Παραμορφώσεις μετανοίας και σημεία της μορφής της κατά τον Όσιο Ιωάννη της Κλίμακος

Άγιος Ιωάννης συγγραφέας της Κλίμακος – Εορτάζει στις 30 Μαρτίου

Α. ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

Δεν έχουμε όλοι οι χριστιανοί την ίδια αίσθηση και αντίληψη για τη φύση, το βάθος και τα αποτελέσματα της αμαρτίας επί της υπάρξεώς μας. Δεν αξιολογούμε πάντοτε με ακρίβεια το ηθικό και πολύ περισσότερο το οντολογικό βάθος της. Το να αναγνωρίζουμε την παρουσία του κακού και της αμαρτίας μέσα μας είναι αφενόςάθλημα έμπονης πνευματικής ενδοσκόπησηςκαι αφετέρου δώρημα του Θεού. Πρέπει και εμείς να προσπαθήσουμε και ο Θεός να μας δωρίσει. Υπάρχουν μερικοί που αμαρτάνουν βαρέως και δεν αισθάνονται τη νόσο τους. Και άλλοι που με δυσκολία υποφέρουν και τον παραμικρό νυγμό της συνειδήσεώς τους, όπως δεν υποφέρεται και το παραμικρό σκουπιδάκι στην επιφάνεια του οφθαλμού μας. Η επίγνωση των πνευματικών μας νόσων είναι η αρχή της μετανοίας, μιας πνευματικής πορείας που καταλήγει στην ελευθερία των τέκνων του Θεού. Γι’ αυτό και προσευχόμαστε εκ βαθέων: «Κύριε, βασιλεύ, δός μοι του οράν τα εμά πταίσματα».

Άνθρωποι που επιδόθηκαν στονσωτήριο άθλο της βυθοσκόπησης της ψυχής τουςκαι τους δωρήθηκε από τον Θεό η επίγνωση της αμαρτωλότητός τους είδαν τον εαυτό τους ως «ολοσώματον πληγή» και ως «μέγα τραύμα». Και ζήτησαν κατόπιν από τον Θεό το μέγα δώρημα της μετανοίας, διότι γνώρισαν πως είναι αδύνατον άνευ της μετανοίας να θεραπευθούν και να ευαρεστήσουν τον Θεό. Είναι αυτό που τόσο συχνά και διδακτικά ψάλλουμε στην Εκκλησία μας: «Των αγίων ο χορός εύρε πηγήν της ζωής και θύραν παραδείσου, εύρω καγώ την οδόν διά της μετανοίας».
Οι Άγιοί μας βρήκαν πως...

Πάρε Θεέ μου την ζωή μου και δος μου την δική Σου...

Κάποιος αγιορείτης είχε πει κάποτε, ότι η Θεία Λειτουργία, είναι το «γλέντι του μοναχού». Εγω θα έλεγα της ανθρώπινης ψυχής. Γιατί αυτή η πράξη, σε πάει σε μέρη που δεν μπορεί κανείς εύκολα να επισκεφθεί, τόσο μακρινά όσο η ψυχή, όσο ο ουρανός. Κάποιος άλλος είπε, ότι η Θεία Λειτουργία, είναι «ένα ταξίδι». Αλήθεια κι αυτό. Όλη η ζωή μας είναι ένα ταξίδι άλλωστε. Μια οδοιπορία. Μια μαθητεία σε κάτι που ξημερώνει στο βαθύ σκοτάδι μας, σε κάτι που θα γεμίσει μια για πάντα το κενό στα στήθη μας.  

Η Θεία λειτουργία είναι και κάτι άλλο ακόμη.

Ἅγιος Παΐσιος "Γιά τούς γονεῖς πού ἔχουν παιδιά στήν ἐφηβεία"

www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης: Θάρρος και ανδρεία αρμόζει στους αγωνιστάς …

* Ας εννοήσουμε το σύντομο της ζωής μας και ας δουλεύσουμε τον Θεό, με αγάπη, με προθυμία και με ταπείνωσι.

* Καμμιά χαρά κοσμική δεν μένει χωρίς μεταμέλεια. Μόνον η χαρά που προέρχεται από τον Θεό είναι γνήσια και ειλικρινής. Δόξες και χρήματα, όλα είναι ψεύτικα. Όλα αυτά ο θάνατος τα βάζει στην αρμόζουσα θέσι τους.

*    Ποιος μετενόησε και δεν σώθηκε; ποιος είπε το ημάρτησα και δεν συγχωρήθηκε; ποιος έπεσε και εζήτησε βοήθεια και δεν σηκώθηκε; ποιος έκλαυσε και δεν παρηγορήθηκε από τον Θεό;

*  «Ημάρτηκα», είπεν ο άνθρωπος; ευθύς ο Θεός συγχωρεί· παραβλέπει ο Κύριος το αμάρτημά σου.
Ο άγιος Αυγουστίνος πόσον ελύπησε την αγία εκείνη μητέρα του! Και όμως κατόπιν εις ποίαν αγιότητα και έρωτα Θεού έφθασε!

Με την μετάνοια όλα διορθώνονται. Ουδέν υπάρχει, το οποίον να νικά την ευσπλαχνία του Θεού. «Και τον πρώτον ελεεί και τον έσχατον θεραπεύει· κακείνω δίδωσι, και των άλλων χαρίζεται». Όλα η αγάπη του Θεού τα σκεπάζει και τα διορθώνει. Ουδείς αναμάρτητος, ειμή εις ο Θεός….

Αφέσου στον Θεό, και όπου σε πάει

Μη τα ψειρίζεις όλα με λεπτομέρεια, γιατί το ένα και γιατί το άλλο.
Αφέσου στον Θεό, και όπου σε πάει.
Όπως ακριβώς στη θάλασσα και όπου σε οδηγήσει το κύμα.
Ο Θεός είναι το ασφαλές ευλογημένο κύμα της ζωής μας.

                               ΠΑΤHΡ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΠΟΙΜEΝΩΝ 

yiorgosthalassis.blogspot.com

Η νυχτερινή Προσευχή λυγίζει τον Θεό

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Αυτός ο λόγος μου απευθύνεται και στους άνδρες και στις γυναίκες.

Κάμψε τα γόνατά σου, στέναξε, παρακάλεσε τον Κύριο να σου δείξη ευσπλαχνία˙ περισσότερο συγκινείται κατά την διάρκεια των νυκτερινών προσευχών, όταν τον καιρό της αναπαύσεως εσύ τον κάνεις καιρό θρήνων.

Θυμήσου ποια λόγια έλεγε ο βασιλιάς:

Ένα χαμόγελο η προσευχή μας...

Η καλύτερη προσευχή είναι το χαμόγελο μας. Θα μου πείτε δύσκολο. Δεν είναι πάντα κατορθωτό. Όμως ας το δούμε πιο ρεαλιστικά. Υπάρχει ζωή που να είναι όλα «τέλεια», «ιδανικά» ή όπως ακριβώς θα θέλαμε; Δεν νομίζω. Κανείς μας δεν έχει ένα τέλειο βίο, δίχως προβλήματα και δοκιμασίες. Εάν περιμένουμε πότε θα έρθουν τα πράγματα έτσι όπως τα θέλουμε για να γελάσουμε, να χαρούμε και να ευχαριστηθούμε, το μόνο σίγουρο είναι, ότι θα πεθάνουμε στην θλίψη, βυθισμένοι με τα μικρά και μεγάλα όνειρα μας στην κόλαση της απόγνωσης.

Είναι γεύση παραδείσου και εμπειρία Θεού, να χαμογελάς ενώ...

Ὁ Ἀββὰς Ἰσσὰκ γιὰ τοὺς πειρασμοὺς στὸν πνευματικὸ ἀγώνα

Ἀββὰς Ἰσαὰκ ὁ Σύρος

«Γνώριζε ὅτι χωρὶς πειρασμοὺς εὑρίσκεσαι μακριὰ ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι δὲν περπατᾶς στὰ ἴχνη τῶν ἁγίων. Ὅταν ζεῖς ἐνάρετα, περίμενε πειρασμούς. Ὅποιος δὲν πιστεύει στὸ Θεό, φοβεῖται καὶ τὴ σκιὰ του ἀκόμη. Ὅποιος ἔχει τὸν ἔπαινο τῆς συνειδήσεως, ἔχει τὴν ἐπιθυμία τοῦ θανάτου!...

Άναψε την ψυχή με την προσευχή

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Πίστεψέ με, δεν έχει τόσο την ικανότητα να καθαρίζει τη σκουριά η φωτιά, όσο η νυχτερινή προσευχή τη σκουριά των αμαρτιών μας.

Ας ντραπούμε, αν όχι κανέναν άλλον, τους νυκτερινούς φύλακες. Εκείνοι περιέρχονται τους δρόμους για τον ανθρώπινο νόμο, φωνάζοντας δυνατά μέσα στην παγωνιά και περπατώντας μέσα από τα στενά, και πολλές φορές βρέχονται και παγώνουν για σένα και την σωτηρία σου και για τη φύλαξη των χρημάτων σου.

Εκείνος για τα χρήματα σου παίρνει τόσα προνοητικά μέτρα, ενώ εσύ ούτε για τη δική σου ψυχή;

Και μάλιστα εγώ δεν σε αναγκάζω να περιφέρεσαι έξω στο ύπαιθρο όπως εκείνος, ούτε να πιέζεσαι φωνάζοντας δυνατά, αλλά μένοντας μέσα σ’ έναν απόμερο χώρο, στο ίδιο το δωμάτιο σου, γονάτισε, παρακάλεσε τον Δεσπότη.

Γιατί αυτός ο ίδιος ο Δεσπότης διανυκτέρευσε πάνω στο όρος των Ελαιών;…

Ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος

Γράφει ὁ Ἰωάννης Μ. Φουντούλης, Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου 

Στὴν ἐπίσημη λειτουργικὴ γλώσσα ἡ ἀκολουθία αὐτὴ ὀνομάζεται «Ἀκάθιστος Ὕμνος» ἢ μονολεκτικὰ «Ἀκάθιστος» ἀπὸ τὴν ὀρθία στάση, ποὺ τηροῦσαν οἱ πιστοὶ καθ΄ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ψαλμωδίας της. Ἔτσι καὶ μὲ τὰ λόγια καὶ μὲ τὴ στάση τοῦ σώματος ἐκφράζεται ἡ τιμή, ἡ ἰδιαίτερη εὐλάβεια, ἡ εὐχαριστία πρὸς ἐκείνη, πρὸς τὴν ὁποία ἀπευθύνουμε τοὺς χαιρετισμούς μας.

Εἶναι δὲ ἡ ἀκολουθία αὐτὴ στὴ σημερινὴ λειτουργική μας πράξη ἐντεταγμένη στὸ λειτουργικὸ πλαίσιο τῆς ἀκολουθίας τοῦ μικροῦ ἀποδείπνου, ὅπως ἀκριβῶς τελέσθηκε ἀπόψε. Ἔτσι γίνεται κάθε Παρασκευὴ στὶς τέσσερις πρῶτες ἑβδομάδες τῶν Νηστειῶν, ἀκόμα καὶ τὴν Παρασκευὴ τῆς Ε’ Ἑβδομάδος, ποὺ μετὰ τὴν τμηματικὴ στὶς τέσσερις πρῶτες ἑβδομάδες ψαλμωδία του, ἀνακεφαλαιώνεται ὁλόκληρος ὁ ὕμνος. Στὰ μοναστήρια, ἀλλὰ καὶ στὴ σημερινὴ ἐνοριακὴ πράξη καὶ παλαιότερα κατὰ τὰ διάφορα Τυπικά, ἔχουμε καὶ ἀλλὰ λειτουργικὰ πλαίσια γιὰ τὴν ψαλμωδία τοῦ ὕμνου: τὴν ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου, τοῦ ἑσπερινοῦ, τῆς παννυχίδος ἢ μίας ἰδιόρρυθμης Θεομητορικῆς Κωνσταντινουπολιτικῆς ἀκολουθίας, τὴν «πρεσβεία». Σ΄ ὅλες αὐτὲς τὶς περιπτώσεις σ΄ ἕνα ὁρισμένο σημεῖο τῆς κοινῆς ἀκολουθίας γίνεται μία παρεμβολή. Ψάλλεται ὁ κανὼν τῆς Θεοτόκου καὶ ὁλόκληρο ἢ τμηματικὰ τὸ κοντάκιο καὶ οἱ οἶκοι τοῦ Ἀκαθίστου.

Θὰ παρατρέξωμε τὸ διαφιλονικούμενο, ἐξ ἄλλου, θέμα τοῦ χρόνου τῆς συντάξεως καὶ τοῦ ποιητοῦ τοῦ Ἀκαθίστου. Πολλοὶ φέρονται ὡς ποιηταί του: ὁ Ρωμανὸς ὁ Μελωδός, ὁ...

Μια αγκαλιά αλλιώτικη....

Και εκεί που νιώθεις "δυνατός", και αισθάνεσαι λες και χάθηκαν οι καημοί και τα βάσανα σου, άξαφνα έρχεται μια πτώση, μια παλιά ή νέα δοκιμασία να σου κλείσει ξανά χαιρέκακα το μάτι. Να και πάλι ο πόνος που ήρθε να σου θυμίσει οτι ακόμη δεν έβγαλες φτερά. Όπως τον ήλιο που τ’ απόγευμα σκέπασαν κάτι απειλητικά σύννεφα ή εκείνο το μοναδικά όμορφο πρόσωπο που στο γέλιο κύλησε ένα δάκρυ και θάμπωσε την ματιά του.Κι όλα αυτά, για να θυμόμαστε ότι τίποτε δεν είναι αυτονόητο, ότι τίποτε δεν κρατάει για πάντα. Όλα είναι ρευστά ίσως γι αυτό και σημαντικά. Τόσο που πρέπει να τα ζούμε.
Υπάρχει όμως Εκείνης η αγκαλιά.

Ἡ προστασία τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὴν Παναγία πρὶν καὶ μετὰ τὸν θάνατο | Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΝ ΟΨΕΙ

Αντίδωρο από την Παναγία

π. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος

Κάποτε μια Κυριακή σαν τη σημερινή, πριν από σαράντα περίπου χρόνια, το 1968, σ’ αυτόν εδώ το Ναό, και μπροστά από τον παλιό Θρόνο, βέβαια είχαμε έναν παμπάλαιο Θρόνο εδώ, δεν ξέρω πόσοι, αν ήταν κανείς εδώ και το θυμάστε και εδώ ήταν όλο βαμμένο μπλε και από τούβλο…

Η Ωραία μας Πύλη εδώ…

Γέροντα πόσο δύσκολο είναι να πάει κάποιος στον Παράδεισο;

Γέροντα πόσο δύσκολο είναι να πάει κάποιος στον Παράδεισο;

Γέροντας Παΐσιος: "Σὲ μερικοὺς δὲν συμφέρει νὰ ὑπάρχη ἡ Ἑλλάδα"

- Γέροντα, γιατί κατήργησαν τοὺς τόνους ἀπὸ τὴν γραμματική;
- Τώρα, ὅπως οἱ ἄνθρωποι δὲν σηκώνουν τίποτε καὶ τὰ πετοῦν ὅλα, ἔτσι καὶ τὰ γράμματα δὲν σηκώνουν τίποτε, οὔτε ὀξεῖες οὔτε περισπωμένες! Καὶ ὅπως ὅλοι τρέχουν, δὲν βάζουν οὔτε τελεία! Βλέπω μία γλώσσα ποὺ γράφουν μερικοί! Διάβαζα σὲ μία μετάφραση τῆς Καινῆς Διαθήκης: «Ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο κάλεσα τὸν γιό μου»[1]. Δὲν ταιριάζει, βρὲ παιδί! Δὲν ξεχωρίζει τὸ ἱερὸ ἀπὸ τὸ ἀνίερο! Γράφουν ἔτσι, δῆθεν γιὰ νὰ εἶναι ὅλα ἴδια, νὰ ὑπάρχη ὁμοιομορφία στὴν γλώσσα. Ποιός, ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὸ πιὸ τελευταῖο χωριό, δὲν θὰ καταλάβαινε, ἂν ἔγραφε «τὸν υἱόν μου»; Ἄκουσα μία φορὰ στὸ Ἅγιον Ὅρος σὲ μία ἀνάγνωση: «Τὸ ψωμὶ καὶ τὸ κρασὶ ποὺ κάνουν τὴν Μεταλαβιά». Δὲν ταιριάζει· πῶς νὰ τὸ κάνουμε; Ποιὸς δὲν ξέρει τί θὰ πῆ «ἄρτος» καὶ «οἶνος»;

- Λένε, Γέροντα, ὅτι θὰ ἀντικαταστήσουν τὸ ἑλληνικὸ ἀλφάβητο μὲ τὸ λατινικό.

- Ἂσ' τά, δὲν θὰ σταθοῦν αὐτά· δὲν θὰ σταθοῦν. Εὐτυχῶς ποὺ ὁ Θεὸς καὶ ἀπὸ τὸ στραβὸ καὶ ἀπὸ τὸ κακὸ βγάζει καλό, ἀλλιῶς θὰ ἤμασταν χαμένοι. Δὲν χάθηκε ἡ Παράδοση, ἡ γλώσσα τότε ποὺ τὰ εἶχαν ὅλα σὲ χειρόγραφα καὶ δὲν ὑπῆρχαν οὔτε φωτοτυπικὰ οὔτε τίποτε καὶ θὰ χαθῆ τώρα ποῦ βγῆκαν τόσα μέσα; Ὄχι, δὲν πρόκειται νὰ χαθῆ, ὅ,τι καὶ νὰ...

Η πιο μεγάλη ώρα, είναι αυτή της σιωπής....

Λόγια δεν υπάρχουν πια, «τα λόγια εμαρμαρώσαν στις άκρες των ματιών». Άλλωστε ο πιο όμορφος λόγος είναι η σιωπή. Πόσες φορές είπαμε ή θελήσαμε να πούμε στο άλλο, «πάψε μην μιλάς, δώσε μου μια αγκαλιά. Πάψε μην εξηγείς άλλο, δώσε μου αγάπη. Πάψε μην ζητάς το δίκιο σου, στο χαρίζω μονάχα κάνε με να νιώσω πόσο σημαντική είμαι για σένα. Πάψε και γύρνα πίσω, η απουσία σου πονάει πιο πολύ από το λάθος σου…..».

Μα και στην προσευχή...

«Αδελφή μου, όταν βλέπουμε κάτι στραβό στον άλλον, πως μπορούμε να τον κάνουμε ν’ αλλάξει σ’αυτό το σημείο;»

Γερόντισσα Γαβριηλία: Για την αλλαγή των άλλων.

Μ.: Αδελφή μου, όταν βλέπουμε κάτι στραβό στον άλλον, πως μπορούμε να τον κάνουμε ν’ αλλάξει σ’αύτό το σημείο;

Η ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με» είναι το ρεύμα που φορτίζει την μπαταρία. Πηγή είναι ο Χριστός, μπαταρία είναι η καρδιά του ανθρώπου

Τί είναι και τί περιέχει η ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με» ;

Καρκινοπαθής σε τελικό στάδιο σώζεται και γίνεται μοναχός – Νέο σύγχρονο Θαύμα των Χαιρετισμών

Μάρτυρας του θαύματος είναι ο Ιερέας του Ιερού Ναού του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός, ο οποίος και μπορεί να επιβεβαιώσει ότι ΟΛΑ όσα θα διαβάσετε συνέβησαν στα αλήθεια.

Το θαύμα αυτό μας το διηγήθηκε η αδελφή μας Ελένη το φθινόπωρο του 2012, όταν την συναντήσαμε στην Ιερά Μονή Πετράκη, κοντά στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου εργαζόταν, για να της δώσουμε την τσάντα με τα τευχίδια των Χαιρετισμών και τις πλαστικοποιημένες εικονίτσες που με ιδιαίτερη προσοχή, εκεί που η Χάρη του Θεού την φώτιζε!

Η ίδια η Ελένη επισκεπτόταν συχνά την Μονή για να συμβουλευτεί κάποιον από τους Πατέρες που εξομολογούσαν για ήσσονος σημασίας πνευματικά θέματα που ανέκυπταν!

Είχε βέβαια τον Πνευματικό της, αλλά επειδή ήταν μακριά και δεν είχε την δυνατότητα τηλεφωνικής επικοινωνίας, όταν ήθελε να εξαγορευτεί κάποιους λογισμούς της ή να πάρει ευλογία για κάτι, πάντα προσερχόταν στους Πατέρες της Μονής Πετράκη!

Εκεί την συναντήσαμε εκείνο το μεσημέρι και στον περίβολο της Μονής, στις ερωτήσεις αν κάτι θαυμαστό είχε υποπέσει στην αντίληψη της, που να αφορά τους Χαιρετισμούς, μας διηγήθηκε τα ακόλουθα.

“Θα πρέπει να ήταν Φλεβάρης ή Μάρτης του 2010 ή του 2011, όταν μας ανέβασαν στο θάλαμο έναν νεαρό άντρα.

Ανακωχή ή συμφιλίωση…

Διάβασα προσφάτως, ότι κάποτε μια βασανισμένη μάνα, από εκείνες που ο πόνος δεν έκανε ποτέ ανακωχή μαζί τους, με αυτά τα βαθιά και φωτεινά μάτια, πλησίασε τον άγιο Παίσιο, και με παράπονο του είπε, «Γέροντα έρχονται στιγμές που δεν αντέχω άλλο και τότε λέω: Χριστέ μου, κάνε μια μικρή διακοπή και ύστερα ας ξαναρχίσουν τα βάσανα...» Αυτή η φράση, η κραυγή ουσιαστικά αυτής της γυναίκας αισθάνομαι ότι εκφράζει την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων. Όλοι μας, ζητάμε μια παύση στις ταλαιπωρίες του βίου μας. Να πάρουμε μια ανάσα, να σηκώσουμε λιγάκι κεφάλι από το σκοτάδι της απόγνωσης. Παρά ταύτα η πολυπόθητη αυτή ειρήνη, δεν έρχεται πάντα.

Δοκιμασίες, δυσκολίες, βάσανα κι’ καημοί, πάθη, λάθη και σταυροί, συνθέτουν πολλές φορές ένα καταθλιπτικό τοπίο, που νομίζεις ότι ποτέ ξανά δεν θα ξημερώσει. Κι όμως, όσο κι αν αργεί ξημερώνει. Σε όλους μας, όταν υποφέρουμε περνάνε λογισμοί, που μονότονα υποστηρίζουν, «ποτέ δεν θα είσαι όπως πριν, όλα τελείωσαν….». Ξέρουμε όμως...

Μετάνοια σημαίνει...

Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστὼφ

Νὰ κρατᾶς ἀδιάκοπα τὴν ψυχή σου σὲ κατάστασι μετανοίας καὶ πένθους. Διαπίστωσε καὶ τὶς πιὸ ἀσήμαντες ἀδυναμίες σου καὶ πολέμησε τές. Ἂν ἀδιαφορήσης γιὰ τὶς μικρὲς πτώσεις καὶ τὰ μικρὰ ἁμαρτήματα, νὰ εἶσαι βέβαιος ὅτι θὰ δὴς κάποτε τὸν ἑαυτό σου ν ἀδιαφορῆ καὶ γιὰ τὰ μεγάλα. Ἀπὸ τὴν πιὸ φευγαλέα καὶ λεπτὴ ἁμαρτωλὴ σκέψι γεννιέται κάποτε τὸ πιὸ σοβαρὸ ἁμάρτημα.

Ἀρχὴ τῆς σωτηρίας εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς μετανοίας. Ἀρχὴ τῆς μετανοίας εἶναι ἡ ἀποχὴ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Ἀρχὴ τῆς ἀποχῆς ἀπὸ τὴν ἁμαρτία εἶναι ἡ καλὴ πρόθεσις, ἡ ἀγαθὴ προαίρεσις.

Ἡ ἀγαθὴ προαίρεσις γεννᾶ τοὺς κόπους. Οἱ κόποι γεννοῦν τὶς ἀρετές. Οἱ ἀρετὲς γεννοῦν τὴν πνευματικὴ ἐργασία. Ἡ πνευματικὴ ἐργασία, τέλος, ὅταν εἶναι συχεχὴς καὶ ἐπίμονη, μονιμοποιεῖ στὴν ψυχὴ τὴν ἀρετὴ καὶ τὴν κάνει φυσικὴ κατάστασί της. Ὅταν φθάσης σ αὐτὴ τὴν τελευταία βαθμίδα, λίγο θ ἀπέχης ἀπὸ τὴν...

Υπέροχες συμβουλές του Αγίου Λουκά Κριμαίας

Θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού.

Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι. Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος: τον ταπεινό λογισμό.

Εσύ τώρα να προσπαθήσεις...

Οἱ ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες τῆς Σεβαστείας

Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου – Καθηγητοῦ

Οἱ μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς εἶναι τὸ καύχημά Της, διότι ὁμολόγησαν τὴν πίστη τους στὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἐπισφράγισαν μὲ τὸ αἷμα τους. Ἀντάλλαξαν τὴν πρόσκαιρη γήινη ζωή τους μὲ τὴν αἰώνια ἀληθινὴ ζωή, ποὺ δίνει ὁ ζωοδότης Χριστός.

Ἀνάμεσα σ’ αὐτοὺς συγκαταλέγονται καὶ οἱ Ἅγιοι Σαράντα Μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι μαρτύρησαν στὴ Σεβάστεια τῆς Μ. Ἀσίας στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰώνα, ὅταν αὐτοκράτορας τῆς Ἀνατολῆς ἦταν ὁ ρωμαῖος εἰδωλολάτρης Λικίνιος (307-324). Ἦταν ὅλοι τοὺς νεαροὶ ἔφηβοι στρατιῶτες καὶ ἀνῆκαν στὸ πιὸ ἐπίλεκτο στρατιωτικὸ τάγμα τῆς περιοχῆς.

Οἱ σκληρότεροι διωγμοὶ κατὰ τῶν Χριστιανῶν, ποὺ εἶχε ἀρχίσει ὁ δεισιδαίμων Διοκλητιανὸς (284-305), συνεχίζονταν καὶ ἐπὶ Λικινίου. Οἱ διοικητὲς τῶν ἐπαρχιῶν εἶχαν ἐπιφορτιστεῖ γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ διατάγματος, ποὺ προέβλεπε τὴν ἀναγκαστικὴ θυσία στοὺς εἰδωλολατρικοὺς «θεοὺς» ἀπὸ ὅλους τοὺς ὑπηκόους τῆς αὐτοκρατορίας, μὲ τὴ χορήγηση πιστοποιητικοῦ! Ὅσοι ἀρνοῦνταν νὰ θυσιάσουν ὁδηγοῦνταν μὲ τὴ βία μπροστὰ στὰ εἴδωλα, προκειμένου νὰ ἐξαναγκαστοῦν εἴτε μὲ ὑποσχέσεις, εἴτε μὲ βασανιστήρια νὰ προσφέρουν τὴ θυσία. Ὅσοι δὲν ὑπέκυπταν στοὺς ἐκβιασμοὺς ὁδηγοῦνταν σὲ...

«Γέροντα γιατί έχουν άραγε τόση Χάρη οι Χαιρετισμοί της Παναγιάς μας;»

*

Σήμερα η Γ’ Στάση των Χαιρετισμών της Θεοτόκου. Να μας σκεπάζει η Χάρη Της.

~ Αδελφός μας πνευματικός, βαστάζος κι ο ίδιος, επιστρέφοντας προσφάτως από το Άγιον Όρος μας διηγήθηκε ότι στο πλαίσιο της συνομιλίας που είχε με έναν πολύ γνωστό και φωτισμένο Γέροντα του έθεσε την εξής ερώτηση.

“Γέροντα γιατί έχουν άραγε τόση Χάρη οι Χαιρετισμοί της Παναγιάς μας ?

Γιατί όμως οι άνθρωποι δεν θέλουν το Σταυρό του Χριστού και απορρίπτουν τους χριστιανούς, που πιστεύουν σε Εκείνον;

Ο Σταυρός του Χριστού μας διδάσκει μια μεγάλη αλήθεια. Ότι η χριστιανική ζωή δεν είναι εύκολη. Ότι κρύβει διωγμό. Απόρριψη. Κόπο και λύπη κατά κόσμον.

Ο απόστολος Παύλος, γράφοντας στους Γαλάτες,

Μία πολύ διδακτική προσευχή...για τους εχθρούς μας!

Εὐλόγησε τούς ἐχθρούς μου, Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγώ τούς εὐλογῶ καί δέν τούς καταριέμαι.
Οἱ ἐχθροί μέ ἔχουν ὁδηγήσει στήν ἀγκάλη Σου περισσότερο ἀπ’ ὅ,τι οἱ φίλοι μου.Οἱ φίλοι μου μέ ἔχουν προσδέσει στή γῆ, ἐνῶ οἱ ἐχθροί μέ ἔχουν λύσει ἀπότή γῆ καί ἔχουν συντρίψει ὅλες τίς φιλοδοξίες μου στόν κόσμο.

Οἱ ἐχθροί μέ ἔχουν...

Όσο πλησιάζεις προς το Φως τόσο περισσότερο αισθάνεσαι την σκοτεινότητά σου

Άγιος Πορφύριος

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΚΑΙ Η ΥΑΙΝΑ

Παιδικές ιστορίες (κατάλληλες και για μεγάλους)

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο μεγάλος προφήτης Ησαΐας που έζησε 800 περίπου χρόνια πριν από τη Γέννηση του Χριστού, προφητεύει ότι θα έλθει κάποια εποχή, που τα ζώα δεν θα κατασπαράζονται μεταξύ τους. Ο λύκος με το αρνί θα βόσκουν μαζί. Η λεοπάρδαλη (πάνθηρας) θα κοιμάται παρέα με το κατσικάκι. Το μοσχάρι, ο ταύρος, το λιοντάρι και η αρκούδα θα βόσκουν στο ίδιο λιβάδι και ένα μικρό παιδί θα τα οδηγεί όλα μαζί, σαν να είναι ήμερα αρνάκια (Ησ. κεφ. 11).

Αυτό θα γίνει,

Π. Νίκων Νεοσκητιώτης: Έχεις δει τον αγγελό σου;

Αν στο Άγιον Όρος ο διάβολος μηχανεύεται τέτοια τεχνάσματα και μεθοδείες για να κολάσει την ψυχή των μοναχών, φανταστείτε τι μπορεί να κάνει στους λαϊκούς μέσα στον κόσμο, προσοχή μεγάλη αδελφοί!

Στο Άγιο Όρος όχι και πολύ μακρυά από την Αγία Άννα, σε μία κορυφή ψηλά, μόλις που φαίνεται ένα κελί. Το είχε ένας πνευματικός παλιά, τον λέγανε παπά  Σάββα. Στους τόσους που εξομολογούσε ο παπά Σάββας, ήτανε και ένας Ρουμάνος διάκονος.

Νεαρός ακόμη ήρθε στον Άθω και ησύχαζε κάπου στην έρημο. Πνευματικέ μου, (του λέει μία μέρα ο διάκονος περίλυπος), μη ξεχάσεις να μνημονεύσεις αύριο στην λειτουργία την μητέρα μου που έχει τα τρίτα της. (Πέθανε δηλαδή πριν τρεις μέρες).

Και του λέει χωρίς να δείξει τώρα την αγωνία του ο πνευματικός:

Λόγος τοῦ Ἁγίου Σιλουανοῦ γιὰ τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο

Από το βιβλίο: Η ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ

Όταν ἡ ψυχή κατέχεται ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε, ὤ, πῶς εἶναι ὅλα εὐχάριστα, ἀγαπημένα καί χαρούμενα. Αὐτή ἡ ἀγάπη ὅμως συνεπάγεται θλίψη· κι ὅσο βαθύτερη εἶναι ἡ ἀγάπη, τόσο μεγαλύτερη εἶναι κι ἡ θλίψη.

Ἡ Θεοτόκος δέν ἁμάρτησε ποτέ, οὔτε κἄν μέ τό λογισμό, καί δέν ἔχασε ποτέ τή Χάρη, ἀλλά κι Αὐτή εἶχε μεγάλες θλίψεις. Ὅταν στεκόταν δίπλα στό Σταυρό, τότε ἦταν ἡ θλίψη Της ἀπέραντη σάν τόν ὠκεανό κι οἱ πόνοι τῆς ψυχῆς Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτεροι ἀπό τόν πόνο τοῦ Ἀδάμ μετά τήν ἔξωση ἀπό τόν Παράδεισο, γιατί κι ἡ ἀγάπη Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτερη ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Ἀδάμ στόν Παράδεισο. Κι ἄν ἐπέζησε, ἐπέζησε μόνο μέ τή Θεία δύναμη, μέ τήν ἐνίσχυση τοῦ Κυρίου, γιατί ἦταν θέλημά Του νά δῆ τήν Ἀνάσταση κι ὕστερα, μετά τήν Ἀνάληψή Του, νά παραμείνη παρηγοριά καί χαρά τῶν Ἀποστόλων καί τοῦ νέου χριστιανικοῦ λαοῦ.

Ἐμεῖς δέν φτάνουμε στήν πληρότητα τῆς ἀγάπης τῆς Θεοτόκου, καί γι᾽ αὐτό δέν μποροῦμε νά ἐννοήσωμε πλήρως τό βάθος τῆς θλίψεώς Της. Ἡ ἀγάπη Της ἦταν τέλεια. Ἀγαποῦσε ἄπειρα τό Θεό καί Υἱό Της, ἀλλ᾽ ἀγαποῦσε καί τό λαό μέ μεγάλη ἀγάπη. Καί τί αἰσθανόταν τάχα, ὅταν ἐκεῖνοι, πού τόσο πολύ ἀγαποῦσε ἡ Ἴδια καί πού τόσο πολύ ποθοῦσε τή σωτηρία τους, σταύρωναν τόν ἀγαπημένο Υἱό Της;

Αὐτό δέν μποροῦμε νά τό συλλάβωμε, γιατί ἡ ἀγάπη μας γιά τό Θεό καί τούς ανθρώπους...

Μην φύγεις, είμαι κι' γώ αμαρτωλός...

Ένας από τους μεγαλύτερους πειρασμούς, είναι η τάση μας να αναλαμβάνουμε τον ρόλο του Θεού στην ζωή των άλλων. Είτε λέγοντας, ότι εμείς θα τους λυτρώσουμε, είτε καταδικάζοντας τους στην κόλαση ως άχρηστους και αμαρτωλούς. Δεν υπάρχει ειδεχθέστερη πράξη, από το να θέλουμε να ορίζουμε την σχέση του Θεού με τους ανθρώπους, μοιράζοντας καταδικαστικές αποφάσεις.

Όταν κάλεσαν τον Αββά Ιωσήφ να ενώσει την φωνή του στην καταδίκη ενός ανθρώπου,

Elder Ephraim Arizona - Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας: Πνευματικοῦ Ζήλου‏... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτη...

Elder Ephraim Arizona - Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας: Πνευματικοῦ Ζήλου‏... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτη...: Ὁ σκύλος ὅταν ἀντιληφθῆ, ὅτι κάτι ἔρχεται νὰ κάνη κακὸ στὰ πρόβατα, φωνάζει, γαυγίζει ἔντονα, ἀπειλητικά, νιώθοντας ὅτι ἔχει κάποια εὐθ...

Elder Ephraim Arizona - Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας: Η μεγαλυτέρα εκκλησία, που ευφραίνει τον Θεόν να κ...

Elder Ephraim Arizona - Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας: Η μεγαλυτέρα εκκλησία, που ευφραίνει τον Θεόν να κ...: Η μεγαλυτέρα εκκλησία, που ευφραίνει τον Θεόν να κατοική, είναι εκείνη, που με τα ίδια Του χέρια ελεπτούργησε, η ύπαρξίς μας ολόκληρη, η...

Ὅσιος Νικόδημος: Ἐναντίον τῶν σαρκικῶν παθῶν θὰ πολεμᾶς, ἀδελφέ, μὲ ξεχωριστὸ καὶ διαφορετικὸ τρόπο ἀπὸ τοὺς ἄλλους…

«Ἀόρατος πόλεμος» ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΘ’
(Ἀπόδοση στὴ νέα Ἑλληνική: Ἱερομόναχος Βενέδικτος
Ἔκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ἱερομονάχου, Νέα Σκήτη, Ἅγιον Ὅρος)

Ἐναντίον τῶν σαρκικῶν παθῶν θὰ πολεμᾷς, ἀδελφέ, μὲ ξεχωριστὸ καὶ διαφορετικὸ τρόπο ἀπὸ τοὺς ἄλλους. Καὶ γιὰ νὰ γνωρίζῃς νὰ πολεμᾷς μὲ τὴν τάξι, πρέπει νὰ σκέφτεσαι ὅτι ὑπάρχουν τρεῖς χρόνοι καὶ τρεῖς πόλεμοι· πρὶν ἀπὸ τὸν πειρασμό, στὸ καιρὸ τοῦ πειρασμοῦ καὶ ἀφοῦ περάσει ὁ πειρασμός.
Ὁ πόλεμος πρὶν ἀπὸ τὸν πειρασμὸ θὰ εἶναι, κατὰ τῶν αἰτιῶν, ποὺ συνήθως γίνονται ἀφορμὴ αὐτοῦ τοῦ πειρασμοῦ· δηλαδή, πρῶτα, ἐσὺ πρέπει νὰ πολεμᾷς κατὰ αὐτοῦ τοῦ πάθους· ὄχι ἀντιστεκόμενος σ᾿ αὐτό, ὅπως σου εἶπα νὰ κάνῃς στὰ ἄλλα πάθη, ἀλλὰ ἀποφεύγοντας μὲ ὅλη σου τὴ δύναμι ἀπὸ κάθε εἴδους ἀφορμὴ καὶ πρόσωπο, τὸ ὁποῖο σοῦ προξενεῖ πειρασμὸ στὴ σάρκα. Καί, ἐὰν καμιὰ φορὰ εἶναι ἀνάγκη νὰ μιλήσῃς μὲ κανένα τέτοιον, μίλησε μὲ συντομία καὶ μὲ πρόσωπο σεμνὸ καὶ σοβαρό· μάλιστα, τὰ λόγια σου, ἂς ἔχουν κάποια σκληρότητα περισσότερη, παρὰ γλυκύτητα.
«Μὴν ἔχῃς ἐμπιστοσύνη στὸν ἐχθρό σου ποτέ», λέγει ὁ Σειρὰχ (12,11). Καὶ σύ, μὴν ἔχῃς ἐμπιστοσύνη ποτὲ στὸν ἑαυτό σου. Γιατὶ, καθὼς ὁ χαλκὸς γεννάει ἀπὸ μόνος του τὴν σκουριὰ ἔτσι καὶ ἡ διεφθαρμένη φύσις σου γεννᾷ ἀπὸ μόνη της τὴν...