Μη ντρέπεσαι να πης τις αμαρτίες σου.... ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Η μετάνοια εκφράζεται σαν ομολογία των αμαρτημάτων, σαν εξαγόρευσις. Μη ντρέπεσαι να πης τις αμαρτίες σου. Κάποτε θα γίνη η αποκάλυψις των αμαρτημάτων μας. Ή θα τις αποκαλύψουμε εμείς, μόνοι μας, μπροστά σ' ένα πρόσωπο, στον πνευματικό, ή θα τις αποκάλυψη ο Θεός την ήμερα εκείνη μπροστά σ' όλους τους αγγέλους και τους ανθρώπους. Αν προλάβουμε πρώτοι να κατηγορήσουμε τον εαυτόν μας με την μετάνοια, εξαλείφονται όλες οι αμαρτίες μας και αθωωνόμαστε.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης
elderephraimarizona.blogspot.gr

Η πιο σύντομη και εύκολη οδός για την σωτηρία

Αγ.Σιλουανού του Αθωνίτου
Να η  πιο σύντομη  και εύκολη οδός για την σωτηρία:
Να είσαι υπάκουος, εγκρατής, να μην κατακρίνεις, και να φυλάγεις το νου και την καρδιά σου από τους κακούς λογισμούς.

Ἃγιος Μάξιμος Ὁμολογητής: Οἱ πειρασμοὶ στὴ ζωή μας

Οἱ 5 αἰτίες ποὺ ὁ Θεὸς παραχωρεῖ τὸν πειρασμὸ στὴ ζωή μας

Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς ἀπαριθμεῖ πέντε αἰτίες γιὰ τὶς ὁποῖες παραχωρεῖ ὁ Θεὸς τὴ δυνατότητα στὸν διάβολο νὰ πολεμᾶ τοὺς ἀνθρώπους: 

Πρώτη αἰτία, εἶναι γιὰ νὰ μάθουμε νὰ διακρίνουμε τὴν ἀρετὴν ἀπὸ τὴν κακίαν μέσα ἀπὸ τὴν ἐμπειρία αὐτοῦ τοῦ πολέμου. 

Δεύτερη αἰτία, εἶναι γιὰ νὰ «ἐξαναγκαστοῦμε» τρόπον τινά, νὰ προσκολληθοῦμε μὲ βεβαιότητα καὶ ἀκλόνητα στὴν ἀρετή. 

Τρίτη αἰτία, γιὰ νὰ μὴν ὑπερηφανευόμαστε ὅταν προκόπτουμε στὴν ἀρετή, ἀλλὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε ἐκ τῆς ἐμπειρίας τοῦ πνευματικοῦ αὐτοῦ ἀγώνα ὅτι κάθε προκοπὴ εἶναι δωρεὰ τοῦ Θεοῦ. 

Τέταρτη αἰτία, γιὰ νὰ ταπεινωθοῦμε καὶ γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε καὶ μισήσουμε καὶ ὁμολογήσουμε (ἐξομολόγησις) καὶ ἐγκαταλείψουμε τὶς ἁμαρτίες μας, ποὺ γίνονται αἰτία πειρασμῶν. 

Πέμπτη αἰτία,

Να μη θυμώνης, δείγμα εγωϊσμού είναι αυτό.. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Να μη θυμώνης, δείγμα εγωϊσμού είναι αυτό, η δε πραότης και η μακροθυμία, δείγμα ταπεινώσεως. Δια τούτο, παιδί μου, εάν θέλης να σμικρύνης και να εκριζώσης τα πάθη σου, την ταπείνωσιν και την αυτοκατηγορίαν αγάπησον, μόνον με αυτόν τον τρόπον κυρίως ελαττώνονται και εξαλείφονται τα πάθη.
elderephraimarizona.blogspot.gr

Ο Όσιος Παΐσιος ήθελε να «συγγενεύουμε» με την Παναγία

Ο πατήρ Παΐσιος, όταν ήθελε να πάει να προσευχηθεί στην Παναγία, έκοβε λίγα αγριολούλουδα έξω από την καλύβη του και τα πήγαινε στην Εικόνα Της. «Πώς να πάω με άδεια χέρια να Την παρακαλέσω;», έλεγε.
Ήθελε, ο άγιος Γέροντας, να πηγαίνουμε αφιερώματα στην Παναγία, ό,τι έχει ο καθένας. Έλεγε μάλιστα για κάποιον που πήγε στην Μονή των Ιβήρων, για να προσκυνήσει την Παναγία την Πορταΐτισσα.
Η Εικόνα αυτή είναι γεμάτη με φλουριά. Σκανδαλίσθηκε κάπως ο προσκυνητής και είπε, όταν έφευγε:

Να αναγνωρίζετε την αδυναμία σας και να ζητάτε το έλεος του Θεού.

 

Είπε Γέρων : Μην καταπιέζετε εγωιστικά τον εαυτό σας, πάνω από τις δυνάμεις σας, και δημιουργείτε άγχος. Ο Χριστός είναι στοργικός Πατέρας κι όχι τύραννος. Τον φιλότιμο αγώνα μας χαίρεται ο Χριστός.

Εάν δεν μπορούμε να αγωνιστούμε πολύ ή καθόλου, τουλάχιστον να το αναγνωρίζουμε ταπεινά και να ζητάμε το έλεος του Θεού.

Εάν θα μας βοηθούσε και η μη αναγνώριση, ούτε και αυτή θα μας την ζητούσε ο Χριστός.

Για να ακούσει κανείς το θείο μήνυμα του Λόγου του Θεού, για να αλλοιωθεί, πρέπει και ο ίδιος να γυρίσει το κουμπί του στην ίδια συχνότητα, που εκπέμπει ο Χριστός δια του Ιερού Ευαγγελίου, και να εφαρμόζει τις θείες Του εντολές με ευλάβεια.

Άλλο ευλάβεια και άλλο ευσέβεια – όπως η Ορθόδοξη Ανατολική ευλάβεια διαφέρει από την Δυτική ευρωπαϊκή ευσέβεια.

Η μεν ευλάβεια έχει θεία Χάρη, η δε ευσέβεια έχει ανθρώπινο μυαλό….

poimin.gr

Εορτή των Αγίων Λαυρεντίου, Ξύστου και Ιππολύτου

Τη μνήμη των Αγίων Λαυρεντίου, Ξύστου και Ιππολύτου τιμά σήμερα, 10 Αυγούστου, η Εκκλησία μας.
Οι Άγιοι Λαυρέντιος αρχιδιάκονος, Ξύστος πάπας Ρώμης και Ιππόλυτος μαρτύρησαν το 253 μ.Χ. Ο αρχιδιάκονος Λαυρέντιος ήταν από τους πιο γνωστούς κληρικούς της ρωμαϊκής Εκκλησίας, και του είχαν εμπιστευθεί τη διαχείριση της περιουσίας της.

Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών, ο πάπας Ρώμης Ξύστος (ή Σίξτος) ο Β', που καταγόταν από την Αθήνα, πρώτος πρόσφερε θυσία τον εαυτό του, ομολογώντας τον Χριστό και αποκεφαλίστηκε.
Κατόπιν συνέλαβαν και το Λαυρέντιο. Επειδή ήταν διαχειριστής της Εκκλησίας, τον διέταξαν να παραδώσει τους θησαυρούς της.

Προσεύχου να σε τονώνη ο Θεός εις την υπομονήν, εις την διάκρισιν, εις την φώτισιν ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Εσύ, παιδί μου, κάνε το καθήκόν σου, εάν δεν κάμνουν υπακοήν, άφηνέ τους εις τον Θεόν και ησύχαζε. Είναι φθόνος του διαβόλου, παιδί μου, μήπως ο διάβολος εις τα βουνά θα πάη; Πηγαίνει εκεί που αγωνίζονται δια να σωθούν, και επειδή και ημείς θέλομεν να σωθώμεν, μας ανακατεύει χωρίς να το εννοώμεν. Σήκωνε, παιδί μου, το βάρος των αδελφών.

Λυπήσου μας, Κύριε, καταστρέψαμε τη δημιουργία Σου…

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
«Νοστάλγησα τα παιδικά μου χρόνια! Θέλω πάλι να δω καθαρό ουρανό• να αναπνεύσω καθαρό αέρα• να φάω καθαρό ψωμί• να πιω καθαρό κρασί.
Όλα τα νοστάλγησα. Νοστάλγησα το χωριό μου! Εδώ τα μολύναμε όλα. Όλα σάπισαν. Σαπίζει και η ψυχή μας. Λυπήσου μας, Κύριε, καταστρέψαμε τη δημιουργία Σου…

Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος

 + Ἀρχιμ. Γεωργίου Καψάνη

Ὅπως ὅλα τά γεγονότα πού μᾶς διηγοῦνται οἱ ἅγιοι Εὐαγγελισταί ἔγιναν διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν, ἔτσι καί ἡ Θεία Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου ἔγινε δι' ἡμᾶς καί διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν. Δέν ὑπάρχει κάτι στή ζωή τοῦ Κυρίου μας, πού νά μήν ἔχει σωτηριολογική σημασία, πού νά μήν ἀφορᾶ τήν σωτηρία μας. Γι' αὐτό ἄλλωστε ἐνηνθρώπισε ἔγινε ἄνθρωπος διά τήν σωτηρία μας.

Καί ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου μας μᾶς ὑποδεικνύει ὄχι μόνον τήν θεότητα τοῦ Κυρίου καί τήν δόξαν τήν ὁποίαν εἶχε πλησίον τοῦ Οὐρανίου Πατρός Του, πρό τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου, προαιωνίως -καί τήν ὁποίαν ἐπ' ὀλίγον ἐφανέρωσε εἰς τούς Μαθητάς του, δέν ἐφανέρωσε τήν πλήρη δόξα Του, ἀλλά κάτι ἀπ' τή δόξα Του, καθώς ἠδύναντο, ὅπως λέει ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας-, ἀλλά κι ἔτσι μᾶς ὑπέδειξε ποιός εἶναι καί ὁ σκοπός τῆς δικῆς μας ζωῆς.
Εἶναι νά μετέχουμε τοῦ Θείου Φωτός, τῆς Δόξης τοῦ Θεοῦ, τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Διότι κατά τούς Ἁγίους Πατέρες ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ Δόξα Του, εἶναι τό Ἄκτιστο Φῶς. Εἶναι ἡ θέα τοῦ Προσώπου τοῦ Κυρίου. Ἀπ' τή μιά λοιπόν μεριά ὁ Κύριος μεταμορφώνεται γιά νά βεβαιωθοῦν καί οἱ Μαθηταί Του, πού θά ἐσκανδαλίζοντο μετά ἀπό λίγο μέ τόν Σταυρικό Του θάνατο, ὅτι ὄντως εἶναι Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Θεός ἀληθινός. Ἀλλά καί μεταμορφώνεται γιά νά πεῖ καί σέ μᾶς πώς ὅ,τι συνέβη σέ μένα πρέπει νά γίνει καί σέ σᾶς. Εἴμεθα κεκλημένοι ὅλοι νά μεταμορφωθοῦμε. Βέβαια, ὁ Κύριος μετεμορφώθη δι' ἰδίας Αὐτοῦ δυνάμεως. Ἐμεῖς θά πρέπει νά μεταμορφωθοῦμε «ἀπό δόξης εἰς δόξαν», πού λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ὄχι διά τῆς δικῆς μας δυνάμεως, ἀλλά διά τῆς Χάριτος καί τοῦ Φωτός τοῦ Μεταμορφωθέντος Κυρίου.

Απολαύοντες, πάναγνε, των σων δωρημάτων ευχαριστήριον...

ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη
Απολαμβάνουμε, πάναγνη Παναγία , αυτά που μας δίνεις ως δωρεές, γι᾽ αυτό και σού αναπέμπουμε ευχαριστήριο ύμνο,εμείς που σε γνωρίζουμε ως Μητέρα του Θεού.

῾᾽Απολαύοντες, πάναγνε, των σων δωρημάτων ευχαριστήριον αναμέλπομεν εφύμνιον, οι γινώσκοντές σε Θεομήτορα᾽ (᾽Απολαμβάνουμε, πάναγνη Παναγία, αυτά που μας δίνεις ως δωρεές, γι᾽ αυτό και σού αναπέμπουμε ευχαριστήριο ύμνο, εμείς που σε γνωρίζουμε ως Μητέρα του Θεού).
Ο εκκλησιαστικός ποιητής του μικρού παρακλητικού κανόνα, είτε είναι κατά την παράδοση της ᾽Εκκλησίας μας ο μοναχός Θεοστήρικτος είτε ο άγιος Θεοφάνης, δίνει το στίγμα της ταυτότητας του ανθρώπου που στέκεται παρακλητικά έναντι της Θεοτόκου:

Δέν θέλει τήν ἐξομολόγηση ὁ διάβολος – «Κοινωνᾶμε, ἀλλά δέν κοινωνᾶμε»

Δέν θέλει τήν ἐξομολόγηση ὁ διάβολος

Μιά δαι­μο­νι­σμέ­νη ὁ­μο­λο­γοῦ­σε: “Ὅ­ταν ἤ­μουν 13 χρο­νῶν, ἔ­βο­σκα τά γε­λά­δια σέ μιά ρε­μα­τιά καί ἐ­κεῖ βλαστή­μη­σα τόν Χρι­στό καί τόν ἀν­τί­χρι­στο καί δαι­μο­νί­στη­κα, μπῆ­κε μέ­σα μου δαί­μο­νας. Ἀ­πό τό­τε δέν εἶμαι κα­λά. Παν­τρεύ­τη­κα καί μέ πῆ­γε ὁ ἄν­τρας μου στήν Ἀγ­γλί­α, στήν Γερ­μα­νί­α, σέ ὅ­λους τούς για­τρούς. Οἱ για­τροί δέν βρῆ­καν τί­πο­τα. Δέν ξέ­ρουν ὅ­τι ἔ­χω δαί­μο­να. Τώ­ρα, μέ ἔ­φε­ρε καί σέ σέ­να”.

»Τούς εἶ­πα,

Το μυστικό του πόνου...

Πόνεσες, κοιμήθηκες μερόνυχτα στην κόλαση, αισθάνθηκες να χάνεις τα λογικά σου και να ουρλιάζεις δίχως λέξεις, το κορμί σου ένιωσες να τρυπάει στην μοναξιά, χιλιάδες φορές κατέρρευσες μα κι άλλες τόσες αναστήθηκες και τώρα είσαι εδώ να κοιτάς μια νέα μέρα που σε καλημερίζει. Πλέον, νομίζω να κατάλαβες, ότι ο πόνος έχει μια μυστική θύρα, μέσα από την οποία εισέρχεται, ο άνθρωπος, ο άγιος, ο σοφός. Εκεί μαθαίνεις και βλέπεις αυτά που οι άλλοι απλά κοιτάζουν, και αισθάνεσαι εκείνα που λίγες καρδιές σε αυτή την ζωή θα νιώσουν, γιατί απλά παρέα με τον πόνο θα κάνεις μακροβούτια στο βυθό την στιγμή που οι άλλοι απλά θα παίζουν επιφανειακά με τα κύματα. Και να θυμάσαι, ότι η θέα είναι στα υπόγεια και ο παράδεισος γεννιέται μες στην "κόλαση". Όταν εσύ θα ανθίζεις πολλοί από τους επικριτές σου, θα σαπίζουν μες στην «ευτυχία» τους….

π.λίβυος
plibyos.blogspot.gr

«Μή λυπᾶσαι. Nά! Φορῶ αὐτό, πού μοῦ ἔχεις δώσει»

Μια φορά κάποιος Μοναχός, πήγε στην πόλη να πουλήσει το εργόχειρό του. Εκεί είδε έναν φτωχό, που ήταν γυμνός και επειδή τον σπλαχνίστηκε, του χάρισε το επανωφόρι του. Ο φτωχός όμως, πήγε και το πούλησε.
Όταν το έμαθε αυτό ο Γέροντας, λυπήθηκε και μετάνιωσε, που του έδωσε το ένδυμα. Εκείνη τη νύχτα παρουσιάστηκε στον Γέροντα -σε όνειρο- ο Χριστός, φορώντας το επανωφόρι.
Του λέει: »Μη λυπάσαι. Nα! Φορώ αυτό, που μου έχεις δώσει».

πηγή: www.pentapostagma.gr

Κοίτα και θα δεις το Χριστό ( Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος )

Κοίτα προς τα πίσω και θα δεις το Χριστό πεθαίνοντας για σένα.

Κοίτα προς τα άνω και θα δεις το Χριστό μεσιτεύοντας για σένα.

Κοίτα προς τα μέσα και θα δεις το Χριστό ζώντα μέσα σου.

Κοίτα μπροστά σου και θα δεις το Χριστό ερχόμενο για σένα.

Αυτός είναι ο Άρτος, η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή.

 

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

dakriametanoias.blogspot.gr

Εάν θέλει ο Θεός να πάσχωμεν, άρα έχει κάποιον σωτήριον σκοπόν, τον οποίον ημείς οι γήϊνοι δεν δυνάμεθα προορατικώς να τον προϊδωμεν ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )

Ο Θεός παιδεύει και πάλιν ιάται, ανεβάζει και κατεβάζει. Εις το θέλημα του Κυρίου τις δύναται αντιστήναι; Εάν θέλει ο Θεός να πάσχωμεν, άρα έχει κάποιον σωτήριον σκοπόν, τον οποίον ημείς οι γήϊνοι δεν δυνάμεθα προορατικώς να τον προϊδωμεν, ενώ η υπομονή και η μακροθυμία και το ταπεινόν της παραδοχής του πειρασμού, πάντοτε, ναι, πάντοτε, θα φέρη κατόπιν βεβαίαν ωφέλειαν.
Βάσταζε, παιδί μου, τον σταυρόν σου και γνώριζε ότι.....

Λίγα λόγια καρδιάς στην Παναγία μας

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Άδειαζε συνέχεια τον εαυτό της, κι έτσι τον έβρισκε.
Κι έγινε η βασίλισσά του.
Και μπήκε στο Βασίλειο, το από πάντα έτοιμο.

Ήταν μια διαρκής κατάφαση στο υπέρλογο.
Κι έγινε Χαριτωμένη. Και Χαριτόβρυτη.
Ήταν μια απέραντη υπομονή στις θλίψεις.
Κι έγινε η των πάντων χαρά
Ήταν απαρατήρητη, ασήμαντη.
Κι έγινε πλατυτέρα των Ουρανών.