτέ η αγάπη Σου!

Γέροντος Ευμενίου Σαριδάκη

 

ixthis3.blogspot.com

Σε αντιμετωπίζουν όπως εσύ επέτρεψες…

 

π. Λίβυος

Μην ξεχνάς ποτέ, ότι στην ζωή σε αντιμετωπίζουν, όπως εσύ επέτρεψες να σε βλέπουν και να σου φέρονται.
Άρχισε...

Ἄν θέλει ὁ Θεός

 

π. Αθανάσιος Καρανάσιος

Πάντα γιά κάθε τί πού σκέφθεσθε νά κάνετε, νά λέτε «ἄν θέλει ὁ Θεός», μήν πάθετε καί σεῖς ὅ,τι ἔπαθε κάποιος µιά φορά.
Εἶχε ἀποφασίσει νά πάει στό ἀμπέλι του για δουλειά.

«Αὔριο πρωΐ – πρωΐ», λέει στή γυναίκα του, «θά πάω στό ἀμπέλι».
«Ἄν θέλει ὁ Θεός θά πᾶς», τοῦ λέει ἐκείνη.

«Θέλει δέν θέλει ὀ Θεός», λέει ἐκεῖνος, «ἐγώ θά πάω».

"Οἱ μακαρισμοὶ τοῦ Ἁγίου Παϊσίου"

Ἐπιμέλεια: Ἠλιάδης Χριστόδουλος - Φιλόλογος

Στὶς 2 Δεκεμβρίου τοῦ 1972, ὁ Ἅγιος Παΐσιος, ἔστειλε μιὰ ἐπιστολὴ στὶς μοναχὲς στὴ Σουρωτή, ξεκινώντας ἔτσι τὸ λόγο του... «Σήμερα μὲ ἐπίασε μιὰ τρέλα καὶ πῆρα τὸ μολύβι, ὅπως κάνει ὁ τρελὸς ποὺ γράφει τὰ ξεσπάσματά του στοὺς τοίχους»... Συνεχίζοντας, μᾶς παρέθεσε τοὺς δικούς του μακαρισμοὺς ποὺ εἶναι πολὺ παρηγορητικοὶ καὶ ἐλπιδοφόροι γιὰ τὴν ἐδῶ καὶ τὴν ἄλλη ζωή...

Μακάριοι ὅσοι ἀγαπήσανε τὸν Χριστὸ περισσότερο ἀπ’ ὅλα τά τοῦ κόσμου καὶ ζοῦν μακριά τοῦ κόσμου καὶ σιμὰ στὸν Θεό, μὲ τὶς παραδεισένιες χαρές, ἐπὶ τῆς γῆς.

Μακάριοι ὅσοι κατόρθωσαν νὰ ζοῦν στὴν ἀφάνεια καὶ ἀπέκτησαν μεγάλες ἀρετὲς καὶ δὲν ἀπέκτησαν οὔτε καὶ μικρὸ ὄνομα.

Μακάριοι ὅσοι κατόρθωσαν νὰ κάνουν τὸν παλαβὸ καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο προφύλαξαν τὸν πνευματικό τους πλοῦτο.

Μακάριοι ὅσοι δὲν κηρύττουν μὲ λόγια τὸ Εὐαγγέλιο, ἀλλὰ τὸ ζοῦνε καὶ κηρύττουν μὲ τὴν σιωπή τους, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία καὶ τοὺς προδίδει.

Μακάριοι ὅσοι χαίρονται, ὅταν τοὺς κατηγοροῦν ἀδίκως, παρὰ ὅταν τοὺς ἐπαινοῦν δικαίως γιὰ τὸν ἐνάρετο βίο τους. Ἐδῶ εἶναι τὰ σημάδια τῆς ἁγιότητος καὶ ὄχι στὸν ξερὸ ἀγώνα τῶν σωματικῶν ἀσκήσεων καὶ τὸν μεγάλο ἀριθμὸ τῶν ἀγώνων, ποὺ ὅταν δὲν γίνονται μὲ ταπείνωση καὶ μὲ σκοπὸ τὴν ἀπέκδυση τοῦ παλαιοῦ μας ἀνθρώπου, μόνον ψευδαισθήσεις δημιουργοῦν.

Μακάριοι αὐτοὶ ποὺ....

Είπε Μοναχός: Κάνεις προσευχή;

 

Κάνεις προσευχή τώρα θέλεις αύριο να δεις αποτέλεσμα…Μπορεί να γίνει κι αυτό..

Αλλά όταν πιάσεις το κομποσκοίνι στο χέρι σου μην περιμένεις κι αμέσως τους καρπούς…

Πολλοί πάνε στο άγιο Όρος μ’ ένα κομποσκοίνι στο χέρι και θέλουν να δουν το Θεό με μια αγρυπνία που θα κάνουν… 

Το Αγιον Πνεύμα ζει μέσα σου, όταν....

 

 

Το Αγιον Πνεύμα ζει μέσα σου αισθάνεσαι χαρά και πληρότητα ζωής, ανεξάρτητα από επιτυχίες και κατορθώματα.

Όταν είσαι χαρούμενη κι ας μην έχεις λύσει όλα τα προβλήματα της ζωής σου. 

Όταν δεν περιμένεις να είναι όλα «τέλεια» για να ζεις τα δώρα και τις δωρεές του Θεού.

Όταν στα μικρά και ασήμαντα βλέπεις τα μεγάλα και θεϊκά. 

Όταν το λίγο το κάνεις πολύ. 

Έχεις το Πνεύμα του Θεού, 

Όταν...

Νὰ ἀποφεύγεις τὴ δόξα τῶν ἀνθρώπων... (Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸν)

ΩΔΗΓΗΣΑΝ κάποτε στὸν Ἀββᾶ Λογγίνο ἕνα δυστυχῆ δαιμονισμένο καὶ τὸν παρακαλοῦσαν νὰ τὸν κάνη καλά.
— Δὲν ἔχω τέτοιο χάρισμα, ἔλεγε ἐκεῖνος μὲ ταπεινοσύνη. Πηγαίνετε στὸν Ἀββᾶ Ζήνωνα. Ἐκεῖνος μὲ τὴν προσευχὴ του μπορεῖ νὰ διώξη τὸ δαιμόνιο.
Πῆγαν τὸν ἄνθρωπο στὸν Ἀββᾶ Ζήνωνα. Ἐκεῖνος τὸν λυπήθηκε κι ἄρχισε νὰ ἐξορκίζη τὸ πονηρὸ πνεῦμα νὰ φύγη ἀπὸ τὸ βασανισμένο πλάσμα.
Τὸ διαμόνιο ἄρχισε ν' ἀγριεύη καὶ ξαφνικὰ φώναξε στὸν Γέροντα:

''Ο Θεός μάς στέλνει ανθρώπους...'' ( π. Αλεξάνδρου Ελτσιανίνωφ )

 

Το λάθος μας πάντα είναι ότι δεν παίρνουμε στα σοβαρά αυτό που είναι η δεδομένη, η παρεχομένη σημερινή ημέρα της ζωής μας, το ότι ζούμε στο παρελθόν ή στο μέλλον και το ότι όλο και περιμένουμε κάποιαν ιδαίτερη μέρα, οπότε η ζωή μας θα »ξεδιπλωθεί» και θα αποκτήσει όλη την σημασία και σπουδαιότητά της…

Η ευχή του Ιησού για τους κεκοιμημένους

 

Παράλληλα μέ τά τρισάγια, τά μνημόσυνα, τά ὀνόματα πού δίνομε στήν Προσκομιδή γιά μνημόνευσι, μαζί μέ τά Σαρανταλείτουργα καί τίς ἐλεημοσύνες ὑπέρ τῶν ψυχῶν τῶν κεκοιμημένων, παράλληλα μέ ὅλα αὐτά πού ἔχει θεσπίσει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ἐπιβάλλεται νά λέμε, τό »Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἀνάπαυσον τούς δούλους σου».
Αὐτή ἡ προσευχή ἐνδείκνυται περισσότερο γιά τούς κεκοιμημένους σέ σχέση μέ τούς ζῶντας ἀδελφούς μας, ἐφ᾽ ὅσον οἱ κεκοιμημένοι δέν μποροῦν πλέον νά βοηθήσουν τόν ἑαυτό τους. Διότι ἔχει πλέον λήξει ἡ προθεσμία μετανοίας τους.
Ὁ πανάγαθος ὅμως Θεός,

Ἀναμένοντας τόν Παράκλητο

 

Βρισκόμαστε στήν περίοδο ἀνάμεσα στή γιορτή τῆς Ἀνάληψης τοῦ Κυρίου καί τή γιορτή τῆς Ἁγίας Τριάδας κι ἔτσι θά ἤθελα νά πῶ κάτι σχετικό καί μέ τίς δύο.

Ὁ προφήτης Ἠσαΐας λέει στό 53ο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου του (Ἡσ. 53.4) ὅτι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας πληγώθηκε γιά τίς ἁμαρτίες μας, ὅτι ἐπωμίστηκε τίς ἀδυναμίες μας, ὅτι οἱ μώλωπές Του μᾶς ἔχουν θεραπεύσει. Ὅταν σκεφτόμαστε τόν ἀναστημένο Χριστό νά ἐμφανίζεται στούς μαθητές Του καί νά τούς δίνει νά ἀγγίξουν τά χέρια Του, νά προσκαλεῖ τόν Ἀπόστολο Θωμά νά ἐξετάσει τήν πραγματικότητα καί τό βάθος τῶν πληγῶν πάνω στά χέρια, τά πόδια καί τήν πλευρά Του, τείνουμε νά ξεχάσουμε ὅτι ὁ Χριστός καί κατά τήν Ἀνάληψή Του ἔφερε στή σάρκα Του τίς πληγές πού Τοῦ προκάλεσαν οἱ ἁμαρτίες μας – ὅτι μέ τρόπο ἀκατάληπτο ὁ Χριστός, ὄχι μόνο ὕστερα ἀπό τήν Ἀνάσταση ἀλλά καί ὕστερα ἀπό τήν εἰς οὐρανούς Ἀνάληψη καί τήν ἔνδοξη ἐνθρόνισή Του στά δεξιά του Θεοῦ Πατέρα φέρει στήν ἀνθρώπινη σάρκα Του τά τραύματα πού Τοῦ κατάφερε ἡ ἀνθρώπινη ἁμαρτία.

Ἐξακολουθεῖ νά μεταφέρει τήν ἀνθρώπινη ἀσθένειά μας στούς ὤμους Του καί τόσο ἡ Ἀνάσταση ὅσο καί οἱ φρικώδεις μέρες τοῦ Πάθους εἶναι τώρα, κατά κάποιο τρόπο, τυλιγμένες, ἀποθεμένες μέσα στό μυστήριο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τῆς Ἁγίας, Ἀκατάληπτης, Μεγάλης Τριάδος. Ὅλες οἱ ὀδύνες τοῦ κόσμου, ὅλη ἡ ἁμαρτία, οἱ θλίψεις, ἡ φρίκη του, βάρυναν τόν Χριστό κι Ἐκεῖνος δέν τίς πέταξε οὔτε μέ τήν Ἀνάσταση, οὔτε μέ τήν ἔνδοξη Ἀνάληψή Του. Ὁ Χριστός παραμένει «τό ἀρνίον τό ἐσφαγμένον πρό καταβολῆς κόσμου ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου σωτηρίας».

Ὅταν τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, τήν ἡμέρα πού γιορτάζουμε ὡς τήν ἡμέρα τῆς Ἁγίας Τριάδος, στέλνει τό Ἅγιο Πνεῦμα Του στούς μαθητές Του, τούς Ἀποστόλους Του, τήν Ἐκκλησία, γιά τήν ἀναγέννηση τοῦ κόσμου ὁλόκληρου. Τό στέλνει μέ τρόπο διττό. Ἀπό τή μιά μεριά...

Ὅλα τά συμβάντα τῆς ζωῆς μᾶς εἶναι μέρος τῆς παντελῶς ἄγνωστης οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ !

Κάποιος Ἄλλος κυβερνάει τό σύμπαν καί ὄχι οἱ μεγάλοι του κόσμου τούτου… 

Ἀπόσπασμα ἀπό ἀνέκδοτες ἐπιστολές Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαίας πρός πνευματικό του παιδί

Θυμήσου, θυμήσου ἀγαπημένο μου παιδί ὅλα τά συμβάντα τῆς ζωῆς μᾶς εἶναι μέρος τῆς παντελῶς ἄγνωστης οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ. Τώρα δέν καταλαβαίνουμε τή σημασία τους, ἀλλά πιό ἀργά θά τά καταλάβουμε. Τώρα αἰσθανόμαστε ὅτι εἴμαστε ἀδικημένοι καί λοιδορούμενοι. Ἀργότερα θά καταλάβουμε ὅτι ἀπό τά πάντα θά μπορούσαμε νά ἔχουμε ἕνα τεράστιο ὄφελος: τόν ταπεινό λογισμό. 

Ἐσύ τώρα νά προσπαθήσεις νά πλησιάσεις τό Θεό ὅσο πιό πολύ μπορεῖς μέ τή προσευχή καί τή ἄσκηση. Τήρησε τό κανόνα πού σου ἔχει δώσει ὁ πνευματικός σου καί προσπάθησε νά αἰσθανθεῖς τό Θεό. 

Κᾶνε ὁτιδήποτε γιά νά Τόν ζήσεις νά Τόν βάλεις στή καρδιά σου. Νά μαλακώσει ἡ καρδούλα σου, παιδί μου, ἀπό τό ἄγγιγμα τῆς χάρης, κάθε στιγμή ὅταν σκέφτεσαι πόσο πολύ σέ ἀγαπάει ὁ Θεός καί πόσο σέ προστάτεψε ἀπό τό ψυχικό θάνατο, προστατεύοντας σέ ἀπό τίς βρωμιές πού φέρνουν οἱ δαίμονες στό μυαλό τῶν ἀνθρώπων… 

Ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς νά εἶναι πάντα στίς σκέψεις σου, νά εἶναι ἕνα λιμάνι στό ὁποῖο θά ἐπανέρχεσαι ξανά καί ξανά … 

Γιατί υπάρχουν οι δοκιμασίες και ο πόνος στη ζωή μας;

Οι κατά παραχώρησιν Θεού πειρασμοί και θλίψεις

Οι δοκιμασίες που μας έρχονται είναι μερικές φορές η αντιβίωση που δίνει ο Θεός για τις αρρώστιες της ψυχής μας και πολύ μας βοηθούν πνευματικά. Τρώει ο άνθρωπος ένα μαλακό σκαμπίλι και μαλακώνει η καρδιά του. Ο Θεός ξέρει φυσικά σε τι κατάσταση βρίσκεται ο καθένας μας, αλλά, επειδή εμείς δεν ξέρουμε, επιτρέπει να δοκιμασθούμε, για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να βρούμε τα πάθη που υπάρχουν κρυμμένα μέσα μας και να μην έχουμε παράλογες απαιτήσεις την ημέρα της Κρίσεως. Γιατί, και να παρέβλεπε τα πάθη μας και να μας έπαιρνε όπως είμαστε στον Παράδεισο, και εκεί πάλι θα δημιουργούσαμε προβλήματα. Γι’ αυτό ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο να δημιουργή εδώ πειρασμούς, για να μας ξεσκονίζουν, ώστε να ταπεινωθή και να εξαγνισθή η ψυχή μας με τις θλίψεις, οπότε μετά μας χαριτώνει.

Ὁ ὑπερήφανος δέν ἀναζητεῖ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ

 

Ἅγιος Σιλουανός Ἀθωνίτης 

Ὁ ὑπερήφανος δέν ἀναζητεῖ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀλλά προτιμᾶ νά κατευθύνει ὁ ἴδιος τή ζωή του. Καί δέν καταλαβαίνει πως, χωρίς τόν Θεό, δέν ἐπαρκεῖ τό λογικό τοῦ ἀνθρώπου γιά νά τόν καθοδηγεῖ. Κι ἐγώ , ὅταν ἐζοῦσα στόν κόσμο προτοῦ νά γνωρίσω τόν Κύριο καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἐστηριζόμουν στό λογικό μου. 

"Ουρανός" μια νέα πατρίδα...

 

 

Ο Χριστός ανελήφθη στους ουρανούς, φανερώνοντας ποια είναι πλέον η θέση του ανθρώπου. Η ανθρώπινη φύση υιοθετείται από τον Θεό. Τώρα γνωρίζουμε οτι η ιστορία του κάθε ανθρώπου δεν τελείώνει στο χώρο και τον χρόνο, στις αισθήσεις και τις νοήσεις, αλλα πέρα απ ολα αυτά, σε κάτι πιο υπαρκτικά αληθινό, στον "ουρανό". 

Η φοβερή όμως εικόνα της σημερινής εορτής, είναι οι νεφέλες που καλύπτουν την ανάληψη του Χριστού. Δηλαδή ο Θεός κρύβει τον ίδιο του τον εαυτό. Δεν θέλει να επιβληθεί αλλά να αναγνωριστεί. Φεύγει και χάνεται, για να τον αναζητήσουμε. Θέλει η σχέση μαζί του να μην είναι νοητικό συμπέρασμα ή αποτέλεσμα μεταφυσικής απειλής και εκφοβισμού, αλλά πράξης ελευθερίας, πίστεως και αγαπητικής εμπιστοσύνης. Γι’ αυτό σήμερα μας κρύβεται για να τον ψάχνουμε αιώνια, με οτι αυτό σημαίνει για την ανάπτυξη της ύπαρξης μας.

 

 plibyos.blogspot.com

Αύριο είναι η τελευταία ημέρα κατά την οποία παύουμε να χαιρΤα πιο σοφά, τα πιο λαμπρά λόγια: «Χριστός Ανέστη»!

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

Απόδοση της εορτής του Πάσχα – Εορτάζει 38 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα

Χριστός Ανέστη!
Αγαπητή, καλή μου Μαρία, ειρήνη σ’ εσένα από τον Κύριο.
Αύριο είναι η τελευταία ημέρα, κατά την οποία σύμφωνα με μία αρχαία παράδοση παύουμε να χαιρετούμε ο ένας τον άλλον με τα πιο υπέροχα, τα πιο σοφά, τα πιο λαμπρά λόγια: «Χριστός Ανέστη»!
Όταν μιλώ για «απόγνωση», δεν εννοώ κάποια σκυθρωπότητα, κάποια δυσφορία σαν από δυσπεψία, αϋπνία κλπ… Όχι. Η ουσία της απογνώσεως είναι η απώλεια της ελπίδας, της «προσδοκίας» να φθάσουμε τη θεία αιωνιότητα. Οι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Κυρίως οι άνθρωποι του «πολιτισμένου», «ουμανιστικού αιώνα μας …

Παλιά μιλούσαν μέσα στα μπακάλικα και τα καφενεία για αλήθειες δογματικές.....!!!

 

Γέροντας Ισαάκ Αγιορείτης ο από Λιβάνου!!!

Σε έναν επισκέπτη του έλεγε: «Παλιά μιλούσαν μέσα στα μπακάλικα και τα καφενεία για αλήθειες δογματικές. Η θεολογία έγινε υπόθεση πανεπιστημιακή κι όχι κατάσταση βιωματική. Τρέφεται από τη λογοκρατία, ενώ θα έπρεπε να ζούσε από τον Λόγο.

 Το μεγαλύτερο κακό για τον σημερινό άνθρωπο είναι...

Γιατί υπάρχει τόσος πόνος στον κόσμο;

Του μακαριστού Γέροντος Κλεόπα

— Λέγει ο δίκαιος Ιώβ: «Αλλά άνθρωπος γεννάται κόπω» (Ιώβ 5,7). Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι όλα τα έργα γίνονται με κόπο και πόνο (Ρωμ.8,21). Ο πόνος στον κόσμο είναι καρπός της πτώσεως του ανθρώπου από τον παράδεισο (Πράξ. 3,16). Είναι καρπός της αμαρτίας (Ψαλμ.7,14-16).

Αλλ' όμως, εάν δεχώμεθα κάθε πόνο με υπομονή και ευχαρίστησι, λαμβάνουμε μεγάλη πνευματική ωφέλεια πολύτιμη για την σωτηρία της ψυχής μας. Γενικά βλέπουμε ότι, όσο πολλαπλασιάζεται η αμαρτία και η πλάνη στον κόσμο, τόσο αυξάνεται και ο πόνος, δηλαδή η πείνα, η σύγχυσις, οι πόλεμοι, οι παντός είδους ασθένειες και ο θάνατος. Η φροντίδα ημών των χριστιανών είναι να εγκαταλείψουμε την αμαρτία, να συμφιλιωθούμε με τον Θεό, να αποκτήσουμε τον φόβο του Θεού, την ταπείνωσι, την υπομονή και τότε όλα τα βάσανα μας θα ολιγοστεύσουν και θα έλθη μεγάλη ωφέλεια στις ψυχές μας.

Ο πόνος είναι αρραβών των αιωνίων βασάνων, η το αντίλυτρο των αμαρτιών μας; Ποιος είναι ο σκοπός της υπάρξεως του πόνου;

Για όσα συμβαίνουν αντίθετα στη θέλησή μας (Αγίου Νεκταρίου)

 

Διδαχὲς Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Οἱ πειρασμοὶ παραχωροῦνται γιὰ νὰ φανερωθοῦν τὰ κρυμμένα πάθη, νὰ καταπολεμηθοῦν κι ἔτσι νὰ θεραπευθεῖ ἡ ψυχή. Εἶναι καὶ αὐτοὶ δεῖγμα τοῦ θείου ἐλέους. Γί’ αὐτὸ ἄφησε μὲ ἐμπιστοσύνη τὸν ἑαυτό σου στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ ζήτησε τὴ βοήθειά Του, ὥστε νὰ σὲ δυναμώσει στὸν ἀγώνα σου. Ἡ ἐλπίδα στὸ Θεὸ δὲν ὁδηγεῖ ποτὲ στὴν ἀπελπισία. 

Οἱ πειρασμοὶ φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ὁ Θεὸς ξέρει τὴν ἀντοχὴ τοῦ καθενός μας καὶ...