Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ: Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ!

 

Ομιλία του Μακαριστού Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη, σχετικά με τον Ακάθιστο Ύμνο:

Απόψε, αγαπητοί μου, πέμπτη (Ε') Παρασκευή των Νηστειών, σε όλους τους ναούς της Ορθοδοξίας ψάλλετε ολόκληρος ή ακολουθία των Χαιρετισμών. Είναι δε οι Χαιρετισμοί ένα αριστούργημα της βυζαντινής ποιήσεως. Θαυμάζει κανείς σ' αυτό το κάλλος του λόγου, προ παντός όμως τη αγάπη προς την ύπεραγία Θεοτόκο. Αγαπούσε την Παναγία ό ανώνυμος ποιητής. Και απόδειξης το πλήθος των χαρακτηρισμών. Όπως ή μάνα πού αγαπάει το παιδί της δεν το φωνάζει μόνο με τ' όνομα του —Γιώργο, Γιάννη, Κώστα—, αλλά το στολίζει με πλήθος εκφράσεις (άλλοτε το λέει λουλούδι, άλλοτε μπουμπούκι, άλλοτε χρυσό, άλλοτε άγγελο...), έτσι κ' εδώ ό εμπνευσμένος ποιητής ονομάζει την Παναγία με πλήθος εικόνες και παραδείγματα άπ' όλη τη φύση. 

ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ... (ΔΙΔΑΓΜΑ)

 

Κάποτε ένα μικρό κορίτσι καθόταν μόνο του στο πάρκο. Ολοι το προσπερνούσαν και κανείς δεν σταματούσε να δεί γιατί έμοιαζε να είναι τόσο θλιμμένο. Ντυμένο με ένα φθαρμένο ρόζ φορεματάκι, ξυπόλυτο και βρώμικο, το κορίτσι απλά καθόταν εκεί και παρακολουθουσε τους ανθρώπους που περνούσαν. Ποτέ δεν δοκίμασε να τους μιλήσει. Ποτέ δεν πρόφερε μία λέξη. Πολλοί άνθρωποι πέρασαν μπροστά της αλλά κανένας δεν σταμάτησε.

ΟΤΑΝ ΔΙΝΕΙΣ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙΣ... ΔΕΝ ΦΤΩΧΑΙΝΕΙΣ!!! (ΔΙΔΑΓΜΑ)

 

Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχος.

- Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;
- Αμ΄ τίνος να'ναι;
- Και δεν τα τρως;
- Βρε φύγε από δω!
- Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.
- Φύγε σου είπα, παράτα με.
- Αφεντικό!
- Φεύγεις ή δεν φεύγεις;
- Αφεντικό! Παρακαλούσε ο φτωχός...

Όσο ξεχνάμε τον εαυτό μας, τόσο μας θυμάται ό Θεός - Γέροντος Παϊσίου

 

---

Όποιος έχει θυσία καί πίστη στον Θεό, δέν ύπολογίζει τόν εαυτό του. Ό άνθρωπος, όταν δέν καλλιεργήση το πνεύμα της θυσίας, σκέφτεται μόνον τόν εαυτό του και θέλει όλοι νά θυσιάζωνται γι’ αυτόν. Άλλα όποιος σκέφτεται μόνον τόν εαυτό του, αυτός απομονώνεται καί από τους ανθρώπους, απομονώνεται καί από τόν Θεό - διπλή απομόνωση -, οπότε δέν δέχεται θεία Χάρη.

Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως: Ο Σταυρός του Χριστού η Ωραιότης της Εκκλησίας!

 

 

Τηντρίτη Κυριακή των Νηστειών η Εκκλησία μας προβάλλει στους πιστούς της τονΣταυρό του Κυρίου. Κατά το συναξάρι της ημέρας: «Επειδή με τη σαρανταήμερηνηστεία, κατά κάποιο τρόπο σταυρωνόμαστε και εμείς με τη νέκρωση από τα πάθη,κι έχουμε μια αίσθηση πικρίας με το να μας δημιουργείται ακηδία και κατάπτωση,μπαίνει μπροστά μας ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, σαν αναψυχή και στήριγμάμας, και σαν υπόμνηση του Πάθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και παρηγοριά: ανο Θεός μας σταυρώθηκε για μας, πόσα πρέπει να κάνουμε εμείς για χάρη Του;Ανακουφιζόμαστε λοιπόν από τους κόπους μας, με την παράθεση των δεσποτικώνθλίψεων και με την υπόμνηση και ελπίδα της δόξας που ήρθε μέσα από τον Σταυρό».Κι είναι πράγματι μία επιπλέον ευκαιρία που δίνει η Εκκλησία για να προβληματιστούμεπάνω στο μέγιστο μυστήριο της Σταυρικής Θυσίας του Κυρίου μας.

Προσευχὴ διὰ τὸν κόσμον -Ὅσιου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου

Ἐλεήμων Κύριε, δίδαξέ μας μὲ τὸ Πνεῦμα σου τὸ ἅγιο ν᾿ ἀγαποῦμε τοὺς ἐχθροὺς καὶ νὰ προσευχώμαστε μὲ δάκρυα γι᾿ αὐτούς.
Κύριε, δῶσε Πνεῦμα ἅγιο στὴ γῆ, γιὰ νὰ σὲ γνωρίσουν ὅλοι οἱ λαοὶ καὶ νὰ μάθουν τὴν ἀγάπη σου.
Κύριε, ὅπως σὺ ὁ ἴδιος προσευχόσουν γιὰ τοὺς ἐχθρούς, ἔτσι δίδαξε καὶ μᾶς μὲ τὸ ἅγιό σου Πνεῦμα νὰ ἀγαποῦμε τοὺς ἐχθρούς.
Κύριε, ὅλοι οἱ λαοὶ εἶναι ἔργο τῶν χειρῶν σου. Ἀπομάκρυνέ τους ἀπὸ τὴν ἒχθρα καὶ τὸ μῖσος καὶ δῶσέ τους μετάνοια, γιὰ νὰ γνωρίσουν ὅλοι τὴν ἀγάπη σου.
Κύριε, σὺ μᾶς ἔδωσες τὴν ἐντολὴ νὰ ἀγαποῦμε τοὺς ἐχθρούς, ἀλλ᾿ αὐτὸ ξεπερνᾶ τὴν ἁμαρτωλότητά μας, ἂν δὲν εἶναι μαζί μας ἡ χάρη σου. Κύριε, σκόρπισε τὴ χάρη σου στὴ γῆ. Δῶσε σ᾿ὅλους τοὺς λαοὺς τῆς γῆς νὰ γευθοῦν τὴν ἀγάπη σου, νὰ μάθουν πὼς σὺ μᾶς ἀγαπᾶς σὰν μητέρα κι ἀκόμη πορισσότερο. Γιατὶ μπορεῖ κι ἡ μητέρα νὰ ξεχάση τὸ παιδί της, ἀλλὰ σὺ ποτέ, γιατὶ ἀγαπᾶς ἀπείρως τὸ πλάσμα σου καὶ ἡ ἀγάπη δὲν μπορεῖ νὰ λεισμονήση.
Ἐλεήμων Κύριε, σῶσε μὲ τὸν πλοῦτο τοῦ ἐλέους σου ὅλους τοὺς λαούς.

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΕΛΕΓΕ…

Οι προσευχές μας δεν εισακούονται διότι δεν είμαστε άξιοι. Πρέπει να γίνεις άξιος, για να προσευχηθείς. Όταν τακτοποιήσεις όλες τις εκκρεμότητες και ετοιμασθείς, τότε πάεις και προσφέρεις το δώρο σου.Να μην εκβιάζομε με τις προσευχές μας τον Θεό. Να μη ζητάμε απ’ τον Θεό να μας απαλλάξει από κάτι, ασθένεια κ.λπ. ή να μας λύσει τα προβλήματά μας, αλλά να ζητάμε δύναμη και ενίσχυση από Εκείνον, για να τα υπομένομε. Όπως Εκείνος κρούει με ευγένεια την πόρτα της ψυχής μας, έτσι κι εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό που επιθυμούμε κι αν ο Κύριος δεν απαντάει, να σταματάμε να το ζητάμε. Όταν ο Θεός δεν μας δίδει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τα «μυστικά» Του. Εφόσον πιστεύομε στην αγαθή Του πρόνοια, εφόσον πιστεύομε ότι Εκείνος γνωρίζει τα πάντα απ’ τη ζωή μας κι ότι πάντα θέλει το αγαθόν, γιατί να μη δείχνομε εμπιστοσύνη; Να προσευχόμαστε απλά και απαλά, χωρίς πάθος και εκβιασμό. Ξέρομε ότι παρελθόν, παρόν και μέλλον, όλα είναι γνωστά, γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιον του Θεού. … Εμείς να μην επιμένομε· η προσπάθεια κάνει κακό αντί για καλό. Μην κυνηγάμε ν’ αποκτήσομε αυτό που θέλομε, αλλά να τ’ αφήνομε στο θέλημα του Θεού. Γιατί όσο το κυνηγάμε τόσο αυτό απομακρύνεται.

«ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΒΟΛΗ, ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΘΑ ΕΠΕΛΘΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»

 

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
«ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ»
Ἐκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»,
 Θεσσαλονίκη 2012, 
σελ. 75-78

         Οἱ ἄνθρωποι μιλοῦν γιὰ δύναμη. Κανεὶς ὅμως δὲν εἶναι τόσο ἰσχυρός, ὅσο εἶναι ὁ Χριστός.
 Οἱ ἄνθρωποι μιλοῦν γιὰ μεγαλοσύνη. Κανεὶς ὅμως δὲν εἶναι τόσο μεγαλειώδης, ὅσο ὁ Χριστός.
Οἱ ἄνθρωποι μιλοῦν γιὰ τὴν καλοσύνη. Κανεὶς ὅμως δὲν εἶναι τόσο ἀγαθός, ὅσο ὁ Χριστός.


Δε νιώθεις τον Ουρανό,γιατί δεν δοξολογείς τον Θεό.

-Γέροντα, στενοχωριέμαι γιατί έχω πολλά προβλήματα υγείας.

- Όλα να τα δέχεσαι σαν μεγάλα δώρα του Θεού. Ο Θεός δεν είναι άδικος. Στον ουρανό θα έχης πολλά να απολαύσης θα έχης σύνταξη μεγάλη, εάν δεν την μειώσης μόνη σου με τον γογγυσμό.
- Πώς, Γέροντα, αφού τώρα δεν νιώθω μέσα μου τον ουρανό;

ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ .

Ο Ακάθιστος Ύμνος (Χαιρετισμοί) είναι ένα μεγάλο και σπουδαίο ποίημα, γραμμένο τον 6ο αιώνα μ.Χ., που μιλάει στην Παναγία και της λέει επαίνους, ευχαριστίες και προσευχές. Μέσα υπάρχουν σε ποιητική μορφή, με πανέμορφα λόγια, όλες οι βασικές διδασκαλίες της Ορθοδοξίας για το Χριστό, την ενανθρώπισή του, το ρόλο της Παναγίας για τη σωτηρία του ανθρώπου, την αγνότητα και την αγιότητά Της κ.λ.π., αλλά και για τον αγώνα του ανθρώπου για ένωση με το Θεό και τη βοήθεια που ζητάει από το Χριστό και την Παναγία γι' αυτό τον αγώνα.